Верш Як доўга я была ахвярай
Як доўга я была ахвярай
Твайго нямога хараства.
Як доўга доўжыліся мары,
Ды працвярэжвае жарства.
Калі ж і ты недасканалы –
Душы прытулак не збярог,
Раптоўна робіш вывад сталы,
Што дасканалы толькі БОГ.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Будуць доўга ўлашчваць і тлумачыць Будуць доўга ўлашчваць і тлумачыць, Рай зямны – чарэўны – абяцаць, Не маніся абхітрыць Пілата – Грошы задарма ў яго […]...
- Што ж так доўга не пагожа Што ж так доўга не пагожа, Зябка ў гэтым садзе, Божа? І калі ўжо ў гэтым садзе Стракатушка-птушка сядзе З […]...
- Так доўга чалавек глядзеў пад ногі Так доўга чалавек глядзеў пад ногі, Навобмацак шукаючы дарог, Нібы ў пачатку даў сабе зарок Нідзе не спатыкнуцца, покі змога. […]...
- Любы, не шкадуй мяне так доўга Любы, не шкадуй мяне так доўга. Каб да сэрца сэрцам не прысох, супыніўшы коніка гнядога, адпусці на нёманскі пясок. Вернешся […]...
- МАМА Ў ДЗЯЦІНСТВЕ БЫЛА СОНЦАМ – Мама ў дзяцінстве была сонцам… Мама ў дзяцінстве была сонцам. З яе пачынаўся дзень. Потым акенцам. Яна адкрывала свет. […]...
- Перш доўга лес на гуслях граў зялёных Першае каханьне – салодкая мара, Спадзяваньняў маладосьці рай. Усё вітае пад каханьня штандарам, І толькі раніцою – бывай. Усё назіралася […]...
- Маладосць была, ці прыснілася? Маладосць была, ці прыснілася? Глядзіць бабуля на закаханых, Такіх прывабных, модна прыбраных. І бачыць сябе ў іх, ранейшую, Красуню вясковую […]...
- Жоўта-чорны знак, ахвярай на сняданак Жоўта-чорны знак, ахвярай на сняданак Сонечнай ўсходняй калатэчай У вечную рэчку Спрэчкай дапасаванай да заганай вячэры Ніцма, спусціўся долу На […]...
- Чаканне Чаму за мною ты так робіш, Ты ж абяцала што не кінеш! Але навошта так ганебна Зрабіла з тым каго […]...
- Ты лепш бы пакахала не мяне Ты лепш бы пакахала не мяне… Чакала б сталага дарослага мужчыну, Сталець я не збіраюся ў паміне, І кожную свабодную […]...
- Каб была я чараўніцай Каб была я чараўніцай, Рыхтавала б слодыч, Перастаў бы ты мне сніцца, А стаміўся б побач. Па расе б з […]...
- Дзьве душы пад адным парасонам Дзьве душы пад адным парасонам. Дзьве душы. І няма болей слоў. Памаўчым аб харошым, вясёлым. І маўчанне зазьзяе сьвятлом. Дзьве […]...
- Была узрушанасць парыва Была узрушанасць парыва, была даверлівасць цяпла… Любві магчымасць апаліла, магчымасць шчасця апякла. Гарэў, як пацалунак лёсу, на нашых вуснах той […]...
- ***Калі не пяецца – навошта й спяваць Калі не пяецца – навошта й спяваць і песняй натужнай маркоціць душу. Услухайся лепей у пошум дажджу, учуй, як рагоча […]...
- Верш на “Н" Не збярог ад бяды і болю, На душы адзін неспакой. Ну і даў жа Божачка долю, Не жадаю нікому такой. […]...
- Несуцешна Гумар ад слова “гума”. Расцягваю вусны ў усмешцы, а ў розуме смутныя думы, а на душы несуцешна. Памерла маё каханне. […]...
- Калісьці была я маленькай Калісьці была я маленькай, Я верыла ў казкі і сны. Маленства прайшло, на каленках Пакінуўшы шрамы адны… Калісьці была я […]...
- ЁН, ЯК і ТЫ Ты, пэўна, патрыёт сваёй краіны? Яе раптоўна, ты, як злодзей, не пакінуў? Вунь колькі зім ты з кіслай мінай Замежныя […]...
