Верш Мы падчас шкадуем аб тым
Мы падчас шкадуем аб тым,
Што зрабілі і што не змаглі,
І жывём, як туман і дым,
А ўсё думаем, што каралі.
Толькі пешкі мы ў жыцці
І нічога, на жаль, не каштуем.
Без агню можам мы прайсці
І ніхто нас не пашкадуе
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Мы Мы памерлыя, мы ненароджаныя, Мы забітыя і зьнявечаныя, Мы адныя, мы бездапаможныя, Мы заганныя і нявечныя. Мы чужыя у роднай […]...
- Дамафоны Асаткі, кажуць, зброя? Не, Не для мяне. Яна выключна медыятар паміж намі, Апатрапей каб я не паляцеў з гусямі Ў […]...
- Роднасныя душы Ў гэтым свеце грубым і халодным Мы ўсе шукаем роднасныя душы. Даволі цяжка па жыцці прайсці самотным, І дапамога блізкіх […]...
- Тварцам агню Агонь з нічога не ўзнікае. Павінна ўсё-ткі штосьці быць, Што разам з тым агнём знікае, Калі аблонь агню гарыць. Павінен […]...
- Сіняя бухта Я зборніка на жаль не маю, Ніхто мае вершы не публікаваў, Ды я і сам, па шчырасці сказаць, бухаю – […]...
- Шчасьце ў віне На жаль, Не хутка скончыцца… На костках…нашых Баль… Бо небагата..нас, Якія сапраўды… Жадаюць… Змен… У сваім. жыцці… І колькі трэба […]...
- Каб чалавек знайшоў сабе ў жыцьці Я ня ведаю, кім хачу быць, стаць, Я ня бачу мары ў сваёй галаве. Як быццам не хачу свае рукі […]...
- Шкадаванне пра мінулае Амаль у кожнага ёсць ў яго мінулым Нешта такое, што хацелась бы забыць, І што калі бы яго ў той […]...
- Зацалую, замучаю зноў і зняважу С. М. Зацалую, замучаю зноў і зняважу, І пакіну на беразе лёсу няшчасным. І ніхто не паверыць, ніхто не заўважыць, […]...
- Хто долю сваю знае Хто долю сваю знае? Ніхто… ніхто… ніхто… Долю хто кахае? Ніхто… ніхто… ніхто… Долю сваю заве хто? Ніхто… ніхто… ніхто… […]...
- Я шукала цябе на разбураных вуліцах памяці Я шукала цябе на разбураных вуліцах памяці, як апошні прамень, за які мне трымацца ў жыцці. У каменным дажджы маё […]...
- Весяльчак Бягу я па жыцці з мелодыяй. Усё раблю з вялікай асалодаю. Ніхто не можа мне ў гэтым перашкодзіць, А толькі […]...
- Выпускныя экзамены Ці святкаваць свой першы перавал? Якое ззянне кветкавай даліны! На жаль, свабоднай ні адной хвіліны. Раскоша легкадумная – прывал. He […]...
- Горкія роздумы Сучасны свет даволі жорсткі, Ў ім жывуць не па сумленні. І гэты досвед вельмі горкі Нам спрычыняе засмучэнні. Няма тут […]...
- Лёс чалавека Лёс чалавека часам цяжкі, Не ўсё ў ім складваецца роўна. Бываюць часта непагадзі, Прайсці праз іх патрэбна годна. Патрэбна верыць, […]...
- Хаўтуры па ўвішнасці Увішнасць раскрыжавана: Ў мінулым – І толькі ў ім. Памяць вятроў паўстала: Ў мінулым – І толькі ў ім. Свет […]...
- Я раптам зразумела Я раптам зразумела Што жыццё ўсё – гэта час Час, які напэўна не залежыць ад нас. Так, мы людзі, мы […]...
- Хачу ісці туды, дзе чакаюць Хачу ісці туды, дзе чакаюць, Праз снег, праз лес і балоты ісці. Ад людзей, ад сабак, што балюча кусаюць, Туды, […]...
- Жыццё паскорылась празмерна Жыццё паскорылась празмерна, Вакол падзеяў мільгаценне. І ход гадзінніка нязменны Не спынішь нават на імгненне. Ідзе наперад чалавецтва, Бярэ ўсё […]...
- Мы можам спыніць вайну З дзяцінства слаўнага куплеты. І толькі з дрэва – пісталеты. З вады ўсе кулі, на ўцеху. Гарматаў залпы – з […]...
