Верш І пашыта не то паліто
І пашыта не то паліто,
І не дом мармуровы пастаўлен,
І ўсё, што завецца жыцьцём
Раствараецца ў зорным астрале.
Нам дан тэрмін адзіны, зямны,
Імчаць дарогай трусам, галопам,
Той дарогай, дзе безліч ямін,
Дзе бывае дрыгва і балота.
Хоць пашыта не то паліто,
Усё ж, у доме без крат і аконіц,
Беражэ нас і баіць жыцьцё –
Быццам маці на цёплым улоньні.
-29.05.12.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Мужык у мора ў паліто нырае Мужык у мора ў паліто нырае, Чым выклікае ступар у жанчыны: – Што гэта з Вамі? – Мыю, вымываю. – […]...
- У доме пад сонцам – жыве немаўля У доме пад сонцам – жыве немаўля, Цёпла, утульна ў тым доме, Дзе пасялiлася дабрыня, Побач – i шчасце, вядома. […]...
- Ад нуды Як бессэнсоўнае пачаць? Каб проста так, не наўмысна? Ужо ж пачаў. Чаго губляць? Няхай. Як быццам пазабыўся. Пішу, як быццам, […]...
- Чалавек адзін канае П. маці. Чалавек адзін канае… Чалавечае жыцьцё, Быццам нітачка льняная, Паміж небам і зямлёй… Чалавеку жыцьця мала, Гэтай нітачкі льняной, […]...
- Крыльле Аблятае крыльле маё крохкае – сыпле зь яго пер’е, быццам сьнег… Неба! О, якое-ж ты нялёгкае! Быццам самы ясны пан […]...
- Сэнс жыцьця “Сэнс жыцьця” Ты скажы мне чалавек Для чаго даў бог нам век? Для чаго жыцьце даецца? Не скажу, але здаецца […]...
- Мы на зямельцы ўсе шаноўны П. маці. Мы на зямельцы ўсе шаноўны І ўсе па роўнасьці ідзём, Дзе гучыць нам крышталёвы Ды й замаўкае жыцьця […]...
- За ўсе скарбы Олі За ўсе скарбы на свеце Для мяне даражэй Заручальны пярсцёнак, Што мяне беражэ. А ў вачах стане цёмна – […]...
- Жыцьцё А мне ня трэба шлях, дзе скрозь падковы, І ў сьветлы дзень я словы прыгублю, І ў злыбяду суцешуся высновай: […]...
- Крама Я сягодня купіла паперу У краме под шыльдай “Шкло”. Зайшла і спытала: “Дзе вы?”, А мне адказалі: “Хто?” Навошта мне […]...
- Аднойчы палюбіць жыцьцё Аднойчы палюбіць жыцьцё Такім, як ёсьць, без агаворак: З дурнотай, радасьцю і горам, З тугой былых і новых дзён… Аднойчы […]...
- Праляцелі гады, як спалохі маланкі Праляцелі гады, як спалохі маланкі І цудоўнага шмат давялося сустрэць, А наперад, учора, з Чачэрску цыганка, Нагадала няласкавы лёс. Толькі […]...
- Позірк Еўфрасінні З нябёс блакіту І з нябеснай сіні Я адчуваю позірк Еўфрасінні, Што беражэ мяне Ад злога вока, Калі ўвесь свет […]...
- Зноў мітусьня са слоў у душы Зноў мітусьня са слоў у душы – Іх, быццам вецер зносіць, Як сенажатныя стагі, Што запасьлі на восень. Жыцьцё пражытае […]...
- Ты ведаеш, розна бывае ў змаганні Ты ведаеш, розна бывае ў змаганні, цябе я вітаю з-за крат… Успомні, дзяўчына, вясну, і каханне, і сцежкі, і жыта, […]...
- Утапічна спявае ліхтар Утапічна спявае ліхтар… Снег прысыпаў навокал будыны. Быццам белаю фарбай маляр Прыпарушыў галінкі рабіны. Яго пэндзаль крануў паліто. Датыкнуўся маёй […]...
- Вызвалі мяне Вызвалі мяне, я адыйду Ўноч ці ўдзень ў далечыню. Гадамі я ня бачыў зор Ня даўшы краснасьці пазор Я зноў […]...
- Юнацтва – уюном сьлізгнула Юнацтва – уюном сьлізгнула: Не ўтрымаць! – І не трымаў… Час пазяхнуў нібы акула: І я яму… жыцьцё аддаў. Наканаванае […]...
- Прысвячэнне раману “Людзі на балоце У мілагучным клёкаце балот, Дзе Курані карэнні запусцілі, Прырода-маці з клопатам расціла Палескі працавіты свой народ. Зямля, пачуцці, праца у […]...
