Верш На гэтай зямлі чалавечыне трэба

Ещё вершы:

1. Па гэтай зямлі ўрачыстай Па гэтай зямлі ўрачыстай Хадзілі, як лярвы, яны; Кляліся ня здраджваць раз трыста… О, чорныя здані вайны! Паслухай у гневе, […]...
2. Я пакінула сэрца на гэтай зямлі Я пакінула сэрца на гэтай зямлі, Што з дзяцінства Радзімай мне стала. Там, дзе ціха мне маці спявала”люлі”, Дзе пяшчотна […]...
3. Кохан яр Кохан яр. Бараўлянае сонца садзіцца, Хай мне, птаха такая ж сасьніцца, Пах сасьніцца, сірэневы, п’янкі І дзяўчына, якую кахаю… Не […]...
4. Сьляды Сьляды. А жыцьцё наша не тлум, не скруха, Не ў нябыт яно на злом ідзе, Паглядзі, у’яві сабе, паслухай, Куды, […]...
5. Як многа трэба чалавеку Як многа трэба чалавеку, Як мала хочацца душы, Праз ўсё жыцьцё зьвіняць манеты І вораг хіжы на мяжы. За трыццаць […]...
6. Куда жыцьцё наша лунаё Куда жыцьцё наша лунае, Куда бяжыць, куда плыве? Па-за жыцьцём хто нас чакае, Хто хлеб падзённый падае? І ці яно […]...
7. Ня трэба анічога мне цяпер Ня трэба анічога мне цяпер, Ужо ажыцьцявілась наша мроя. Маё натхненьне – адзіноцтва. Вер не вер. І толькі сэрца ноччу […]...
8. Мае сэнс жыць на Зямлі Мае сэнс жыць на Зямлі, Мае сэнс і наша гора. Бо з нябёс нас саскраблі, І душу ўзялі з мора. […]...
9. Сіла зямлі Калі зойдзецца сэрца ад болю I прыстану зусім на хаду, Пры дарозе ці ў ветраным полі У даспелыя травы ўпаду […]...
10. Аднойчы палюбіць жыцьцё Аднойчы палюбіць жыцьцё Такім, як ёсьць, без агаворак: З дурнотай, радасьцю і горам, З тугой былых і новых дзён… Аднойчы […]...
11. Не трэба казаць, што прайграў Не трэба казаць, што прайграў і ўпівацца тугой! Праз жах і адчай прарастуць, зарунеюць надзеі. Наперадзе змрок? І ад болю […]...
12. У гэтай дзяўчыны У гэтай дзяўчыны вочы – Агеньчыкаў двух свячэнне, У цемрыве змрочнай ночы Раптоўнае азарэнне! У гэтай дзяўчыны вочы Як двух […]...
13. На гэтай алеі На гэтай алеі Бярозы бялелі Так бела-зялёна. На гэтай алеі Мы колісь сядзелі, Быў май заімглёны. І сад батанічны, І […]...
14. Я так баялася гэтай сустрэчы Я так баялася гэтай сустрэчы. Я думала: яна ўспыхне маланкай з яснага неба ці сцюжна агорне агромністай кропляй. Я так […]...
15. Сто гадоў ты прагнуў гэтай стрэчы Сто гадоў ты прагнуў гэтай стрэчы, Сто гадоў чакаў ты гэтых воч, Знаючы, што прыйдзе гэты вечар, Верачы, што будзе […]...
16. Хто долю сваю знае Хто долю сваю знае? Ніхто… ніхто… ніхто… Долю хто кахае? Ніхто… ніхто… ніхто… Долю сваю заве хто? Ніхто… ніхто… ніхто… […]...
17. Павай важкай плыве восень Павай важкай плыве восень, Круціць-верціць падалом, Запрасіць бы яе госьцей, Пасядзець каб за сталом. Падзівіцца маладзіцай, Падгарнуцца да бакоў, Пажаліцца […]...
18. Дабро і Зло Дабро і Зло. Ганебнае – хай, падзе за лісьцём, Высокаму – падам руку ў цямніцы, Такое ўсё, яно наша жыцьцё: […]...
19. Наша пакаленне Наша пакаленне Наша пакаленне Антываеннае Антызменнае Антызасценнае Наша пакаленне Антылітаратурнае Антыкультурнае Антыцэнзурнае Наша пакаленне Антыглабальнае Антымаральнае Антыскакральнае Наша паклаленне Антыцаркоўнае […]...
