Верш Век
Век.
Век не кат, не гіцаль век,
Твар не крые ад вачэй,
На лязо вады не лье,
Каб ім секлася ямчэй.
Век не просіць, не дае,
Не кідае, не ўзносіць,
Зашмат веку нестае,
Зашмат людзі зь яго просяць.
Век ідзе. Пасьпей за ім,
Жбан вады чыстай нясі,
Крыніц мала на зямлі,
Болей чада, сьлёз, вайны.
Прыхіляюсь веку вухам,
Чую сеў і звон жніва,
Чую хіліць хатам вугел,
Ступой цяжкаю вайна.
І блазнуе век шувейны,
Неспакойны, малады,
Засыпае новым зернем
Год трывожных жарнавы.
Век не кат, не гіцаль век,
Кары людзям не нясе,
Век чакае: чалавек!
Будзь лагодным між людзей!
-08.11.16.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Якога колеру вайна? Якога колеру вайна? Хто гэта ведае, скажыце, Калі задоўга да жніва Самлелі каласы у жыце. Якога колеру вайна? Калі не […]...
- Была вайна Была вайна… Была вайна… Зямля гарэла, Гарэлі вёскі, гарады. Была бяда, Яна хацела, Жывое знішчыць на зямлі. Была вайна… Зямля […]...
- Выпадкі вайны (працяг) Вайна наогул не ад Бога Вайна-страшэнная бяда Вайна ў нікуды дарога Вайна як мёртвая вада Вайна – пагібель і раненні […]...
- Мне кажуць Мне кажуць на зямлі ўжо мір І ўсе сябры. Мана! Вакол забойствы, крадзяжы… Вайна, вайна, вайна. Вайну вядзе сусед з […]...
- Рэйкавая вайна Тысячы дотаў нямецкіх, А ў іх не злічыць вартавых. Чыгуначны шлях ляжыць, Як струна. Загад Панамарэнкі, Загад партызанам, з Масквы, […]...
- Стаіш у лесвічным пралёце Стаіш у лесвічным пралёце… Знаёмы стан, знаёмы твар. Зноў з сігарэтаю ў роце Без усялякіх добрых мар. Ці памятаеш пра […]...
- Песня-звон Гэй ты, маці, родна мова, Гэй ты, звон вялікі, слова, Звон магучы, Звон бліскучы, З срэбра літы, З злота збіты, […]...
- Вецер-гарэза Вецер-гарэза Хіліць галіны Самотных бярозак На ўскрайку сяла, Лагодзіць пяшчотныя Рукі рабінаў… І яблыкам сьпелым Цяжарыць зямля....
- Чаго ні давялося перажыць Чаго ні давялося перажыць, а я жадаю аднаго – любіць!.. Любіць зямлю, лясы і сінь вады, любіць адной або з […]...
- Драпежны інстынкт Вайна iдзе бясконцая заўсёды, Знiшчаюць людзi нiзашто людзей, Не мiрацца з сiвых часоў народы, Нiколi мiру не было нiдзе. Ваююць […]...
- Самазнішчэнне Гучыць ці ганарова слова чалавек, Учыняючы самазнішчэнні з веку ў век? Воўк ніколі воўка не задзера, А кат з жывога […]...
- Вёсачкам нашых Дзядоў Апусцелі хаты ў вёсачцы маёй. Нібы дрын гарбаты разагнаў пастой. Разышлісь суседзі ў розныя бакі. Пэўна ня злучымся як тыя […]...
- Бацькаў бычок Бацькаў бычок. Не мелася цягла былога, Калгасу зданага ў,,агул,, І бацька мой, каб жыць і строіць, Бычка ў хамут конскі,,абуў,,. […]...
- Маё двухрэчча Маё двухрэчча – Не між Тыграм і Еўфратам, На ім грабніц і пірамід няма. Тут летам сонца Шчодра свеціціь хатам, […]...
- Калі ў свеце ідзе вайна Калі ў свеце ідзе вайна, Вынішчае зямлю і неба, Спапяляе ўсё яна Сваім подыхам азвярэлым. Хіба хто з нас вайны […]...
- Вечаровае 1. Звон струны – Ці спеў аблокаў? Захад сонца палымнее, І душа – нібы нямее: Звон струны Ці спеў аблокаў? […]...
- Пярун Гром пад раніцу біўся у зачыненае вакно. А я Пяруну маліўся праз тонкае душэўнае шкло. Я бачыў яго вочы, рукі […]...
- Маўчыць зімовая прастора Маўчыць зімовая прастора. Імкнецца з ветрам снегапад. I снежань смуткам і дакорам сусвету засыпае сад. Куды ж імкнецеся, сняжыны? Куды […]...
- Адыходзiць эпоха адна Адыходзiць эпоха адна I за ёй надыходзiць другая. Колькi iх адышло, а вайна Ўсё яшчэ над зямлёю шугае. Тыднi – […]...