- Дрыгва Ну колькi яшчэ, колькi будзе Гадзiна гэтая трываць Крычу – ратуйце мяне, людзi Мяне засмоктвае дрыгва Дрыгва iдзе на нас […]...
- Куда жыцьцё наша лунаё Куда жыцьцё наша лунае, Куда бяжыць, куда плыве? Па-за жыцьцём хто нас чакае, Хто хлеб падзённый падае? І ці яно […]...
- Гарлінка Гарлінка. Шызы голуб, галубе, гарлінка мая, Нада мною, каго ты клікаеш? Мабыць тых, каго з нашага роду няма, Мабыць, бацьку […]...
- Лек Лек. Зсыпае попелам ліхое І злыбяду як лебяду, А я трымаюсь за жывое, Яго нясу, за ім іду. І хай, […]...
- А на пачуцьцях цяпер кволых А на пачуцьцях цяпер кволых, Жыцьцё мінуўшае, зайграй, Як быў я гнуткі і вясёлы І дні з усмешкай сустрачаў. Зайграй, […]...
- Дачку ў садок жанчына апранала Дачку ў садок жанчына апранала. Пакуль сабрала – збеглі сем патоў. Дзяўчо жалобна енчыла, спаўзала І, сідзячы, была ва ўладзе […]...
- Восені прывіды Восені прывіды. Сонца вадкай назалотай Льецца дахам да зямлі І пхне восень дзень дрымотный За чырвыны небасхіл. Падымае каўнер вечар, […]...
- Каханьне што? Каханьне што?… (пераклад з расейскай) Каханьне што?… Жаданьням клямка, Якім і мовіць не дано, Якое ў любасьці ўпарта, А да […]...
- Пануе юр над чалавекам Пануе юр над чалавекам, Блазнуе, шэпча наўпрыскок І дух яго стрыножыць мкнецца, Адзець старэчым паліто. Юр заўсёды маладзіцца, Такім застанецца […]...
- На гэтай зямлі чалавечыне трэба На гэтай зямлі чалавечыне трэба Спакою душы над кавалачкам хлеба, Ды кволаму моцы прад доляй сваёй, Ад моцных спагаду ды […]...
- Я помню ўсё Я помню ўсё. Я помню ўсіх… Я помню ўсё… І што юнацства як уздых, І маладосьць быццам лісьцё… Я помню […]...
- Мроя Мроя. Прыходзіць, нанава люляе, Гушкае, быццам дзіцяня, Нас мроя, зьвечна маладая, З нетр адгудзеўшага жыцьця. І тло зсыпаецца трухою, Каростай […]...
- Абыякавасьць Дзе чуйнасьць схібілась, спачыла – Там абыякавасьць пайшла, Там ежа сумленьню – суп нішчымный І прыдарожняя трава, Забойствы там, гуляе […]...
- Хопіць? Мы гаворым таямніча, Шчыра веруючы ў то, Што ў кожным доме быццам, Вока…, вока ад ЯГО! А яго мы паважаем. […]...
- Паляванне на ведзьмаў – вясёлы занятак Паляваньне на ведзьмаў – вясёлы занятак. Мерзлы бруд б’е фантанамі з-пад капытоў. Хто на сьвет нарадзіўся – ужо вінаваты. Вінаваты […]...
- Сінь калядная Адвядзі сябе ў сінь калядную – У цямрэчы з сабой схаваць Мары плоскія, другарадныя І кашмараў нязбыўных раць. Ад нары, […]...
- Я люблю, калі ў доме ціха Я люблю, калі ў доме ціха, Калі свет нідзе не гарыць, І не чутна ніводнага ўздыха, І ўвесь горад даўно […]...
- Чалавек зачым ваюе Чалавек зачым ваюе, Зачым сьлёзы лье ды кроў, Зноў і зноў жыцьцё марнуе Прагнай хіжнасьцю сваёй? Былы стогодак адгрымеў, На […]...
- Не туды ішла Жанчына сталага ўзросту Сьпяшаецца кудысьці, па прывычцы проста. Пенсія падзелена, рэшткі ў кашальку, Перавага лустцы хлеба, малаку, Кавалку самай таннай […]...
- Мы твае немаўляты, жыцьцё Мы твае немаўляты, жыцьцё, Твае ласкі малочнае, песты, За рукою тваёю слухмяна ідзём, У абліччы сваім чалавечым. Паасобку, ці цугам-гуртом, […]...
- Рукі колячы заўжды Рукі колячы заўжды, Маці лён скубла саўгасны, У бабку ставіла снапы, Іх звязаўшы перавяслам. Да саўгаснай МТФ Год пятнаццаць адхадзіла, […]...