Верш Васалы ночы

Васалы ночы

Ноч збягала ад цемры ў святло маладзіка.
Пражытыя літары сноў складаліся ў нешта,
Што сяйвом складоў вершы быццам нагадвала.
А мы былі й каралём, і васалам, і пешкай.

Ратнікі-зоры выспявалі нясмела зіхценнем.
За гучным маўчаннем словаў стаілася горада неба.
Горда ўзняўшы галоў, ты назвалася стварэннем
З рабра усяго існага. А пасля дадала: імя маё – Е В А.

Полымя жарсці засталося ў яблыку недаверу,
Пра гэта казалі табе вочы яго, пацвердзілі птахі.
Ты забылася, што ўчора мінула, прайшло і збуцвела.
Так хутка і ярка, як бляск Перуновай маланкі.

Ноч не твая, яе апранула Існае з іншаю верай.
Хто? –
Твая спадкаемка, васалка, рабыня і каралева.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Кола праз ночы Час – не лінейны, Хутка новы цыкл, Цмокам ці Змеем, Хвост каля іклаў. Мост – не адрэзак, Стагодзі – клубочак, […]...

Сядзім. Смяемся. Замаўчым Сядзім. Смяемся. Замаўчым. Калі ж крычым – так ўжо крычым Ты чэрвень мой, і я з табой Забылася пра свой […]...

Мігцелі зоры ў цёмнай ночы Мігцелі зоры ў цёмнай ночы, – Калі спаткаўся я з табой, Твае убачыў зоры-вочы, Пачуў я смех срабрысты твой… I […]...

Чэрвенькія ночы Нячутна чэрвеньскія ночы Ляцяць праз цалаванне зор, Па таямнічых сцежках крочаць Паўз серабрысты край азёр. У цішыні многагалосай Чароўных трэляў […]...

Зялёныя вочы травеньскай ночы Зялёныя вочы травеньскай ночы, У прыцемках белай акацыі сноў… Ня бойся знянацку удалеч пакрочыць, Ня бойся сустрэцца з пачаткам наноў. […]...

Доўгія ночы зімовыя Доўгія ночы зімовыя, Ціхія казкі вячэрнія. Фарбы празмерна-ліловыя. Вочы пяшчотныя, верныя. Гэта усё нерэальнае І, можа быць, нежыццёвае: Нібыта зорачка […]...

Супраць самае ночы, перад цёмнаю ночай Супраць самае ночы, перад цёмнаю ночай паглядзі ў мае вочы, расчытай мае вочы. Дзень у цемрава збочыў, дзень у раніцу […]...

Змоклыя ночы, халодныя дні Змоклыя ночы, халодныя дні. Горад нібы ў аблоках ляжыць. Хутка згасаюць у вочках агні. Я б табе заспявала, але голас […]...

ДЗЕ Ж ТЫЯ НОЧЫ? Траўка шаўковая Да вуснаў хінецца. Дзе ж той хлапчынка, Што зноў усміхнецца? Шчыра бярозка Зверху чаруе. Дзе ж тое сэрца, […]...

Рэўнасць да ночы Маўчыш!.. А ты мне адгукніся, Нібыта за грыбамі ў лесе; Майго пляча чуць дакраніся – Адразу верш з душы ўваскрэсне. […]...

Салаўіныя ночы Чэрвень зноў побач крочыць, Ад вячорку да рання. Салаўіныя ночы Нагадалі каханне. Тое, што заблукала Дзесьці там у начы. Можа […]...

Цёмныя ночы восені (Паводле аповесці У. Караткевіча “Дзікае паляванне караля Стаха”) Дзяўчына з дзівоснымі косамі Маукліва глядзіць у камін. За вокнамі – ночы […]...

Трагедыя адной ночы Па белым снезе Чорнай ноччу Імчаў шалёны лімузін, Гарэлі ярка яго вочы I ў брусе боўтаўся бензін. Хлапчына руль круціў […]...

Цераз ночы без зорак Прыходзь да мяне, пакуль лёс у дарозе блукае. Прасоўвайся ўпотай, каб змрок не пачуў тваіх рухаў. Давай захлынёмся ад водару […]...

Забінтуй ты мне ногі абдымкамі жарсці Забінтуй ты мне ногі абдымкамі жарсці, Заручы нашы вочы даўкай палёгкай Пацалункам шляхетнага ў росах світанка Забінтуй маё сэрца чаканай […]...

Звярніся да Бога Калі ты страціўся, Знікла перад табой дарога І не ведаеш куды ісці – Звярніся да Бога! Калі табе балюча, Бачыш, […]...

Часам я ў ночы сны дзіўные бачу Часам я ў ночы сны дзіўные бачу: Роіцца нейкі нязьведаны край, Повен то шчасьця, то радасьці – плачу, То зло […]...

