Верш Вёсачка, вёска

Вёсачка, вёска, любы мой кут.
Тут нарадзіўся, рос без пакут.
Клопат бацькоўскі песціў, сцярог.
Век не забыць мне родны парог.

Тут я з прыродай ў еднасці жыў,
Свет незнаёмы ў вёсцы адкрыў.
Коней на пашу ноччу вадзіў –
З вогнішчам побач шмат пачуў дзіў.

Шчыра, на веру, іх успрымаў:
Папараць-кветку ў лесе шукаў,
Знічкам пагаслым нешта крычаў.
Мабыць, ад іх свой лёс атрымаў?

Зачараваны быў зорак красой,
Россып збіраў іх з ранняй расой.
Смагаю здолены, лежачы ніц,
Піў тут вадзіцу з чыстых крыніц.
Сокі зямныя прагна ўбіраў,
Сіл набіраўся ды падрастаў.

Першым каханнем тут “захварэў”,
Ад пацалункаў першых хмялеў.
Першыя вершы з гэтым прыйшлі.
З часам згубіліся дзесьці ўдалі.

Блытаны потым выдаўся лёс,
Але ж да сёння ў сэрцы пранёс
Вёсачкі вобраз, дзе родны дом,
Дзе я калісьці рос хлапчуком.

Вёсачкай гэтай я ганаруся!
Вёскі – карэнні маёй Беларусі.
(Сам я – з Халопкавіч, я – з Белай Русі).

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Старэе вёсачка карэннем Старэе вёсачка карэннем… Моладзь асядае ў гарадах. Як рыба ў возеры, дурэее Па барах ды па кабаках. Старэе вёсачка, старэе… […]...

Вёсачка Гэта вёсачка сэрца майго родны кут, Нахлынаюць адна за адною памяці хвалі, Толькі тут, толькі тут, толькі тут, Сапраўды и […]...

Вёсачка Кянці Плямінка ці крапінка Каля аўтастрады. Можна і аб’ехаць, Можна абыйсці. Дык чаму ж чаруе, Дык чаму ж так вабіць Вёсачка […]...

Першыя крокі Першыя крокі і першыя словы- Кожнаму гэта, напэўна, знаема. Першы таварыш-дружбак назаўседы Помніць, гарэза, маленства прыгоды. Першая восень і першае […]...

Весачка ВЕСАЧКА У мясцінку простага узору Якіх у родным краі шмат Дзе з сумам нейкім і дакорам Маленства хата у вясковы […]...

Вёсачка мая родная Вёсачка мая родная, З чым цябе параўнаць? Знаю – сталiцы нiводнай Побач з табою не стаць Знаю, ў краях далёкiх […]...

Два ўзгоркі вёсачка мая Два ўзгоркі вёсачка мая Галоўнейшымі лічыць: Пагост магільны і маяк – Прыцэл картаграфічны. Стаяць упоручкі яны: Адзін – прагрэсу база, […]...

Ёсць толькі новы час Ёсць толькі новы час З кожнай першай пралескай, З першым промнем над Росным пералескам. Ёсць толькі новы час З кожным […]...

Ён Ён не быў маім прынцам і каханнем не быў самым першым ён быў вельмі дарослым, цынічным і крышачку грубым ён […]...

На смерць Сцяпана Булата На снезе першым першыя сляды, Нібы жыццё нанова нехта піша. Чарнее сад, звініць празрыста ціша, I ў сэрцы ўжо амаль […]...

Колас і Янка Купала Дзесці зязюля гукала: “Таленту колькі адмерыць Коласу з Янкай Купалай? – Майце бязконцую меру”. Волаты роднай старонкі – Мовы матулінай […]...

У сэрцы веска невялічка “У сэрцы веска невялічка “ Дарог у нас было нямала Жыцце насіла і матала Былі чужыя гарады Ляцелі хуценька гады […]...

Гімн клуба творчых берасцейцаў Між дрэваў зялёных, балотаў і рэк Узвысіўся родны наш горад, Тут творчы спрадвеку жыве чалавек, Прайшоў ён скрозь боль і […]...

Нашчадак Агонь пякельны наймацнейшы, А вораг змрочнаю сцяной… Там мой дзядуля, сярод першых, Бо я, нашчадак за спіной. Крывавы бой і […]...

Першыя чары кахання Першыя чары кахання – ясныя зоры ўгары. Першая радасць спаткання, чах чабаровы ў бары… Першы кароткі абдымак у святаянскую ноч… […]...

Тае ў хмарны небе Тае ў хмарны небе покліч жураўліны, На алеях – клёнаў рыжая далонь, Нібы рук спляценне – тонкія галіны, У вераснёўскім […]...

Вёска мая Вёска мая Знаю, дзесьці ёсць многа прыгожых краёў незабыўных. З імі сэрцы людскія Заўсёды былі непарыўны. Для мяне ж няма […]...

