Верш Каліна горкая

Цвіце каліна на падворку,
А хаты ўжо даўно няма.
Сумуе вёска на ўзгорку,
Бо хат жылых усяго адна.
Пусцеюць вёскі на Палессі.
Дзічэе яблыневы сад.
Другія вабяць моладзь высі,
Другі ў іх жыццёвы ўклад.
А вёска любіць працавітых,
Якім гул трактара што спеў,
Душой і шчырых, і адкрытых,
З вятрамі ў полі нараспеў.
Такіх цяпер зусім нямнога.
Яны надзея, соль зямлі.
І іх жыццёвая дарога
Кладзецца плугам па раллі.
…Старэюць вёскі ў адіноце.
Вакол хмызняк, вакол палі.
Цвіце каліна ў самоце.
Каліна горкая зямлі.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Каліна Я Табе пакінула сэрца у снягох між лясоў дрымучых, дзе ў палёх немагчыма сагрэцца: дзьме там вецер: халодны, пякучы… У […]...

Каліна зімы Полымем зыркім душу апаліла. Полымем белым ўзняло з небыцця. …Ой жа зімой закіпае каліна, Гронка яе – як надзея жыцця. […]...

МЯЖА ВОСЕНі Пануры, шэры дзень у голым полі, Дождж зранку сеe дробны ўраджай. Здаецца, што цяпер, а можа і ніколі, Зялёным не […]...

Брады На карце вялікай краіны Ёсць кропка маленькай зямлі, Любімы куточак радзімы- Там кружаць мае жураўлі. Між рэчак, балот і затокаў […]...

Кальчуны Ах, Кальчуны-вёска, аграгарадок! Я з табой знаёмы не адзін гадок. Тут народ руплівы, не абы-які, Тут – мае таварышы, ёсць […]...

Чатыры словы Чатыры словы Поле, вёска, лес, дарога – Усяго чатыры словы. Для кагосьці так нямнога; Для мяне ж жыцця аснова. Поле […]...

А БЕЛАЯ РУСЬ ПіШАЦЦА ЗЛіТНА Вы не з Палесся? – Не, мы з Міншчыны, Такія ж вёскі, справы звычныя. Такія ж людзі з працай у […]...

Марнее вёска Марнее вёска на вачах, Ссыхае, як галіна. Звялі балоты – лес зачах, Цяпер замест ракі ў хмызах Блукае ручаіна. Гібее […]...

Горкая гордасць Каралеўскімі замкамі Ганарацца, Саборамі. Мы – зямлёй партызанскаю, Перамогай над ворагам. Нехта хваліцца рознымі Трыумфальнымі аркамі. Мы – аршанскімі соснамі, […]...

Невядомаму салдату Вакол цябе акопы, бліндажы. Вакол – зямлі скрываўленай сумёты. Малітву нехта шэпча:”Памажы!” Кляне другі:”Каб вы згарэлі з чортам!” Вакол цябе […]...

Не чапайце! Не чапайце – прашу, не трэба – Васільковага колеру неба! Не тапчыце – прашу, не трэба – Вы, палі, што […]...

Беларускія вескі Ля празрыстай ракі прытулілася веска, У акенцы гуляюць праменьчыкі сонца, Бусел кружыць над нівай, садзіцца на дах, У паветры над […]...

Вясна-красна на ўвесь свет Мінулі завеі, панурыя дні; Гараць на усходзе зарніцаў агні. Вясна-красна на ўвесь свет! Іду валачобнікам я па зямлі, Вітаю вясну, […]...

Поры года Гэта восень прыйшла, не спытала, Не чакала нікога зусім. Мне так летніх дзянькоў было мала, Прамачыла дажджом усё сваім. Гэта […]...

Над ракою ў спакою Над ракою ў спакою Зацвітала каліна; У сяле за ракою Вырастала дзяўчына. Да зялёнай каліны Прылятала зазюля; Да дзяўчыны-маліны Удаваўся […]...

Не ў цішыні палескага сяла Не ў цішыні палескага сяла, А ў цішыні Заходняга Берліна Над Хафелем чырвоная каліна Зусім па-беларуску расцвіла. Я не здзівіўся, […]...

Цябе, напэўна, мне сам Бог паслаў Цябе, напэўна, мне сам Бог паслаў, Каб разагнаць тугу імгненняў стылых. Такіх радкоў я шчэ і не пісаў – Адкрытых, […]...

ДА РОДНАЕ ВЁСКі Мне сцежкі гэтыя знаёмы, Не першы раз па іх іду – Праз засені лясных харомаў Да вёскі роднае вядуць. Усмешкай […]...

