Верш Ашмяны – родны кут

Ашмяны – родны кут, наш старажытны горад,
Ссівелы мой літвін, паляк і беларус!
На ростанях вякоў – ты, як былінны волат,
На краечку зямлі пад назвай БЕЛАРУСЬ.

Ніколі ні прад кім не стаў ты на калені,
На вастрыё кап’я нанізваў ваяроў,
Заўсёды мудрым быў, дасціпным і сумленным,
Ласкава сустракаў і прытуляў сяброў.

І сёння ты такі ж: утульны і гасцінны,
Ты не адну душу сваім цяплом сагрэў,
З табою – мар узлёт і лепшыя часіны,
І дыхаць лёгка тут пад зелянінай дрэў.

Жыві і працвітай, наш мілы сэрцу горад,
Звязалі мы свой лёс з табою назаўжды,
На ростанях шляхоў ёсць ты, мой добры волат.
І ў новы век ляцяць імклівыя гады.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Люблю Ашмяны Мой горад – Ашмяны, я тут нарадзіўся, І кожны куток твой люблю я да слёз. Табой я, мой горад, заўжды […]...

Мой родны горад Мой родны куток, мая крэпасць адвечна, Табой ганаруся, кахаю сардэчна. Цябе не забуду і не адракуся, Ты горад – сталіца […]...

Мой родны кут Горад мой родны Як люблю я цябе и на вернасть тваю прысягаю табе. Ганаруся табою і народам тваим і лічу […]...

Цябе адну я так кахаю Цябе адну так кахаю Мы разам ужо ня мала дзён. Душой з табой адпачываю, Бярозка ты, я ж толькі клён. […]...

Легенда пра Ашмяны. (паэма) Легенда пра А ш м я н ы (паэма). Назвалі людзі так здаўна Наш горад проста: Ашмяна – Ад слова […]...

Вяртанне у родны горад Мяне непазнанага горад абдыме пяшчотай вуліц ласкавых, агнямі вячэрніх дамоў. Ветрам на вушка прашэпча: “Адкуль ты і хто ты?”. А […]...

Віцебску Мокрыя вуліцы Горада Віцебска, Як вы падобны Адна на адну! Вецер зрываецца З рову парывісты, Гойдае цёмнаю Хваляй Дзвіну. Горад […]...

Ты думаў пра мяне, я ведаю, бо ўночы Ты думаў пра мяне, я ведаю, бо ўночы Я не магла стуліць ні на хвіліну вочы. I думка горача мне […]...

Вёсачка мая родная Вёсачка мая родная, З чым цябе параўнаць? Знаю – сталiцы нiводнай Побач з табою не стаць Знаю, ў краях далёкiх […]...

О, Край мой родны! О, край мой родны! Куды я ні гляну, Дзе лёс мой дзіўны мяне ні закіне, Што-колеч думкай сваёй ні закрану: […]...

Ачышчэнне позіркаў маланкамі Ачышчэнне позіркаў маланкамі Ды грымотамі вачэй, На самоту хто глядзіць цераз фіранкі Стане дыхаць зноў лягчэй. Перайсці праз навальніцу Будзе […]...

Мне з табою лёгка Мне з табою лёгка, Мне з табою проста Ў дні суровых зімаў І празрыстых вёснаў. Я з табой хацела б […]...

Жыццё люблю ва ўсіх праявах Жыццё люблю ва ўсіх праявах. Але найболей, з года ў год, Цікавы мне прыроды з’явы: Люблю закат я і усход, […]...

Ты думаў пра мяне Ты думаў пра мяне, я ведаю – бо ўночы Я не магла стуліць ні на хвіліну вочы. І думка горача […]...

Ты падабаешся мне і будзеш падабацца Ты падабаешся мне і будзеш падабацца. Цябе магчыма не любіць хіба? Няхай з табою мне не сустракацца І пацалункам не […]...

Мой родны кут, як ты мне мілы! Мой родны кут, як ты мне мілы!.. Забыць цябе не маю сілы! Не раз, утомлены дарогай, Жыццём вясны мае убогай, […]...

Невуцтва Каб я ведала, што вясна Працягнецца толькі хвіліну, Каб я ведала, што рака Замерзьне ўзімку з табой, Каб я ведала, […]...

Усхваленне Радзімы Край мой родны, скажу без падману: Куды б сцежкі твае ні вялі,- Я душой прыкіпеў да Ашмянаў,- Няма лепшай на […]...

