Верш На тлум і згубу не аддаць

Ещё вершы:

1. Яшчэ раз аб каханьні Яшчэ раз аб каханьні. Такая бывае нястача Як роспач глытаеш набгом, Душа ці сьмяецца, ці плача, Каханьню папаўшы ў палон. […]...
2. Каханьне-дранік Любовь-морковь – это по-русски… Ня веру ў моркву-каханьне, веру ў каханьне-дранік, веру ў каханьне-бульбу, веру ў бульбоўнік каханьня! Веру ў […]...
3. Каханьне што? Каханьне што?… (пераклад з расейскай) Каханьне што?… Жаданьням клямка, Якім і мовіць не дано, Якое ў любасьці ўпарта, А да […]...
4. Каханьне, як спеў салаўя Каханьне, як спеў салаўя. Каханьне, як шум навальніцы. Як кружка студзённай вадзіцы- каханьне ўздымае з раньня. Як кружка студзённай вадзіцы, […]...
5. Каб забіць, каб згубіць, каб забыць Каб каханьне сваё забіць, (а было яно невылечным), Я аб ім пачала гаварыць З кожным стрэчным. Каб каханьне сваё згубіць, […]...
6. Узьнясеньне Веру: душу зразумее душа. Вусны ня трэба сьціскаць гаротна… Мілая, Нас жа ніхто не змушаў Так пакахаць – Няўзнак. А […]...
7. Няма ў вачах натхнення Няма ў вачах натхненьня, І словы не вызываюць даверу. Недзе зьнікла ўзаемаразуменьне… Ў шчырасьць паводзін – ня веру. Каханьне – […]...
8. Каханьне сэрцу не пакута Каханьне сэрцу не пакута, Яно цяпло душы твае; Калі душа, што льдом закута, У тых заковах адтае, Калі зь яе […]...
9. Хаўрус Хаўрус. Як сухмень – спатыкаюсь, Прыйдзе дождж – пасьлізгнусь, Жыцьцё гэтым не лаю, Зь ім ня рушу хаўрус. Мо чыясьці […]...
10. Ды й, не слава расейскіх паэтаў Ды й, не слава расейскіх паэтаў За сабой зманіла, зьвяла, А зтрымцеўсь я душой, зьбіўся сэрцам, Ва ўсім, што маці […]...
11. Не нішчыцца злое праклёнам Не нішчыцца злое праклёнам, Дабро не прыходзіць само, Ды слова ня бачыць аблокаў, Як толькі бяскрыла яно. І чым бы […]...
12. Аб каханьні Аб каханьні. Каханьне голаву стлуміць, Закрые сьвет, замрочыць душу, Пад ногі таліцай* зьбяжыць, Не вытрымаў такой прымусы. Як безназоўнае ўсё, […]...
13. Цёмна-цёмнае – сьветлым не стане Цёмна-цёмнае – сьветлым не стане, Не заверне вытока раўчук І калі яно будзе каханьне – Яно Вашу асьветліць душу. Толькі […]...
14. Васількі, валошкі Васількі, Валошкі – кветачкі старонкі… Сінява пялесткаў убрала ў сябе Фарбы неба, возера і вачэй людзей… У жытневым полі – […]...
15. Песьня вольнага чалавека Дарэмна сьвістамі нагаек Застрашыць хочуць тыраны, Нагнаўшы чорных соцень шаек, Акулі рукі ў кайданы, – Душой я вольны чалавек, І […]...
16. Каханьне, дыханьне, пот трызьненьне, кроў Каханьне, дыханьне, пот, трызьненьне, кроў, І скуры са скурай салодкая стома, Прызнаньне, жаданьне, зьнішчэньне Садома, Каханьне, дыханьне, пот, трызьненьне, кроў. […]...
17. Далёка мы ад дому. Хоць бы слова Далёка мы ад дому. Хоць бы слова Пачуць і супакоіцца душой. Прыснілася: He чую роднай мовы, Мне цяжка гаварыць не […]...
18. Ты, сэрца, спіш З “Курантаў”* Ты, сэрца, спіш, без памяці ляжыш, А на то не глядзіш, што я спяваю. Разбудзіся, душа, я малюся, […]...
19. Пераклад санета 66 У. Шэкспіра Так існаваць? Ды лепей я памру, Чым на бязвер’і цешыцца маной І назіраць абраных галайстру І перасыць нікчэмнасці дурной, І […]...
20. Думка Думка. Дражніць думка маё сэрца: Не лянуйся, кроў гані, Душу дражніць, каб гарэла Ад шчадротнай дабрыні. Сэрца глуха, душа цьмяна, […]...
