Верш Заяц і Ліса
На сход лясныя жыхары
Збіраліся пад горкай.
Завочна Заяц у бары
Даваў Лісе “праборку”.
– Пара Лісу нам правучыць,
Пара сказаць у вочы:
Чаму ты лазіш па харчы
У курасаднік ноччу?
Лісу Барсук перасцярог
Пра Зайцавы намеры.
I каб ён выступіць не мог,
Ліса прымае меры.
Таму ў прамове, ды не раз
(Зайцоў Лісіца знае!)
Як лепшага гаспадара
I Зайца адзначае.
– Ён краю нашага краса,
Да подзвігаў ахвочы…
У Зайца бліснула сляза.
Ён лапкай выцер вочы.
Калі ў праўленне вызначаў
Лісіцу Касалапы,
То, кажуць, Заяц падымаў
Усе чатыры лапы.
Другі начальніка свайго
Ў закутку крытыкуе,
А як да справы – за яго,
Што Заяц, галасуе.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Заяц варыць піва Туман плыве з нізіны сівы Над нівай голай і пустой. “Глядзіце, заяц варыць піва”, – Жартуюць людзі між сабой. А […]...
- Як стаў заяц даўгавухі Абганяе ўласны цень, Скача зайчык праз асіннік. Сёння ж незвычайны дзень, Сёння зайка – Імяніннік! На стале ўсялякіх страў, Густа, […]...
- Як звяры зіму сустракаюць Мядзведзь На ўвесь бор, На ўвесь бор Гучна грукае тапор. Гэта Мішка клышаногі Чэша дошкі для падлогі. Ставіць ложак, бо […]...
- Ліса ў калектыве Барсук, Кабан, Мядзведзі два I рыжая Лісіца Рашылі ляда карчаваць Пад проса і пшаніцу. Пакуль там аглядалі пні I плошчу […]...
- Сляза Цячэ сляза. Яна – як люстра: Я бачу ў ёй свае грахі. А навакол – мае ўспаміны Растуць, як вербы […]...
- Што ты нарабіла, рудая ліса? Белыя рамонкі ценем на сцяне, спражку засупоню туга на рамне, уздыхну шкадобна, не пайду “шаршы”… Велькія калдобіны на маёй душы! […]...
- Без перакосаў вельмі цяжка Без перакосаў вельмі цяжка, Без перакосаў – аніяк! I як куратнік наша хатка, Дзе ўсё – касяк-перакасяк. Нядоўга пляскалі мы […]...
- Пераклад верша Henry David Thoreau Нязменны той, хто праўду любіць, На ёй адной трымае вочы, Бо хто душы маной не згубіць, Той і да фальшы […]...
- Сны Птушкаферма сніцца лісу, Сніцца мішку мёду міса. Сніцца зайчыку капуста, Сніць цялятка хлеба лусту. А свавольніку Ігнатку Сніцца ў дзённіку […]...
- Вандроўніца-сцежка Вандроўніца-сцежка на золку пакліча За вёску ў лес за сабой павядзе, я кошык вазьму і па сцежцы, па звычнай, пакрочу […]...
- Кліч жыцця Адшумеў, адыграў шлюбны вальс Мендэльсона Кахання суквецце, пара – краса. Сэрцаў пяшчотнасць пяе ўнісонам Кветам буўным гукае вясна. Незнаёмых раней […]...
- СУНІЧНАЯ РАНІЦА Над бліштастаю расою, На краю Зямлі, бы блізка, Хоць дастань яго рукою, Шыльда-месяц вісіць нізка. З-за спічастай сцяны лесу Сонца […]...
- Сюды цябе ўпусцілі Сюды цябе ўпусцілі па знаёмству, сюды цябе ўпусцілі па любві. Твой абавязак – перадаць патомству агонь жыцця, які ў тваёй […]...
- Хоць і сцвярджаюць так Хоць і сцвярджаюць так, не верце, Што раўнадушша існуе! Ўсё прапускаецца праз сэрца І ўсё да сэрца дастае. І да […]...
- Сцежка жыцця Уж колькі раз мы будзем спадзявацца, Што прыйдзе новая пара жыцця, Але ніколі зноў не прыйдзецца застацца На быўшай сцежцы […]...
- Мая віна Мая віна, што я жанчынай У гэты дзіўны свет прыйшла, Што на высокай аблачыне Жыццё сваё я пражыла. Чыя віна, […]...
- Схавай сваё цвярдое сэрца Схавай сваё цвярдое сэрца за плоццю тленнай назаўжды. Трымай яго да самай смерці, каб не было нам тут бяды. Сама […]...
- Сабакі Паважныя, ляныя, ля двара Яны снуюць, паснедаўшы нядрэнна. Палац уласніка-гаспадара Вартуюць дзень і ноч яны нядрэмна. Ледзь выйдзе, як яны […]...
