Верш Энергія пераходзіць у энергію
“Энергія – пераходзіць у энергію” –
сцвярджае фізіка.
“Нішто не знікае бясследна” –
дадаюць філосафы.
…Чаму, аднак, калі памірае каханне,
адна пустата застаецца навокал?
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Калі памірае каханне Калі памірае каханне – маўчаць тэлефоны горна, нібыта чорныя птушкі, што застудзілі горла. Калі памірае каханне – прыходзіць бяссонніц змора. […]...
- Я хачу проста знікнуць Я хачу проста знікнуць Так як знікае дзень у шале запаленых зор Так як знікае мрок у досвітках сумленнага заўтра […]...
- Каханне ў сэрцы не знікае Каханне ў сэрцы не знікае… Каханне можа затаіцца, Калі з другім не парадніцца; Але аднойчы ў задуменні Яго адчуецца свячэнне, […]...
- Чалавек не ўзнікае так Чалавек не ўзнікае так – Ён збываецца, адбываецца Як ратай, Як дзівак, Як мастак, Ад якога свет адбіваецца. Чалавек не […]...
- Каза і мядзведзь Любуюся на твой нумар. Мой ускосны натхняльнік. Мы б маглі пайсці з табой на Каляды. Але не, У мяне такое […]...
- Маё цярпенне Маё цярпенне, мой крывавы боль – Што значаць перад мукамі мільёнаў, Дзе безнадзейны стогны родзяць стогны, А слёзы грызуць вочы […]...
- Зараз усе перакананьні – лухта Зараз усе перакананьні – лухта і усе жыцьцёвыя клопаты – дробязі. але, Божа, зрабі, калі ласка, так, каб толькі потым […]...
- Памяць дзяцінства Вярнуць дзяцінства немагчыма, Але нішто не пройдзе міма: У сэрцы памяць застаецца, Дзяцінства з фота усміхнецца – І ты адразу […]...
- ЯК СПРАВЫ? Мімаходам, мімаволі Цяжка нешта адшукаць, Мусіць толькі ўзнагароду І каханне напаткаць. Напатканне не сустрэча. Узаемнасці няма. Узнагароды і каханне Мы […]...
- І верціцца Зямля Прайшоўшых дзён патрэбу не шукаю. І можна, мусіць, так сказаць: мінаюць дні, гады мінаюць, канца ім краю не відаць. Праходзіць […]...
- Адзін-нота Чаму так цяжка мне пісаць, Калі на сэрцы смутак? Чаму так хочацца ўцячы Ад гэтых дум і чутак? Чаму няма […]...
- Нашы азёры Чаму грусціш, мая радная? Чаму у глазах тваіх пячаль? Каб быццам кажаш ты “адна я, Як Пастэрнакава свяча…” Ты не […]...
- Шэрань Адрэзак спатрэбіцца пэўны – Ушчэнт сапсаваны настрой. Дзянёчак парушаны мерны Раптоўнай сустрэчы з табой. Навошта калісьці быў даны, Нішчымны, бясплодны […]...
- Забыць, знайсьці другую Забыць, знайсьці другую, Пераключыцца трошку, З бутэлькаю напару Сагрэцца ў халады. Аднак, яшчэ шкадую, Што ў незасланым ложку Ляжыць адна […]...
- БАЛАДА ЯНКІ БРЫЛЯ (4.08.1917-25.07.2006) А ён спакойна жыў… Памёр спакойна, Як неба памірае над зямлёй, Дзе цішыня, як шкло, дзе вечна войны, Дзе […]...
- Ты нездольна адказаць мне Тры сотні дзён зусім цябе не бачыў Тры сотні дзён… Вось толькі ці шкада? Я зразумеў: душу не перайначыш, Калі […]...
- Трызна па мове (прысвячаецца С. А. Сацэвічу) Цяжка думаць, што мова дзядоў Адгучала навекі тут. Памірае пад звон ланцугоў У курчэнні ад доўгіх […]...
- Звярніся да Бога Калі ты страціўся, Знікла перад табой дарога І не ведаеш куды ісці – Звярніся да Бога! Калі табе балюча, Бачыш, […]...
- Якая цемрадзь навокал Якая цемрадзь навокал Вярэдзіць, свідруе вока. А мне яшчэ так далёка Да святла. Мой лёс-гэта лёс адзіны, Адзіны з маёй […]...