Адыходжу я ад вёскі, адыходжу Адыходжу я ад вёскі, адыходжу. Як падумаю, Дык сэрца зашчыміць. Гэту страту адчувае, мусіць, кожны, Гэта страта, мусіць, кожнаму баліць. […]...

Асірацелыя хаціны Дзе я расла – зелянеюць палі, Дзе я хадзіла лясамі, Там стаяць курганы, Насыпкі зроблены намі. Дзе я жыла – […]...

Пад адзін грэбень Цяпер ужо такіх выпадкаў мала. Успомніўшы дзявочыя гады, Жанчына ў полі раптам заспявала Ад жалю ці ад нейкае бяды. Узвілася […]...

Вёска мая Вёска мая Знаю, дзесьці ёсць многа прыгожых краёў незабыўных. З імі сэрцы людскія Заўсёды былі непарыўны. Для мяне ж няма […]...

Навекі слава Навекі слава тым, што ў полі ратным Загінулі за родныя палі, За наш народ, за лёс народаў братніх, За дзень […]...

Каліна Шукшына Суцішыцца, нахмурыцца, нахлыне Той пракаветна блаславёны міг У гордае шукшынскае каліне, Што па-зямномуднела на дваіх. А ціш не паспяшаецца с […]...

ГОРКАЯ ІРОНІЯ Па радні і сольная, і хлебная, І характар, пэўна ж, залаты. Оды ж, як заўжды, табе хвалебныя, Мне – настрой […]...

Слязінка горкая Слязінка горкая, слязінка чыстая, бы роска, высахла… Як ціха ў хаце… і толькі наміткаю празрыстаю звільжэлі вочы: спявае маці. Паціху […]...

Мой свет Мой свет, што берагу з маленства, У сэрцы і душы маёй. Нідзе не знойдзеш падабенства Маёй старонцы дарагой. Мая Радзіма, […]...

Мой сад у снезе па калена Мой сад у снезе па калена Азяб у золь і снегапад… Табе не холадна, Алена? Табе не холадна, Алена? Табе […]...

Набеларушваецца Канкрэтныя беларусы ў зямлі. На зямлі бадай што прыблізныя. А тыя, Што самавіта прабліснулі, Здаецца, зусім не былі. Яна беларуская, […]...

АДЛІГА Ў СНЕЖНІ Адлігу ветрам прынясло і снег счарнеў, палезла ўсюды смецце. Вароны ў лужах, якмалыя дзеці, Шукаюць дзён зімовых шкло. Такая вось […]...

Прымаю роды Жалезны стол. Вам так нязвыкла. З усіх бакоў трымаюць вас. Расколваецца ад крыку у акушэркі галава. Што ж, рукі мы […]...

Пачатак лета Жывыя хвалі аксаміту Плывуць за сонны небакрай. У дудачкі звілося жыта На добры, кажуць, ураджай. Дасвеццем росы-самасеі Згінаюць травы да […]...

ВУНЬ ТАМ, ЗА ЛЕСАМ Вунь там, за лесам, была вёска, Гадоў пятнаццаць, як няма. Сцяжынак вузкія палоскі, Сады, падмуркі, цішыня. Ляцяць у вырай птушкі […]...

Я з далёкіх часоў Я з далёкіх часоў Вашых светлых вачэй Адчуваю цяпло, змагары! Стала менш ланцугоў, Ды не стала лягчэй, Мы хапаем святло, […]...

ЗіМА ДЭКАРУЕ САМА На снежным полі – чорныя кусты, Здзёр вецер вопратку з галінак. Цяпер яны стаяць маўкліва, Там-сям вісяць счарнеўшыя лісты. Навошта […]...

Ты і я на возе Ты і я на возе Лугавога сена. Вечар па дарозе Пах рамонкаў сее, Сцелецца туман І цвіце курган Кветкай сосен […]...

У полі кукурузы З усходу на захад і з поўдня на поўнач адна кукуруза, як быццам учора Хрушчова Мікіты пачулі загад. У моры […]...

Пусты касцёл Пусты касцёл. Разбураныя сцены. Вятрыска гойсае па алтары. І ціш вакол… Вакол спакой пякельны, Няма душы на гэтае зямлі. Цвінтар […]...

Крызіс Заўтра стрэча з табою зноў будзе, Да цябе я зламаны прыду. Папрашу я цябе-не марудзіць: Прагані, бо ў цябе я […]...

Ёсць зямля, дзе Анёлы з блакіту прадуць Ёсць зямля, дзе Анёлы з блакіту прадуць Пражу дзіўнай красы для нябесных абрусаў. На зямлі той прыгожай шчасліва жывуць, Праслаўляючы […]...