- У Ромсусе Ужо з-пад навальніцы цурачыць вясёлка Схаваная у футру млечнае смугі І па далінах горных заспявалі звонка Духмяныя, як бэз, жывыя […]...
- Цяжар душы – цяжар паднебных хмар Цяжар душы – цяжар паднебных хмар. Яны ідуць – грымотаў спелых сховы – Самлелыя, як грузныя каровы, Што не падоены […]...
- Шчасьлівый пустэльнік пустэчай сваёй Шчасьлівый пустэльнік сваёю пустэчай, Мізэрнай часьцінай дзівос чалавечых, Да сьвету, што долю шукае спрадвечна, Ён носу не кажа ад норы […]...
- Ніхто Не турбуе цябе анічога, Што мяне ў магілу патрохі зганяе, І ірвецца сумненне да Бога, Пэўна, ён ўсё ж мяне […]...
- Яшчэ сто сонцаў да жніва Яшчэ сто сонцаў да жніва, І покуль ціша не растане — Чуваць, як першая трава Зялёнай песняй прарастае. У сэрцы […]...
- Ліпень на зыходзе Ліпень на зыходзе… *********************************** Прамчаўся чэрвень. Ліпень на зыходзе. Маліны гронкі чырванню палаюць. А хутка жнівень будзе карагодзіць. Наўрад такіх […]...
- Дзевачка маці казала Дзевачка маці казала: “Мама, вунь птушкі лятуць!” Тая ёй адказала:”Гэта, дачушка, не птушкі, Гэта, дачушка, вайна!” Рвалі гарматы, снарады Горад […]...
- Кінапамяць Вяртаннем з нябыту мараў, жаданняў Бы ветрам са Свіслачы быў ты жывы. У безлічы дзён, на паперах спатканняў Нібыта тапельца […]...
- Восені званы Восені чырвоныя званы зазванілі сумна і ўрачыста, паляцелі ў подыху зямным карагоды гукаў медналістых. Плаўны звон, меланхалічны звон, сцежка гаем, […]...
- БАЛАДА ЗМІТРАКА БЯДУЛІ (23.04.1886-3.11.1941) Вайна за спінаю і прад табою. Цягнік сівы ў зіме, як кол, стаіць. І ўсім жыццё жыццём, вайна вайною, […]...
- Свет кахання адкрыты для ўсіх Свет кахання адкрыты для ўсіх. Увайшоўшы, забудзеш пра выйсце. Вось і я тут для росквіту сіл Назаўсёды застаўся калісьці. А […]...
- Хоць вайна і жаночага роду У адказ на верш А. Тарбаева”Горлаўская мадонна” Хоць вайна і жаночага роду, Толькі людзям не дорыць жыццё, А пакуты нясе […]...
- Сэнс існавання Калі блукае на небе чыстае паветра, Калі прыходзіць момант нейкі нескладовы, У галаве блукаюць думкі: Чаму уначы бывае светла? Чаму […]...
- ГАЛГОФА ГАЛГОФА Нявызначанасць пройдзенага шляху Вядзе на нестамляемую плаху, Дзе прымусова здарыцца адведаць Чаму сумненні напрыносяць беды. Як гострая ўзляціць сякера […]...
- Рэпартаж зь месца падзеяў Вайна пачалася ўвечары ніхто й не чакаў такога павароту на плітах падагравалася вячэра дзеці даглядалі “Калыханку” мужчыны моўчкі палілі ў […]...
- ***Халадае жыццё. Халадае Халадае жыццё. Халадае. Быццам снегам людзей засыпае Злосцю, зайздрасцю, сквапнасцю, болем… І вясна больш не прыйдзе ніколі. Халадае жыццё. Халадае. […]...
- Без вады Без вады Зноў вадзічку адключылі, А вы пыску не памылі? Ну, цяпер з нямытай пыскай Трэба класціся ў калыску! Не […]...
- Звон з лесу злез Звон з лесу злез, вячор палае Віллястым рухам калясніц, Адбіткі млявых бліскавіц Пануры злізвае пазем. Няўмольна час святла мінае, Звон […]...
- БАЛАДА АДАМА ГУРЫНОВІЧА (13.01.1869-23.01.1894) На могілках не адшукаць магілы, Ды й могілак саміх не адшукаць. Каля дарогі крыж стаяў пахілы, Няма дарогі, быльнягі […]...
- Жнівень сорак пятага года Праз папялішчы, Па колкім іржышчы Да нашай вёскі ішоў нясмела Спраўляць зажынкі Жнівень зжаўцелы. З галадухі і ён спатыкаўся, Сляпы. […]...
- 1418 дзён Гэта – працягласць апошняй вайны, Якая яшчэ прарываецца ў сны, У нашыя сны, А не нашых дзяцей. Для іх яна […]...