Верш Вуснаў цёплых рух прыемны

Ещё вершы:

1. Не зрываюцца з вуснаў пракляцці Не зрываюцца з вуснаў пракляцці – Ты з’явіўся – і боль у мінулым. У нязграбнай паставе плацце Адзінока на крэсле […]...
2. Палон пяшчотных вуснаў Чароўны зыход нечаканай сустрэчы Аздобіў вясёлкавай радасцю лёс. Твае цалаваў валасы, рукі, плечы, А твой пацалунак – дарунак нябёс. Душою […]...
3. Краіна маўклівых сыноў Памяці сойму 1793 і з нагоды прызначэньня новага мітрапаліта ..Краіна маўклівых сыноў.. Усё па коле вяртаецца зноў, Нас з усходу […]...
4. Не ўсе збылося, жыцце адбылося Не ўсе збылося, жыцце адбылося… Рэальнасць і памяць пераплялося! Навошта нахлынула? Сэрца параніць? Ускалыхнула юнацкую памяць! Усе адбылося і шэпча […]...
5. Грэх Вуснаў дзявочых гарачы давер… Тут не ўладарыць каханне. “Божа, прабач, не хацеў я, павер…” – Звычная споведзь пад ранне. Хтосьці […]...
6. Гуртуймася, сябры! Гуртуймася, сябры, у адзіны, загартаваны, дужы Чын, каб спраўдзіць мары аб Радзіме, сваё жыццё аддаючы! Яно ня вартае нічога, яно […]...
7. Мокры позірк восені нячутнай Мокры позірк восені нячутнай, Шэпча нам лістотай ціхі вальс. Нотны стан рукою не крануты, Скрыпкі скачуць парамі для нас. Жаркая […]...
8. На шыбах, змрочных і шэрых, малюем усмешкі На шыбах, змрочных і шэрых, малюем усмешкі, У свеце халодным надзеі пракладваем сцежкі. Шукаем спагады ў словах, жорсткіх і светлых, […]...
9. Вожыкаў пінжак Вожык шыў сабе пінжак, Ды не лезе ён ніяк. Стаў лічыць свае іголкі, Ды не ведае ён столькі. Пайшоў вожык […]...
10. Ліпа Зноў вясною ліпа зацвіце, Мне яна нібы напамінанне. Колькі год прайшло, але яшчэ Не забыла першае спатканне. З неба зоркі […]...
11. Толькі неба Час зьмяняе пачуцьці, словы, Яркасьць фарбаў, усе размовы. І кожны сон наш каляровы, Адзіны вечны негатыў. Рэфрэн Больш ілжывых слоў […]...
12. А навошта жыццё Развітанне з радзімай… І зацвіў глупы бэз. Я такі не адзіны… Агінскага паланэз. Развітанне з каханнем… Абрываю тугу. Сам сабе […]...
13. Мары чалавека Нехта марыць аб прыгожым, Любым, мілым, дарагім Чалавеку, што прахожым Ён не будзе, а адным У жыцці надзейным сябрам, І […]...
14. Якая цемрадзь навокал Якая цемрадзь навокал Вярэдзіць, свідруе вока. А мне яшчэ так далёка Да святла. Мой лёс-гэта лёс адзіны, Адзіны з маёй […]...
15. Адбіваюся ў табе – ў крывым люстэрку Адбіваюся ў табе – ў крывым люстэрку Я глядзелася б, напэўна, больш прыгожай, Так бярозку ў пень абрынуць можна, Выклікаць […]...
16. Тэлефануеш – не маўчы С. М. Тэлефануеш – не маўчы. Абнадзеіўшы, прыязджай. Заначуеш зноў на плячы, Правініўшыся, – дагаджай. Ад кашмараў мяне пазбаў, Пастаянных […]...
17. Ліхтарыкі на рыцарскім турніры Люстэркі два на рыцарскім турніры да бітвы рыхтаваліся фінальнай, люструючыся гожа дасканальна па правілах адлюстравання віру. І былі яны лепшымі […]...
18. Я – пасажыр. Я еду без квітка у цягніку, набітым кантралёрамі. Я нізашто не злезу з цягніка. Я страціў сорам. Мне даўно ня со Я – пасажыр. Я еду без квітка у цягніку, набітым кантралёрамі. Я нізашто не злезу з цягніка. Я страціў сорам. […]...
19. Мая абарона Шэпча белы вятрыска, што будзе лягчэй; З пацукоў у анёлы нясецца варона, Толькі мне ад цябе не адвесьці вачэй, І […]...