21. У калядным лесе Пяшчотна ступаю па беленькім снезе. О міг неспазнанай чароўнай цнаты, Ты мне у калядным прымроіўся лесе, Тут столькі дзівоснай красы, […]...
22. Беларусам Я равеснік айчыны маёй Я расту як і ты Беларусь Беларускаю, дружнай сямьёй Я ўсюды заўжды ганарусь Ганарусь я адвагай […]...
23. З часам цямнее і золата З часам цямнее і золата, Што ўжо казаць пра душу… Толькі, чамусьці, каханьне Набывае сапраўдную вартасьць, Страціўшы першапачатковы бляск… Мякчэюць […]...
24. Пакахай мяне так, як ты зможаш Пакахай мяне так, як ты зможаш, Так, каб больш мяне не пушчаць. Пакахай мяне так, нібы хочаш пераплыць без канца […]...
25. СВОЛАЧ-КАХАНЬНЕ Сволач-Каханьне душу ўзарвала! Спаць не дае і жыць не дае… Як ні ўцякаў, напаткала, дагнала І з крыважэрнай нянавісьцю бье. […]...
26. Я КАХАЮ! Я Кахаю – маё ў гэтым шчасьце! Я Кахаю – маё ў гэтым гора… Я з Каханьнем ня бачу нянасьця! […]...
27. Замкі Беларусі Так мала іх, cтарых муроў-ліцьвінаў… Іх забівае час, а болей здрада І забыццё – найгоршая прынада, – Яны ж стаяць […]...
28. Сплятае смуткі на каклюшках Страшылі цёплы дзень раскаты артылерыйскіх батарэй, а мне б дайсці да роднай хаты, мне б дапаўзці да роднай хаты, патрэбна […]...
29. … так душа пакідае цела Адыходзячы ў зорны шлях, Азірнецца яна нясмела І падумае спакваля: Гэтым целам любіць хацела, І балела мне гэтым целам, З […]...
30. Цыкл: Максіму Багдановічу Цыкл: Максіму Багдановічу. 1.Сабе. Жыцьцю нябеснаму спакус, Жыцьця зямнога блазны – На сьвеце гэтым сцерагусь, Быць на другі пазваным; Ійсьці, […]...
31. Ці здолееш жыцьця Ці здолееш жыцьця прайсьці шляхі, Не страціўшы надзею пра каханьне? Ці вытрываеш люду сьмех ліхі? Забыўшы пра нясьмелае спатканьне. Яно […]...
32. А першы сьнег А першы сьнег, Як першае каханьне… Прачнешся, А вакол – сьвятло. А ўчора – Гэтак не было. І гэтак – […]...
33. Яшчэ адзін глыток начной атруты Ноч – налитая цемраю чаша. Прыгублю яе востры настой. Хай душа і смяецца, і плача Над бязладнаю доляй маёй. Л. […]...
34. Што ты нарабіла, рудая ліса? Белыя рамонкі ценем на сцяне, спражку засупоню туга на рамне, уздыхну шкадобна, не пайду “шаршы”… Велькія калдобіны на маёй душы! […]...
35. Ніколі, верыш мне? Ніколі Ніколі, верыш мне? Ніколі Не ведала такой увагі. Здавалася б, ужо даволі, А я, нібыта пасля смагі, Гадамі сэрцам неспатольнай, […]...
36. Матчын хлеб Матчын хлеб. Зноўку сігаю праз далеч дзіцячу, Зноў сьпеў жаўруковы натхнёна нясу, Аб тых узлесках дзе кнігаўкі плачуць Ды першакветы […]...
37. Развага Усё зьмяняе нашае жыцьцё, Пачуцьці..Фарбы восені нарэшце. Але ня спыніш чалавека развіцьцё, Каштоўнасьці застануцца навечна. Любоў ды вера – вось […]...
38. Мая Радзіма – дрэвы ды снягі Мая Радзіма – дрэвы ды снягі. Дзе слёзы, боль. Шыпшына бы святая. Арэшнік, вольхі. Прыцемак тугі. “Лясную быль” тут болей […]...
39. Пакуль жыве рака маёй надзеi – Пакуль жыве рака маёй надзеi – Гарыць у хаце бацькавай святло, i памяць ходзiць сцежкаю былой – Пакуль жыве рака […]...
40. Крызіс маленькага чалавека Свабоды, дайце свабоды, Каб я адчуў сябе мастаком! Дайце любові, каб я ніколі не ведаў прозы… Рэжце мяне, каб не […]...