- Была спякота Была спякота І адзінота – Вокны адкрыла. Была сустрэча, Халодны вечар – Расправіла крылы. Была спакуса, Радасць чакання, Ўзлёт і […]...
- Была вайна Была вайна… Была вайна… Зямля гарэла, Гарэлі вёскі, гарады. Была бяда, Яна хацела, Жывое знішчыць на зямлі. Была вайна… Зямля […]...
- Было. Былі. Была! Было. Былі. Была! Мне маска не да твару. Я тая, што прайшла Трагедыяй пажару І жар сухой верстф да сэрца […]...
- Была сустрэча на двары Была сустрэча на двары ў кампаніі, дзе слова – справа. Крычаў адзін “хай ўсё згарыць за сына “. Выпіваў яскрава. […]...
- Свавольнай была маладая суседка Свавольнай была маладая суседка: То чуб асмяе, то характар мой зганіць, То інапку закіне ў крапіўнік ці ў кветкі, То […]...
- Песенька Дзень раптоўна канчаецца вечарам, Успамінам становіцца дзень. На імгненныя кропелькі вечнасці Разлятаецца шэраг надзей. I тады, аж да самае раніцы, […]...
- Пра мастака Шчаслівы канец. Не мой – таму плачу. Не зробленай справе маленькі вянец. Я вып’ю віна за чужую удачу І буду […]...
- Тартак Лесапілка ў Замосці – асобнае штосьці! Краявід наваколля паціху звяла. Спілавалі лясы за бугор ягамосці, Бо такую магчымасць улада дала. […]...
- Гарачае жаданне Ноч. Усе спяць. Я гляджу ў акно. Зоркі маўчаць, як мае вусны, У параненай душы няма слоў – Дзе ты? […]...
- Калі хочаш адпачыць Калі хочаш адпачыць, Трэба розум адключыць. Хіба можна так зрабіць? Можна ўсё тады згубіць! Такім чынам, нават у сне Мы […]...
- Воўчы сум Не збярог, хоць і мог, не збярог Аскялёпкі жывога натхнення, Хоць і бег, не раўнуючы воўк Па глухмені свайго сутарэння. […]...
- Масты Масты, якімі мы хадзілі У сонца, у дождж і ў снегапад, Якія сэрцу падарылі Хвілін шчаслівых цэлы рад! Шляхі, якія […]...
- Музей Адгарэла любоў – адзін счарнелы падмурак. Яго мулкія камяні не паносіш з сабою, таму маўклівымі вечарамі і стварыў я музей […]...
- Падымі на руках раптоўна Падымі на руках раптоўна, Прыгарні да самага сэрца, І ўслухайся: малітоўна Ля твайго маё сэрца б’ецца. І губамі сваімі на […]...
- Бездань Звыклы свет наш раптоўна змяніўся, Павуціннем расколіны сталі. Вечны сум на зямлі зарадзіўся, Загубілі старыя скрыжалі. Быццам мора раптоўна ўзнялося […]...
- Мяркуй, што робіш для душы сваёй Мяркуй, што робіш для душы сваёй – Шпакоўню, вулей, сціплую кармушку: Падобны ў чымсьці на пчалу і птушку, Ты б […]...
- Выпадкі вайны (працяг) Вайна наогул не ад Бога Вайна-страшэнная бяда Вайна ў нікуды дарога Вайна як мёртвая вада Вайна – пагібель і раненні […]...
- Я не супраць Я не супраць трапіць у ад, Не супраць у дрыгву зайсці, Няхай будзе здзеквацца кат, Я праз боль змагу перайсці. […]...
- Жыццёвы Колькі жыць засталося на свеце? Я не ведаю, як і вы. Гэта ведаюць, мабыць, дзеці і на гэта маюць правы. […]...
- Куды б ні зводзілі спакусы Куды б ні зводзілі спакусы, Багацьцяў прывідных мяхі… У рэшце рэшт – на Беларусі Твае ўсе сыдуцца шляхі. Памкненьні сквапныя […]...
- На далонях тваіх сляды ад алейнай фарбы На далонях тваіх сляды ад алейнай фарбы, Побач з імі сонечныя прамені. Ты ніколі не адыходзіш ад мары, Ты заўсёды […]...
- Згасае сьвечка Згасае сьвечка, мары незямной, Якую – запаліла ты аднойчы. У душы пустэча, роспач, неспакой, І шлях ты гэты зноў не […]...