Вёска Горы ды каменне, Вузкія палоскі: Гэта наша поле, Поле нашай вёскі. Курныя аконцы – Каб святла хоць трошкі: Гэта нашы […]...

Марнее вёска Марнее вёска на вачах, Ссыхае, як галіна. Звялі балоты – лес зачах, Цяпер замест ракі ў хмызах Блукае ручаіна. Гібее […]...

Надзея, вера, каханне Надзея, вера, каханне Бог дапаможа на месца усе стане. Здзейсніцца марная, кволая думка. добрая вера з надзеяй у каханне, Мара […]...

Беларуская вёска Вымірае, зьнікае ўшчэнт, І падобная ўжо да кіёска, Мой адвечны суцішаны боль, Беларуская родная вёска. Адыходзіць яна ў нябыт, Ды […]...

Абязкровіла вёска Абязкровіла вёска мая, кожны трэці памёр у сяле. І як дрэва стаіць без галля, і як бэз, што завяў, на […]...

Сыходзіш, вёска, з яснай явы Як сон маркотны, нежаданы, Сыходзіш, вёска, з яснай явы, А твой народ вернападданы Імкнецца, скінуўшы кайданы, Да новай долі, новай […]...

Сніцца родная вёска Там, дзе сосны спяваюць Песні белым бярозкам, Там спрадвеку стаіць Мая родная вёска. Я не ведаю болей Месца лешага ў […]...

Вёска родная, чым страчаеш Вёска родная, чым страчаеш ты свайго жыхара маладога? Лісця золатам высцілаеш – бачу – ты для яго дарогу. Шчырасць сонечнага […]...

Мадонна з нябыту Мастаку А. Кузьмічу У нябеснай жанчыны блакітная кроў і з валокнаў сінечы сатканае сэрца. Яна любіць гуляць на руінах муроў […]...

Шчырае Родны край! У любую часіну верыў я ў тваю дабрыню. Ты таксама вер мне, як сыну,- я не здраджу і […]...

Сінін Сінін – сінічка, вёсачка – крынічка, Над галавою жураўліны клін. Матуліныя казі над калыскай – Мінулага дзяцінства ўспамін… Ты мая […]...

Мілы, мілы мой, каханы, дарагі Мілы, мілы мой, каханы, дарагі! Сэрца жар майго самотнага прымі… І са мною ўсе пачуцці падзялі, Мілы, мілы мой, каханы, […]...

Першая вясна О слёзы першыя вясны – Як слёзы першыя кахання… Вы змылі чараў зімніх сны – Паўсюль прасветленасць літання. Сышоў у […]...

Подыхі восені Подыхі восені… ***************************** Першыя подыхі восені – Золкія ночы і раніцы. Сонейка ўсмешкі апошнія. Хмары гуртамі збіраюцца. Ціха злятае ў […]...

Ад ранку нехта шчодрай жменяй Ад ранку нехта шчодрай жменяй Раскідаў пацеркі ў лясах. Зіхціць вясёлкамі праменне На павуцінных кутасах. З палону соннае ляноты, Нібыта […]...

Затрымайся яшчэ на хвіліну Затрымайся яшчэ на хвіліну, каб даслухаць сімфонію сноў, каб наведаць са мною краіну, дзе жывуць мае вершы без слоў. Мы […]...

БАЛАДА ЯЎГЕНІІ ПФЛЯЎМБАЎМ (1.11.1908–13.01.1996) За мужам у Сібір… А для чаго? Ці трэба? Пытанні, нібы снег, ля сэрца растаюць. А над табою чорнае, […]...

АЙЧЫНА Мая Айчына – стог саломы i куст шыпшыны ля шашы, Дарога сталая дадому i – вершы, вершы для душы!.. Мая […]...

Мсціслаўцы Мы мудры народ – мсціслаўцы, Мы моцныя духам і сэрцам сваім. Нашчадкі князёў і выдаўцаў. Унукі Альгерда, Лугвеня сыны. Мсціслаў […]...

Вы куды, журавы, куды? Вы мне жыццём і забыццём былі, I першым, і апошнім спадзяваннем. За Вамі я ішоў на край зямлі На выспу […]...

Беларусканал Вясна, але даволі хмарна. У полі шыльдачка – Карма. Прыкмет жыцця амаль няма. Чарнее зеўраю пачварна Канал – нацятая струна. […]...

Класіка – Мой родны ліфт, як ты мне мілы… – шапчу, вярнуўшыся з дарог. Паэтам дадзеныя крылы, іх выбірае з лепшых […]...

Мае вершы Мае вершы сумуюць па кнізе… Ім нясцерпна апрыкла бадзянне па газетна-зімовай адлізе з правам дзённага лёсайснавання. Мае вершы блукаюць па […]...