Верш ЧАС ТРАВАСТОЮ
Каму пара якая дадзена,
А травастой час скарыстаў.
Стагі ўжо свезены і складзены,
Іх прычакаў студзёны стаў.
Нам лета шмат цяпла адмерала,
Цяпло і травам – на карысць…
Красы ў прыродзе не паменела,
Але матыў – другі якісьць.
Ещё вершы:
- Замільгацела за небакраем Замільгацела за небакраем… Шалёна заркі наўскос ляцелі… То Леаніды матыў зайгралі, свой старадаўні матыў сустрэлі… Такі быў дзіўны, крыху наіўны […]...
- Баравіна У кожнага быць павінна Свая баравіна, Дзе трымаюць на зялёных руках Сосны Самае зыркае сонца. Убачу заўсёды Са стэпу і […]...
- Ну вось, ты састарэла, восень Ну вось, ты састарэла, восень. Даўно твой сумна-шэры ўбор Пад раніцу мароз курносы Кранае лёгкай сівізной. Выслухваеш папрокі, кпіны, Хаваеш […]...
- Пакацілася лета Пакацілася лета Цераз поле і лог. Пакацілася лета Без усякіх дарог. I, напэўна, чакала Ад яго сінява – Журавоў выпускала […]...
- У НЕМЫМ ЗАХАПЛЕННI Званы пяюць вербнай нядзелi, А зямля спiць зiмовым сном. Гракi да хат не даляцелi I не кранулi крыг крылом. Рве […]...
- Жанчына і лета Жанчына і лета Пасталела лета Між бяроз адчай У гадах кабета З нову не пачаць Памяняла фарбы Шчырасцю узяло А […]...
- Драўляны народ Народнаму майстру Тарасюку Мікалаю Васільевічу Створана пасля прагляду аднайменнага фільма Пайшло сонца на ўсход, Слухай казку пра народ. Ён калісьці […]...
- Бярозы, сосны, верасы Бярозы, сосны, верасы, Вятрам і сонцу даспадобы, – Мае вы сімвалы красы, Зямліцы роднае аздобы. Раса на вейках дзеразы, Як […]...
- У свеце нашых блiзкiх зносiн У свеце нашых блiзкiх зносiн Гуляе лета па двары. i мы сустрэч не пераносiм Да больш спрыяльнае пары. Мы рады […]...
- У свеце нашых блізкіх зносін У свеце нашых блізкіх зносін Гуляе лета па двары. І мы сустрэч не пераносім Да больш спрыяльнае пары. Мы рады […]...
- Струменіць пара радасці былой Струменіць пара радасці былой, Салодкай кавай астывае лета, Дым цыгарэты з іскрамі ў вакно, Здзімае вецер зорнаю каметай. І кроча […]...
- Варушыць памяць напамінак Я ведаю, не раз згадаеш, Якое лета то было: Мы ўдвух – шчаслівыя, кахалі – Зайздросціла усё сяло. Другі развеяў […]...
- Білет да Беларусі Білет да Беларусі. Прадавала касірка білеты У вакзале аўтобусных зносін. Прадавала касірка білеты – Каму ў лета, каму у восень. […]...
- Спрадвеку ў свеце так вядзецца Спрадвеку ў свеце так вядзецца, Вядзецца так ад веку ў век: Красы шукае чалавек i да красы душой iмкнецца. Чаго […]...
- УДАВА Няўмольна прыспешвае час адзiнота. Намыла бялiзны – завесiла шнур… Субота, здавалася б, – толькi субота, Калi б нi самоты калючы […]...
- Квітнеюць сады Квітнеюць сады Квітнеюць сады. Позірк нельга адвесці, Так зачароўвае іх прыгажосць. Ветрык лагодны цалуе іх, песціць, Хутка асыплецца долу суквецце, […]...
- Цяпло Калі змяшаюцца гады, Калі наступіць цішыня, Я буду помніць, што ёсць ты, Ты будзеш помніць, што ёсць я. Калі Зямля […]...
- Світае. Ноччу выпаў снег Світае. Ноччу выпаў снег, а я да гэткай з”явы не гатовы, бо доўжыў па Паэзіі турнэ, шукаючы красы асенней словы. […]...
- Калі і дзе, якой часінай Калі і дзе, якой часінай, Упаду жоўтым жалудом, Ля векавечнае хаціны, Што без шляхоў, дзьвярэй, вакон? Аддам каму апошні,,дзякуй,, , […]...
