Верш Венікі
На базарнай плошчы,
ў старане ад крыку,
самакрутку смаліць,
жару наддае
ў кажушку вясковым,
ростам невялікі,
венікі няспешна
дзядзька прадае.
Падыходжу моўчкі…
Пахне так бярозай,
гай нібыта побач
дыхае з табой.
І хоць быў не п’яны,
хоць і быў цвярозы,
а стаю ўжо з лёгкай
хмельнай галавой.
Пах палеткаў родных
і лясных палянак –
як усё у сэрцы
ясна ажыло:
венікам бярозавым
выганяе ранак,
коціць залацістае
сонца над сялом.
Басанож імчу я
лугам без дарогі
па бурштынна-срэбнай
ранішняй расе,
што агнём нябачным
апякае ногі,
тысячамі сонейкаў
грэе пакрысе.
Прыгадаў дзяцінства,
светлае былое…
Успамін, а колькі
ён жыцця дае.
І стаю я лёгкай
хмельнай галавою:
Венікі няспешна
дзядзька прадае.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Не кажы, не абяцай Не кажы, не абяцай, Не бяры такое ролі!.. Ходзіць сонца. Шэпча гай. Вецер блукае па полі. На зямлю прыйшла вясна, […]...
- Заўсёды немагчыма хачу Заўсёды немагчымага хачу… Бягу, лячу я ўслед за немагчымым. Хоць ведаю – той прывід сыдзе дымам, Ягонай траекторыяй імчу. У […]...
- Вяжа дзядзька венiкi Вяжа дзядзька венiкi На узмежку лета, Сонца ў памагатых – Добрая прыкмета. На высокiм ганку Дзядзька, Як на троне – […]...
- Асеннія кветкі Нібы гараць вяргіні, аксаміткі, Хоць кожны міг падлічаны зімой. Халодным ранкам іх галовы ніклі, А ў ясны дзень чакалі сонца […]...
- Пра тое, як ты мне дарага Рака чапляецца за жнівень бліскуча дрогкім серабром, На пераплаўку мкне па плыні – мінулых дзён металалом. І сонца бачыць са […]...
- На кірмаш На кірмаш (байка) Дзядзька меўся на кірмаш… З-пад паветкі колы выгнаў… Воз той, Бог прабач, Пеўню на смех – кволы. […]...
- Калі – небудзь, а можа нікалі Калі – небудзь, а можа нікалі, Я прайдусь басанож па зямлі, Можа некалі песню сваю заспяю, А мо праспяваю чыю… […]...
- БАЛАДА МІХАСЯ СТРАЛЬЦОВА (14.02.1937-23.08.1987) Як сонца ў ранні напаўняе неба, Ты ў вершы кроў пераліваў сваю. Але каму сягоння гэта трэба? Не ведаў […]...
- Лес – двор манетны – золата чаканіць Лес – двор манетны – золата чаканіць Спыніўся час: ні ўперад, ні назад. Я не прыйду, дарэмна ты чакаеш, Мяне […]...
- Восеньскі пах Восеньскі пах: лісця, травы, замшэлае неба, яркае сонца – мары… і ты… горда стаю, ты разам маўчыш, нам вельмі добра, […]...
- НЕ РАЗУВАЙЦЕСЯ Зайшоў у госці – выдалі бахілы, Падлогу націраю басанож. Я парабак, магчыма, і няхілы, Здароўем не пакрыўджаны – і ўсё […]...
- Лірычнае Заблішчалі світальныя росы На суквеццях высокай травы. Ой вы, косы, дзявочыя косы! Як жа сэрца хвалюеце вы. Краявіду нябачна ў […]...
- Ружавеюць ядвабныя цені Ружавеюць ядвабныя цені, Лёгкай стужкаю сцелецца дым… Толькі сны ды ланцуг летуценняў – Вось што будзе са мной назаўжды. Як […]...
- Занесены снегам сцежкі Занесены снегам сцежкі. Схаваўся ў сумётах сум. А я прастую няспешна і вам сваю песню нясу. Яна не набрала сілы: […]...
- Сярэбранае Легкай, пустэльнай палегкай кладзецца на сэрца смуга, ранку роснага, месцамі мяккага, месцамі чорствага сонца і неба белы пяшчотны слуга… Ці […]...
- Жыццё – нібы цягнік Жыццё – нібы цягнік… Гады мае – вагоны… Ўсё болей іх, цягнік усё расце. Ды сэрца – паравозік неўгамонны, Разгон […]...
- Дарогі Дарогі вы шасейныя, Шчаслівыя дарогі, Істужкамі паслаліся На нашыя разлогі. Праз поле ураджайнае, Тарфяныя балоты, Праз пушчы векавечныя Ляглі вы […]...