Адвечны замак А замак абароніць ад ярма І вось паўсталі разам проць навалаў Шчытом каменным па-над поймаю ракі Адная круглашчокая, напроць яе […]...

Адной табе! Адну цябе хацеў бы апяваць, Ды не хапае мне ні голасу, ні слова. Адну цябе у марах пазнаваць – Душа […]...

Май Паветра дыхае цяплом, Прыгрэла сонца веснавое, Зазелянела ўсё кругом, Народ ва ўзвышаным настроі. І я іду насустрач сонцу, Лаўлю вясёлыя […]...

Флюгеры Флюгеры О флюгеры! Даўно вы ў святле стаіце зорак: меў флюгеры Еўропы сярэднявечнай горад. Зрабіла – па-мастацку – умельцаў вас […]...

Не вер Такі спрадвек закон прыроды – У поўдні цень найкарацей, А дзень хінецца да заходу І цень, што міг, – усё […]...

Чую я як Радзiма кахае Зоры ў небе начным зiхацяць I гаворку вядуць мiж сабою. Дзе ў высi бяздоннай ляцяць Мае думкi ўсьлед за табою. […]...

Два рыцары Рыцар Сонца, зь мячом, што, як промень, блішчыць, Зь ясным тварам, спакойны і сьветлы. Ты пад ногі мне клаў залачоны […]...

ТАМ, ДЗЕ НА РОСТАНЯХ Там, дзе на ростанях шуміць, Падросшы за стагоддзе бор. Дзе раніца бурштынам зіхаціць, Дым успамінам цягнецца да зор. Дзе песня […]...

Словы пра Беларусь Пра што пісаць? Пра Беларусь! Калі пісаць, дык пра радзіму, Той край, якім я ганарусь, Якім жыву, пакуль ня згіну. […]...

Вясна І зноу прыйшла вясна, і зноу паветрам лёгка дыхаць, і казкі-песні граюць у снах, і хмары дораць з неба вільгаць. […]...

Валацуга Гавань народаў, Горад пад вежай Зноў валацугу вітае віхурам. Валіцца ветах З выцвілай сцежкі Выспаў пагоркаў, Дахаў панурых. Горад-апоўзень, Горад-замежжа, […]...

Родны дом Родны дом, з дзяцінства мілы Дах, які даўно цячэ. Дзверы, збітыя двухсоткай І замочак на цвіке. А на ганку, куды […]...

Пра родны кут Нарог сумуе па раллі, Паэт – па вёсцы родненькай. Амаль дашчэнту задзяўблі Паэзіяй гаротненькай! Цячэ сляза, займае дух: Ад глебы […]...

Родны Кут Прыгожы край, Мой мілы кут. Адзін з мілейшых, Родных пут. Тут нарадзіўся, Тут прапаў. Тут першае Каханне сустракаў. Вярба квітнее, […]...

Родны гук Родны гук. Спакваля, паціхеньку, міжвольна, Як птушкі выраю ляцяць, Вяртаецца мне гук знаёмы І словы родные гучаць. Вяртаецца ў моцы […]...

НА АДЛЕГЛАСЦІ ДНЯ На адлегласці дня горад, дзе я хаджу, ем, нешта раблю і ахвярны бядзе. І гэтак да вечара, у каторы, калі […]...

Украінскаму Еўрамайдану 2013 Украіна, Мы з табою! Волю барані! Мы сталі доляю адною У ліхія дні. Нам цяжка вырвацца з расійскіх Крыважэдных лап. […]...

Родны мой краю I страт перажыў і пагарды сцярпеў – He ўмесцяць Дняпро і Нарач. Пад бокам – нібыта гісторыі спеў – Рыпелі […]...

Родны двор Родны двор апусьцеў, абязьлюдзеў, Не чуваць тут ужо тых галасоў, Што ўзгадваюць радасьць ці роспач, Усіx маіx пасталелых сяброў.. Моўчкі […]...

Не глядзі на мяне Не глядзі на мяне- Я такая заусёды. Калі шчасце міне, Размінуюцца годы. Не глядзі з-за спіны, Як жадаю я дыхаць, […]...

Краю мой родны Ўздымам сэрц нашых шуміць Белавежа Як дні нашых сёлаў, так Нёман плыве, Уроду палеткаў ткуць поясам межы. Адвечныя сосны гудуць […]...

Мой родны куточак Вітаю цябе, мой радзіны куточак, Старэнькая хата, вішнёвы садочак, Ігруша ля ганку ўся ў квецені белай, Калодзеж з драўляным зрубам […]...