20. Да маладой чытачкі Дзесьці ты хаваешся ў закуцьці, У самоце сэрца галадае. У цябе зялёныя пачуцьці, Бо зусім, зусім ты маладая. Спачуваеш слаўнаму […]...
21. Тутака ні літасьці, ні веры Тутака ні літасьці, ні веры, А жыцьцё – няўтульная турма, Сектар працы, камера кватэры, Калідор грамадскага ярма. Тут жывуць раптоўна […]...
22. Лепей лепшай лепаты Лепей лепшай лепаты Вы, зышоўшыя гады! Вас, бадзяг-туляг па сьвеце, Мо разьвееў вейны вецер, Ці ад матчыных сасцоў Вас маланкай […]...
23. Юнацтва – уюном сьлізгнула Юнацтва – уюном сьлізгнула: Не ўтрымаць! – І не трымаў… Час пазяхнуў нібы акула: І я яму… жыцьцё аддаў. Наканаванае […]...
24. Я – сын зямлі Я – сын зямлі, нашчадак хлебаробаў. Услед за сонцам доўга мне брысці. Быў надта б рад, каб хоць зярняткам дробным […]...
25. Зорны воз Зорны воз Мне – чатыры гадкі. Кожны дзень штосьці новае дорыць. Я распытваю ўсіх і пра ўсё і матаю на […]...
26. На маёй Зямлі На маёй Зямлі л’ецца Свет з Нябёс Тут чакае нас толькі добры лёс Узнімуся ў высь Мары крыламі Над мясцінамі […]...
27. Прыганятыя Не наша воля, не нашы нівы, Дубы не нашы над рэчкай ціхай. Чужыя бору сівыя грывы, Адное наша – сівое […]...
28. Скарбы Зямлі Новы дзень, новы ранак І звон каласоў, Спевы птушак, гамон І шорах лістоў. Шэпт травы, ціхі гул І гаворка звяроў, […]...
29. Дотык да зямлі На дрыготкіх вазах рыпелі мы. У ракеты запрэглі час. Колы лёгкія і прапелеры, Нібы лёкаі носяць нас. Даль праз шыбы […]...
30. На літоўскай зямлі Добра ў лузе ў час палудны! Лёгка там дыхнуць! Хмаркі белыя марудна За лясы плывуць. Ветрык краскі чуць калыша, Травы […]...
31. Свята зямлі Першы гром быў сёння ўночы, Дождж да дня шумеў вясёла. Ранак вытарашчыў вочы, Як дзіця, глядзіць наўкола. Што за ноч […]...
32. МАЁЙ ЗЯМЛІ Зямля мая – мой звонкаспеўны край, Стятая жыватворная крыніца! Вяртаюся сюды, нібыта ў рай, Каб ля святых вытокаў памаліцца; Вачмі […]...
33. Мілагучная, непараўнальная Мілагучная, непараўнальная… ************************************** І балюча, і горка, і сорамна – Нашай мовы амаль не чуваць. На пяшчотнай, матульчынай, родненькай Развучыліся […]...
34. Час пражна Час пражна. Не заўважыць часу як, Жыта рана каласуе, Дзявок малых, на дражджах, Да пасагу час рыхтуе. Ад жытнёвага пражна, […]...
35. Сьпевы ўсёй зямлі Я ў сьпевах усёй зямлі Беларускасьць чамусьці чуў. Сьпевы мёд на душу лілі, Нарадзіўшыся ўдзень ці ўначчу На зямлі мне […]...
36. Мы жывём на бацькоўскай зямлі Мы жывем на бацькоўскай зямлі І не клянчым ні ў кога хлеба. Хто, адкуль вы б да нас не прыйшлі […]...
37. Калумбы зямлі незнаёмай Паэт лахмаціў валоссе кудлатае І вяргаў можа чатыры гадзіны Пра гром пасатаў, пра тропікаў шаты, Пра бег драмадэраў ў барханах […]...
38. Кветкі роднай зямлі Цвіці, мая калючая шыпшына! Пара святла і радасці прыйшла. I матылёк зноў кружыць над лагчынай, I зноў на кветкі падае […]...
39. На ўсёй зямлі спыніўся час Свеча горела на столе, Свеча горела… Барыс Пастэрнак На ўсёй зямлі спыніўся час. І ў гэтым часе Ты засталася ля […]...
40. Куточак родны на зямлі Ёсць у мяне ў Беларусіі, Куточак родны на зямлі, Куды заўседы я вярнуся, Дзе з сястрою мы раслі, Дзе сказаў […]...