- А чаму б і не? Адкажы ты мне, Адкажы ты мне! Хіба ты ўсе сцежкі выхадзіш? Хіба ўсім дагодзіш, выгадзіш? Хіба ты ўсе тайны вызнаеш? […]...
- Бездапаможнасьць Чаму ня згасла сонца? Чаму не пераапранулася неба У чорныя хмары? Чаму ня змоўк сьмех? Чаму не перасталі гуляць дзеці […]...
- Ну чаму? вясковыя замалёўкі Ну чаму ты мяне не цалуеш?- Кпіла баба старому свайму,- Не абдымеш мяне, не мілуеш, Пра каханне не кажаш чаму? […]...
- Жыццё — Чалавеку! Прысвячэнне: “Любай жонцы на нараджэнне нашага сына” Паглядзі як святло з тых маленькіх вачэй бруіцца душы, што шырэй за Сусвет. […]...
- Маладосць–гэта цуд Маладосць-гэта цуд… Хтосьці з мудрых сказаў, Свайго поспеху зняўшы плады: Маладосць-гэта цуд, Які з часам бясследна праходзіць. Час чакаць не […]...
- Стары да малая Бегала дзяўчынка басанога Сонейка ззяла яскрава Убачыла дзяўчынка старога І звонкім галасочкам запытала Дзеду, а чаму ты такі вялікі? Дзеду, […]...
- Калі надыходзіць вечар Калі надыходзіць вечар І бачна захад вераснёвы, Басая Ў светлай кашулі Стаіць у рамонкавым полі. Спявае і шэпча, смяецца, Цякуць […]...
- Нічый Нічый*. І спажывецца мая доля, Як ёй спакусіцца Нічый, Той, хто спадарыць завугольлем, Хто нас цікуе па начы, Але зімовые […]...
- Amour Мне не забыць кастрычніцкі той вечар I бляск вачэй у восенскай імгле… Як хуценька канчаюцца сустрэчы, Як хутка і няўмольна […]...
- Жальба дзяцей спаленай вёскі – Чаму не паліцца ў печы? Прастыла – як лёд, чарэнь. Накрыйце нам коўдрай плечы – Агонь нас зусім не […]...
- Безнадзейнасць Ноч стушыла агні, пад акно Падступіла й цікуе жахліва. Што пачну выглядаць? Не відно, Не відно – за акнамі маўкліва. […]...
- Трымціць на вятры ліст пажоўклы Трымціць на вятры ліст пажоўклы Адзін на адзін ён з сабой… Увосень сырую ён змоклы, А потым ужо пад зямлёй. […]...
- Малюю вобраз твой Малюю вобраз твой у думках, Штрыхі наношу прама ў сэрца. Мо, марыць хто аб пацалунках… Я ж на мяжы жыцця […]...
- Жывёлін Рай Вялікі-вялікі, як Бог, чалавек, Жывёлу сваю даглядае спрадвек, У вочы глядзіць і выказвае ёй: “Спажытак, маёмасьць і парабак мой”. А […]...
- Пра сумленне Не па колькасці грашей ў кішэні Патрэбна годнасць чалавека вымяраць. І не па тым якое ёсць на іх адзенне Належыць […]...
- Таўры Таўры жылі, як і ўсе народы: Ваявалі, Кахалі, Гарэлку пілі. Мудравалі, Зліваліся з маці-прыродай… Насваволілі, Навершавалі, Пайшлі. Але так, Без […]...
- Грэх Вуснаў дзявочых гарачы давер… Тут не ўладарыць каханне. “Божа, прабач, не хацеў я, павер…” – Звычная споведзь пад ранне. Хтосьці […]...
- Вольныя думкі Дзе я належу? Дзе я блукаю? Калені дрыжаць, а сэрца палае. Анёл-ахоўнік, я не ўяўляю, чаму боль не раніць, а […]...
- Трагедыя ў стыле gothіc. Track 9 – “Канцавая станцыя” Напружаны апошні віток… Рывок… Глухі ўдар… Падзенне… Усё… Больш нічога не трэба… Скончана… Пульсацыя ў скронях нібы ківач гадзінніка. Стук […]...
- Купляйце мінскае паветра “Купляйце мінскае паветра – Непараўнальны водар свой!” Ужо й да гэтага дапетрыў Хтось “камерцыйнай” галавой. У гэткіх банках, што і […]...
- Максіму Багдановічу Чаму здараецца Ў жыцьці у нашым часта, Што лепшыя сыходзяць У нябыт, у цемру першымі?.. Бывае, толькі-толькі пачынае Дарунак Божы […]...