- Юнацкія ілюзіі Мы ўсе ў юнацтве хочым шчасця, Імкнемся жыць сумленна, чыста. За свае погляды змагацца, Заўсёды быць з душой адкрытай. Але […]...
- НЕ ВЕДАЮ Каб прыйсці да яго, Колькі трэба прайсці? Каб дазнацца прызнання, Што ў сабе адшукаць? Колькі ў сэрцы пяшчоты І ласкі […]...
- А мы, як дзеткі-немаўляты А мы, як дзеткі-немаўляты, Ніяк не можам адпаўзці Ад калыскі, дзе спеў матчын, Не замаўкаючы гучыць. Забыць не можам мы […]...
- Асенні вецер Закляклы вільготны вецер Прытулку нідзе не мае. Вачыма ваўчынымі свеціць Асенняя ноч нямая. Спяваць ён і плакаць мусіць. Смутак – […]...
- Нічога не прашу я ў неба Нічога не прашу я ў неба: Я ў гэтым свеце толькі госць. Мне, Божа, лішняга не трэба- Не адбірай таго, […]...
- Шчасця мех Як нас Бог спарадзіў, Мехам шчасця надзяліў: Можам бачыць, можам пець, Думкаю ў сусвет ляцець. Белы свет прывітаць, Ласкаю адараваць, […]...
- БАЛАДА ЯСЬКІ ШНІПА (1866-1914) Як павуціна, чорныя акопы У мёртвым снезе пасярод Еўропы. І прад табой і за табой вайна, Нібы з агню […]...
- НАША ЭРА Свет больш нічога не значыць, Толькі магчымасць тлумачыць Гульні малекул. Смерць больш не значыць нічога, Толькі падсмейванне бога Над чалавекам....
- Адзінка, адзінота, роспач, жаль Адзінка, адзінота, роспач, жаль, Калі цябе накрые думак хмарь, Ты душу ў смутак не тапі, Жыццё падаравана, дык жыві. Дурная […]...
- Як часта мы, застаюч̀ыся ў адзіноце Як часта мы, застаюч̀ыся ў адзіноце, Той момант ўспамінаем у жыцці, Калі не зналі шлях, якім ісці, Куды падацца, каб […]...
- Лексічны запас мізэрны Лексічны запас мізэрны – Фраза адна, другая… І ніякага болей рэзерву, І трымціць цішыня жывая. Мовы іншай патрэбныя гукі, Не […]...
- Ні князі-каралі на душы панавалі Ні князі-каралі на душы панавалі, Ні жахотныя сны, ні ілжывыя здані… Толькі чэмер яе, над зямлёю насіў, Паміж Злом і […]...
- Сядзіць ля дарогі бяздомны сабака Сядзіць ля дарогі бяздомны сабака… Старым стаў – і выгнаў яго гаспадар. Худы і аблезлы, дварняк-небарака, З надзеяй глядзіць ён […]...
- Восеньскі А давай апранемся ў восень, Будзем слухаць пад спеў агню, Што нам вецер здалёк прыносiць, Будзем думаць пра долю сваю. […]...
- БАЛАДА ЯНКІ БРЫЛЯ (4.08.1917-25.07.2006) А ён спакойна жыў… Памёр спакойна, Як неба памірае над зямлёй, Дзе цішыня, як шкло, дзе вечна войны, Дзе […]...
- Першы лёд А першы лёд пад снегу млівам Трашчыць, як здрадлівы агонь… Дачка ступае палахліва, Спрабуе моц яго нагой. Твой першы лёд […]...
- Стары Адзінокі чалавек… Ўжо на зыходзе гадоў. Ў пустую правёў свой век, Не імкнецца ісці дамоў. Чаму? А ніхто не чакае, […]...
- Шчэ не журуся я па харастве Шчэ не журуся я па харастве, Якое параскрадваюць маршчыны. Смуткую: без мяне мае сцяжыны Марнеюць па пяску і па траве. […]...
- Хай рака нясе Хай рака нясе яшчэ многа крыг І блішчаць свінцом ноччу лужы, Як ля вогнішча, ля вачэй тваіх Я пагрэюся пасля […]...
- Р. М Каханню нічога не трэба, Каханне нічога не просе, – Так радуе сіняе неба, Так цешыць валошка ў калоссі. Каханне, як […]...