- У калядным лесе Пяшчотна ступаю па беленькім снезе. О міг неспазнанай чароўнай цнаты, Ты мне у калядным прымроіўся лесе, Тут столькі дзівоснай красы, […]...
- Прамянечак Прамянечак Прамянечак сонца чысты Мне спусціўся на шчаку, Твар мой стаў аж залацісты, На яго кладу руку. Ад цяпла мне […]...
- Ад крадзенага не пасыцееш Даў Бог сыноў-пагодкаў чалавеку. Яны ў пяшчоце бацькавай раслі Не тое, каб зусім ужо няўмекі, Але ні ў чым майстрамі […]...
- Цёплы вецер нясе ўспаміны Цёплы вецер нясе ўспаміны, Дзе вясковая рэчка цячэ. Тут сустрэў чараўніцу – дзяўчыну… Тут на беразе неяк лягчэй. Сэрца білася, […]...
- Скарбніца Як шмат гармоніі ў прыродзе, Ўсё ў ёй прыгожа і чароўна. І нібыта па маўлівай дзіўнай згодзе Сваёй чаргой ідзе […]...
- Мы проста з розных з табой сусьветаў Мы проста з розных сусветаў І да таго ж не маем агульных шляхоў, Мы проста блукаем з табой па свеце, […]...
- Пануе восень Ты сыйдзеш, мабыць, як прыйшла: Туман, балоты, восень… Прысніцца раз, другі вясна Як між чарноцця просінь… Ты знікнеш хутка між […]...
- Заяц і Ліса На сход лясныя жыхары Збіраліся пад горкай. Завочна Заяц у бары Даваў Лісе “праборку”. – Пара Лісу нам правучыць, Пара […]...
- Шчасце на тваім парозе Бачыш, шчасце на тваім парозе? Прыглядзіся на застылы цень. Не трымай узімку на марозе У студзёны, хоць і з сонцам, […]...
- Найбольш балюча ненавідзець тых, каго кахаў Найбольш балюча ненавідзець тых, каго кахаў, Каму належаў цалкам без астатку, Каму сваё жыццё плаціў у падатку, Каму з пакорай […]...
- Лесьвіца Адзін чалавек ступіў на лесьвіцу свайго разьвіцьця, але спыніўся на першай жа прыступцы. Другі чалавек падняўся трошкі вышэй, але аступіўся […]...
- Марозным ранкам я люблю Марозным ранкам я люблю Кармiць сiнiц (што i раблю). Рубiны яркае рабiны Яны дзяўбуць, нiбы данiну – Данiну памяцi, цяпла, […]...
- Ля аціхлай ракі Ля аціхлай ракі, Там, дзе пасвяцца коні, — Цёплы дотык рукі На вякі запалоніць. Там цяпло дабрыні З першым промнем […]...
- Цяплейшых промняў сонечныя стужкі (Рандо) Цяпло не з’явіцца ў жытло… Даволі мне? – Даволі… Не стану пад тваё крыло Пры месячыку ў полі… Надзей […]...
- Вялікі дзень Ёсць многа дзён, што шчасце дораць, Ды больш усіх той дзень люблю, Калі магутны залп “Аўроры” Ускалыхнуў усю зямлю. I […]...
- Скупое лета на цяпло Скупое лета на цяпло, Але было яно, было, Хапала сонца квеценi. Буяла, пенiла, цвiло i прабiвалася, расло,- Хоць i не […]...
- Кактэйль Крыху зачэрпні дзённага святла, Дадай, ледзь-ледзь, чароўнага заката, і лета будучага церпкага цяпла, І навальніцы лёгкае стаката – Затым змяшай […]...
- У родным двары У РОДНЫМ ДВАРЫ Вялікі сусьвет і багаты, Ў ім шмат неспазнанага ёсьць… Быў сын я для роднае хаты, Ды стаў, […]...
- Не забывай Дровы ў печы дагараюць, і няма чаго кідаць. Што магчыма тут параіць? Толькі рэшты захаваць. Перакрыць уверх заслонку ледзь не […]...
- Я прачнуся Я прачнуся – і гляну ў аконца, Усміхнуся руплівым шпакам, Травам росным, высокаму сонцу, Неба сіні ды зорным шляхам, Воднай […]...
- Камісар У студэнцкім Будатрадзе Брат Міколкі – Камісар, Будаваў дамы Ўсё лета. Лёг загар На мужны твар. Брата хлопчык Дачакаўся, Быў […]...