- У тумане Нехта нябачны У шэрым тумане Ціха гукаць мяне Вечарам стане Голасам, поўным Пяшчоты і болю. – Хто ты? – спытаю. […]...
- ВЯРНУЎСЯ САКАВІК На двор вярнуўся сакавік Сумётамі падталымі, Загаласілі капяжы – Зіма адгаспадарыла. Ня ведаючы сам таго, Я разьвітаўся зь ёю – […]...
- Расамахаю ночка ліпнёвая Расамахаю ночка ліпнёвая Прытулілася тварам да долу, Як запелі над вёскаю новаю Піянеры – падмен камсамолу. Яны сёння, начлежнікі вольныя, […]...
- Вандроўнае Я сцяжынкай кожнаю роднай Беларусі жнівеньскімі пожнямі басанож прайдуся, Дакрануся вуснамі да зары пунцовае, захмялею з густага паху верасовага І […]...
- Падбярозавік Сэрца сумам засеяна, Хмельнай радасці роздумам. Ад Сяргея Ясеніна Я хварэю бярозамі. Уцякаю ад поснага, Што мне бытам адведзена – […]...
- Восьмы сакавік У вясновы Восьмы – кветак свята На Міжнародны дзень жанчын, У нас, мужчынаў ды рабятаў Нагода ёсць дапамагчы Матулям, сёстрам […]...
- Лівень Чуваць на лузе гром бясконца. За хмары раптам знікла сонца, Мацнейшы вецер тут жа стаў – Да долу гнуў галовы […]...
- Мне варона дасужая Мне варона дасужая Лёс калісьці накаркала: Што мне ў пару прысуджаны Будзе венчаны з чаркаю. Будзе венчаны з чаркаю, З […]...
- Дываны цёці Гені І зараз вока радуюць яны, Праз вёсны лашчыць слых матыў дзівосны: Як цёця Геня ткала дываны, Здавалася, што з ёй […]...
- Бусел адлятае ў вырай Мінула цёплая пара, Трываць мароз няма ўжо сілы, І выправіцца ўжо пара – Ён пакідае край свой мілы. Чакае зноў […]...
- Дзеці-бежанцы Жоўтыя сланечнікі смяюцца. Бегаю па лужах басанож. Дзеці, што не могуць усміхнуцца. Дзеці без усмешкі – ну, і што ж? […]...
- Быў месяц май Быў месяц май, усё цвіло. І нам было лагодна і салодка. Цікаўнае ж, нядрэмнае сяло пра нас пляткарыла са смакам, […]...
- Спёка Паветра трымціць Над кустамі, над лугам; Стаіўся дзяркач у асоках, Павіснуў каршун Пад нябачаным кругам – Спёка. Паглядваюдь коні На […]...
- Закружыла восень залатая Закружыла восень залатая сонечнай лістоты карагод. Цёплы поўдзень журавоў склікае: – Гэй, хутчэй, крылатыя, ў палёт! Вецер з поля холадам […]...
- Я спазнілася праз дождж Я спазнілася праз дождж, Я спазнілася… Хоць спяшалася і бегла як магла. Закахалася ў цябе, Ці стамілася Я чакаць таго, […]...
- Калі б вы былі жывыя Калі б вы былі жывыя, Гарэлку мы з вамі пілі б, Дзядзькі мае залатыя, Мікіта, Пятрок, Піліп. Сядзелі б мы, […]...
- Я напішу верш для цябе Я напішу верш для цябе Удзень самотны і журботны. Як сонца ўтопіцца ў вадзе – Я напішу верш для цябе. […]...
- CAMINO* CAMINO* Мы ад пачатку дзеці-пілігрымы Ў адной ускалыханыя карзіне. Не важна ці з Пастаў** ідзеш, ці з Рыма, Як мэта […]...
- Параза святла Святло як віно па венах струменіць І ты наўзбоч свету ці ён ля цябе? Аднекуль з далечы крывава праменіць Лядашчая […]...
- Дыялёг – Вам не стае карэньня, Каб за зямлю чапляцца? Ці не стае ўменьня Своечасова спыняцца? Быццам танней за гонар Чорт […]...
- Вечны вандроўнік Памяцi Язэпа Драздовiча Пад сонцам I пад Шляхам Млечным Дарога сцелецца радном. Няспешна йдзе Вандроўнiк вечны Мастак, паэт i астраном. […]...
- Роздум Стаю на скрыжаваньні, Ня ведаю куды пайсьці. Ды так далёка, Каб ніхто ня змог знайсьці. Туды, дзе хмары засьцілаюць неба, […]...
- Душа мая Душа мая, ты ў кокане зямным Будзённасцю ахутана часова. Займела ты магчымасці, між тым, Адна з якіх – ствараць жывое […]...