- БАЛАДА ЭЛІЗЫ АЖЭШКІ (06.06.1841-1910) Магілы паўстанцаў травой заплываюць І Нёман не спіць між сівых берагоў, Дзе сумныя людзі тутэйшага краю У сэрцах хаваюць […]...
- Пра Бабруйскага бабра. ( байка) Зьявіуся ў горадзе бабёр, І на жыхароў папёр, Калі воўк авечак краў, То бабёр не заўважаў, Капусты ліст заяц сцягнуў, […]...
- Вы не знаходзілі натхненне? Вы не знаходзілі натхненне? Я недзе тут яго згубіла. Цяпер блукаю сумным ценем – І без яго мне свет не […]...
- Просценькая песня Была Аксана пекнай, Прыгожаю такой: Хадзілі хлопцы ў пекла За ёю талакой. Скажы – разваляць хату, Скажы – паставяць зруб. […]...
- Яго дудка “Эх, скручу я дудку! Такое зайграю, Што ўсім будзе чутка Ад краю да краю!..” Ф. Багушэвіч. Мая дудка.) Як скруціў […]...
- Моркаўкай аб’еўся У чырвоны колер Зайца Маляваў Ігнатка. – Зай чырвоны Не бывае, – Супярэчыць Натка. Хлопчык глянуў На сястру I крыху […]...
- Зь дзённікаў-2 Ва ўрэмя, далёкае Прасвяшчэння, ва ўрэмя нікчэмна- лядачай мрыі жыў лёгка чыйсь прадзед бо мала ён меў інфармацыі пра цемру […]...
- Крынічка мая дарагая Крынічка мая дарагая, Куды ад мяне ты ўцякаеш, Не хочаш, напэўна, сказаць, Дзе шчасцейка мне адшукаць? Якое так шчыра чакаю, […]...
- Вясна вярнулася дажджом Вясна вярнулася дажджом, паўднёвым завіталым ветрам, градой праталін пад акном, п’янлівым водарам паветра. Вясна вярнулася цяплом, лясной блакітнаю пралескай, бусліным […]...
- Давай пастаім з табою У бездані на краю! Знай, шчасце бярэцца з боем, Звычайнае і зямное, Як водблеск таго ў раю. І воін ты […]...
- БАЛАДА АЛЕСЯ АДАМОВІЧА (3.09.1927-26.01.1994) Не думаць пра сябе нідзе, ніколі І роднае нікому не аддаць. Айчына ёсць, калі ў яе ёсць воля, Нібыта […]...
- Нічога мераць не хачу на грошы – Нічога мераць не хачу на грошы І сквапным быць – ніколі не змагу. Сваю пяшчоту маме я прыношу, Перад […]...
- Паўз могілкі мая дарога Паўз могілкі мая дарога. Штодня – заходам і світаннем. Твой крыж вітаю адвітальна. Даруй-даруй! Усё – ад Бога. Рука ў […]...
- Драздовіч хадзіў па палях тваіх цёмных, Айчына Драздовіч хадзіў па палях тваіх цёмных, Айчына, І падалі зоры, і Папараць-кветка палала, І Чорная Плачка, найлепшая ў сьвеце жанчына, […]...
- КАЛІ ВУСНЫ АБ ШЧАСЦІ МАЎЧАЦЬ Цецеравай Т. Без цябе светлы Санкт-Пецярбург Хмурыць вочы і ўдзень і ўначы, Лёсу нашага змераны круг – Ад якога ніяк […]...
- Вы зблыталі мяне са мной Вы зблыталі мяне са мной. Абраны Вамі ў гэтай зале Не столькі я, а болей той, Каго Вы некалі кахалі. […]...
- ДА ДНЯ НАСТАЎНiКА Настаўнiк! Ты – як Бог: Сляпых вiдушчыш, Даючы iм вочы. З калень Падняцца многiм дапамог, Хто да навукi змалку быў […]...
- У сямейнай запрэжцы Жонка збіраецца ў дом адпачынку. На адыходзе запытала: -Прывезці што табе, стары? -Вязі, што хочаш, даканала! Ўсё зараз лечаць дактары. […]...
- Зямлю, што чужыніцца родных дзяцей Зямлю, што чужыніцца родных дзяцей, мы, любячы, называем Радзімай. Дзяўчыну, што здраджвае найчасьцей, у нашых сьненнях мроім адзінай. Жыццё – […]...
- Лазня Быў старшынёю сельсавета Маёрчык Мікалай калісь. І вось якраз у тыя леты Будоўлю лазні пачалі. У чуткім часе лазня будзе […]...
- Ганарысты парсюк Бывае праўда ў вочы коле… Раз гнаў пастух свіней у поле. Адзін вялізарны Парсюк, Які абегаў вёску ўсю, За раніцу […]...
- Маці Змярканне лепіць цень да столі. Малы, цягнуся, каб схапіць ружовы бохан спелай поўні, на срэбры пальцы сашчапіць. Матулін твар усмешкай […]...