20. Патрэсквае полымя – шэпча пра нешта Патрэсквае полымя – шэпча пра нешта, Гарачым дыханнем вяртае ўспамін. Чаму ўсё імгненна? Знікае і рэшта Не ўзгаданых яркіх, вясновых […]...
21. Я дачакаюся Я дачакаюся: ты прыйдзеш!.. І зноў пяшчотныя твае адчую рукі, і зноў напоўняць сэрца велічныя гукі, і смешнымі здадуцца нашы […]...
22. Мой бог разналікі паўсюды жыве Мой бог разналікі паўсюды жыве, У традыцыях свеце, як цукар растаяў. Ён з неба, з зямлі і з снягоў шэпча […]...
23. Бусліха Узняўшы неба сіні шал, Хістаючы аблокаў крыгі, Бусліхі белая душа Трывожна развінае крылы. Ад гнёздаў цёплых немаўлят, Што ўпершыню вітаюць […]...
24. Амаль буколіка Я зноў, каханая, з табою. Мы ў красках вязнем лугавых – Не бачым неба над сабою, Не чуем пад сабой […]...
25. ЛАГОДА Рандо Лагода мне твая – прыгодай. Зноў абвяргаючы нявіннасць Маёй жаночае прыроды, Чакаю я, калі абдымуць Далоні моцныя… Нязгоду Маю […]...
26. СЮРПРЫЗ Я не вучыўся, я не спаў, З вачмі адкрытымі ляжаў І бачыў вобраз – нібы партрэт. Я быў шчаслівы, я […]...
27. Не пакрыўдзі паэта! Не пакрыўдзі паэта! Летуценна імгненна Ён прынёс свае вершы На радасць табе! Не пакрыўдзі паэта! Вышклтаўцоўна імаверна Не захоча вас […]...
28. Мне вельмі цябе не хапае Мне вельмі цябе не хапае… Па Нёмане месяц гуляе І хвалям у рытм падпявае: “Сумую, чакаю, кахаю…” Па вуліцах Гродна […]...
29. Пераклад санета 130 У. Шэкспіра Зусім не сонца – бляск яе вачэй І не каралы – вуснаў спелы тон. Бялюткасць грудзяў снега не ярчэй Ды […]...
30. І нанова красавік пачне адлік Кастусю Арцямкову І нанова красавік пачне адлік, І ад гэтага, мой браце, не ўцячэш… А наперадзе – схаванага падлік, А […]...
31. Пошук прыгажуні для майго сэрца Паўсталі пытанні: Як нам адшукацца? Ды што мне рабіць, каб усё адбылося? Ці мне варушыцца, блукаць ды спаткацца… Малюю раптоўна […]...
32. На спатканне з мінулым Я чакаю ЦЯБЕ і іду на спатканне, На спатканне з мінулым. Гляджу на шляхі… Прыцярушвае снег мітуслівае ранне, Манатонна стракочуць-пяюць […]...
33. Кармазынам асмужаны Ведаеш добра: ты вельмі прыгожая, вусны твае кармазынам асмужаны. Вочы ненацкам жыццё ўстрывожылі і агарнулі сукрыстасцю кужалю. Чуў ды не […]...
34. Як мне звяртацца да цябе Як мне звяртацца да цябе калі абставіны другія? другое прозвішча фатой лягло на плечы маладыя Напэўна я нязваны госць што […]...
35. ЗБЭШЧАНАЯ Не адбылося, бач, Не спраўдзілася. Ну, хоць заплач – Радавалася. З палону мар Вызвалілася, Ад тваіх чар Вымалілася. Была табой […]...
36. Засцярога Даверлівыя вочы Бога На ўласны свет глядзяць з нябёс, Дзе сын яго калісьці ўзрос – Пайшоў з бацькоўскага парога; Дзе […]...
37. Зварот да Сашы Саша, зыходзь! Хопіць з Народам змагацца. Саша, зыходзь! Табе ўжо не утрымацца. Саша павер. Жыць без цябе стане лепей. Саша […]...
38. Калі выпіша лёс мне мандат Калі выпіша лёс мне мандат, Як было ўжо не раз, на чужыну, Бумерангам вярнуся назад Да цябе, дарагая Айчына. Бо […]...
39. Плакучая вярба Загінуў недзе ў вайну сыночак. Бядуе маці: – Нашто мне вочы, Каб толькі плакаць век нешчаслівай! Нашто мне рукі, калі […]...
40. Каханню ўсе ўзросты Ля люстэрка дзед Сямён Тупацеў заўзята. Хваляваўся вельмі ён, Бо збіраўся ў сваты. Свае вусы падкруціў, Падміргнуў люстэрку, У кішэню […]...