Аўтар Ніна Джумава

Ты – хваля майго жыцця, Ты – дождж майго сэрца старога, Сляпая мая душа І частка цела храмога. Ты – […]

Таемны вобраз тваёй прыгажосці З каханнем глядзіць на мяне заўжды. Жанчына, цябе нарадзіў хтосьці, Жанчына, адна для мяне ў сэрцы […]

Мы падчас шкадуем аб тым, Што зрабілі і што не змаглі, І жывём, як туман і дым, А ўсё думаем, […]

Калі побач са мной, Я як птушка высока лунаю. Не шукаю спакой І ў думках цябе абдымаю. Я сумую падчас, […]

Вайна. Каханне. Ты і ён. Надзеі. Мары. Гэта сон. Не, не магчыма шчасця тут, Здаецца, чуеш ты “Капут!” “Ах, Франя, […]

Я не веру, што сэрца ўмірае, Я не згодна, што дух не жыве. Дзве паловы ў яблык з`яднае, Хто далонню […]

Мы з вамі продкі, з вамі будзем, І вашу думку падтрымаць Нам нескладана, бо мы людзі. Нашчадкам хочам мы сказаць: […]

Добры дзень, мая маці-зямля! Беларусь! Добды дзень! Я вітаюся. Добры дзень! Вас не ведаю я, Але зноў перад вамі схіляюся. […]

Загінуты боль, адзінота ў сэрцы Душа ў змаганні, а целу спакой. І ведаеш ты, не адчыніцца дзверца Не пойдзе дадому […]

Яна, усмехаецца табе: У жыццё прыйшла так нечакана І сэрца боль тваё кране, Яна сказала без падману. Яна – дачка […]

Дзеці – гэта шчасця для тых, Хто жадае іх нараджэння, Мая дачушка, успамін маіх- Мільён, ад твайго з`яўлення. Твой першы […]

Жанчынай Бог мяне ствары, Жанчынай буду да сканання. Ён у душы маёй адкрыў : Пакуту, смагу да кахання. Як роза […]

Заквітнела ноч вясеннім месяцам, Збегліся ўсе зоркі над зямлёй. Цішыня з канапы ножкі звесіла. У паветры водарны спакой. Адчуванне сумнай […]

Як два браты для Беларусі, Два волата святой зямлі. Яны з дзяцінства ўзялі гуслі І за сабой народ вялі. Вялі […]

Праклён, як сэнс жыцця майго. За што? Пытаю ў цябе. За што? За што мне гэта ўсё? А ты маўчыш. […]