Цi дзень, а цi вечар – жыццё нам нагадвае Цi дзень, а цi вечар – жыццё нам нагадвае, Не трацячы мужнасцi тону свайго: У свеце, глабальна расколатым надвае, Ад […]...

Горкім сном не прысніцца віна Горкім сном не прысніцца віна – Не мая, не твая, а чыя? Як не прыйдзе ніколі вясна, Не яго, не […]...

Верш на “Н&quot Не збярог ад бяды і болю, На душы адзін неспакой. Ну і даў жа Божачка долю, Не жадаю нікому такой. […]...

Жыццёвы Колькі жыць засталося на свеце? Я не ведаю, як і вы. Гэта ведаюць, мабыць, дзеці і на гэта маюць правы. […]...

Агнём напоўніш мяне Агнём напоўніш мяне – Агнём неспатольнага сонца. Зруйнуеш на белай сцяне Прысак самоты бясконцы. Агнём разварушыш спакой – Агнём забыцця […]...

– Што ж ты, радасць, такою зрабілася? – Што ж ты, радасць, такою зрабілася? Не забавіш, не ўвесяліш? – Хм, сама на мяне і забылася: Смутна ходзіш, […]...

Трагедыя ў стыле gothіc. Track 2 – “Агонія” Істэрыя… Змрок… Пекла… Полымя… Атрутная бездань геены. Напалм… Прадонне… Вечны палёт у нікуды! Не-е-е!!! Боль душы. Бляск голак джаліць вочы. […]...

Мы людзі свабодныя Мы людзі свабодныя, Вольныя птахі, – Магутныя, грозныя Крылляў размахі. Зямлю непасціглую Сэрцам пранялі, Нябеснай валодаем Сонечнай даллю. I поўдні, […]...

Ну дзе Ты, Бог …А можа й праўда… Мо Цябе й няма?.. …Ну дзе Ты, Бог? У чым твая прысутнасць? Халодзіць кроў няўцямная вайна… […]...

Летуценні Летуценні – цені, цені вы майго юнацтва. Вы даўно ўжо адляцелі- засталося мільгаценне вось і ўсё багацства. Заблукалі ў аблоках […]...

БАЛАДА МІХАСЯ ЧАРОТА (7.11.1896–29.10.1937) На турэмнай сцяне ты прысягу рыфмуеш, А прысяга твая не патрэбна нікому. Табе хочацца жыць і ты ў думках […]...

Ваўчыная Поўня Поўня бледнаскурая, Поўня бледнатваря Поўніць неба слёзамі, Лёзамі халоднымі. Паглядзі праз дахі Змерзлага наўколля, Паглядзі на гмахі Снежаньскай няволі. І […]...

Ад зайздрасці Зайздрасць гэта – пачуццё? Дык чаму яна з’ядае, Лезе ў самае нутро, І грызе там забівая? Нам пачуцці ўсе даны […]...

У абдымках ночы Падаюць кроплямі ў лужыны нашыя сны, Ноч абдымае альтанкі халодным дажджом… Я пажадаў бы чытаць кнігу любай вясны Цэлую вечнасць… […]...

ОЙ ВЫ ЗОРНЫЯ НОЧЫ Зоркі ў небе ззяюць, месяц раптам знік, Вышывае Яніна ільняны рушнік… Ціха песню пяе… спаткання жадае, Хвалюецца сэрца… каханы чакае… […]...

Ойча наш Pater noster, qui est in caelis Зваліўся зь неба – мы адурэлі Santificetur nomen tuum Зь вёскі ў сталіцу, ты […]...

Вы слухалі музыку ночы Вы слухалі музыку ночы – Высокую музыку свету, Калі нарастае аднойчы Туга, калыхнуўшы планету? Калі патанае ў міжзор’і Зямля і […]...

Albus Lepus Паглядзеў на гадзіньнік раптоўна, І, як вецер, уцёк ад мяне. Ты пакінуў тады бестактоўна, Без краіны й магічных дзьвярэй І […]...

Плачуць ў ночы нябесы Плачуць ў ночы нябесы, мо душа іх баліць? Шум дажджу, нібы дроб барабана, Нібы спевам жалейкі вецер гучыць, Звіняць шыбы […]...

НЕЯК РАНКАМ Неяк ранкам, дзе лесу крыло, Дзе арэшніку цесныя дахі, Разрываў на кавалкі святло Тонкі голас узрушанай птахі. Крылаў шэрых драпежны […]...

Вусны Вусначкі, вусны! Мяне пацалуйце… Вусначкі, вусны, – малінай гараць. Жарсці сваёй для мяне не шкадуйце – Я вас не буду […]...

На успамiн Ў рукi старую бяру фотакартку З ёй на мяне глядзiць дзед мой Усцiн I што пакiнуў унукам на ўзгадку Надпiс […]...

Тое Нітка жыцця, што сукалася ў маі, Туга напнутая, ледзьве ліпіць… Што на зямлі чалавека трымае? Тое, што нельга прадаць і […]...