Верш Суджана, стаўлена пад перакладзіны

Ещё вершы:

1. Роднае слова Роднае слова, маё ты багацце, Як сонейка ў сэрцы свяціла маё. Яго ў агонь сябрукі не кідайце, Шануйце браты, як […]...
2. Першае каханне Я думала даўно забыла Хлапца таго з блакітнымі вачыма, На золку песню салаўя, Духмяны бэз ля ручая. Сцяжынку ў полі, […]...
3. Як ні страшна Як нi страшна, а самi забылi, Адцуралiся Роднае мовы, Хоць суседзi на гэта стварылi Нам спрыяльныя, зручныя ўмовы. Адцуралiся за […]...
4. У слова – свая вага У слова – свая вага, Слова – розуму рэха. Слова – мая туга, Слова – мая ўцеха. Можа, нябесную высь, […]...
5. Рэха зваленага дрэва На золку шэрым Конік бег – Яшчэ й дугі не відно. На золку гулкім Валілася ў снег На хату будучую […]...
6. Бярозы, сосны, верасы Бярозы, сосны, верасы, Вятрам і сонцу даспадобы, – Мае вы сімвалы красы, Зямліцы роднае аздобы. Раса на вейках дзеразы, Як […]...
7. Памяці Народнага Паэта Беларусі Рыгора Барадуліна Чалавек не ўзнікае так – Ён збываецца, адбываецца… Рыгор Барадулін Неба ізноў на зорачку збяднела – Лёс неразборліва націснуў на […]...
8. У МУЗЕІ СУЧАСНАСЦІ Калісьці гонар ратавалі шпагай. Змяніў арыентацыю народ: Да дасканаласці згубіў ён цягу – На п’едэстал узведзены даход. Красуе ў рамах […]...
9. Не чакайце, што буду хваліцца Не чакайце, што буду хваліцца Перад іншымі мовай маёй. Хіба хваліцца з лесу крыніца, Што грымотней яна за прыбой? Той, […]...
10. Вэльды На малінавым соку Падмуркі льюць І дурніцай фарбуюць Чароўныя вокны… Каласы залатыя На дахі нясуць Хто паставіць заслон? Ад зубастага […]...
11. Беларуская мова – святая Беларуская мова – святая, Хоць пакрыўджаная яна. Не гучыць яна часта з экранаў, Успрымаецца – бы не свая. А паслухаўшы […]...
12. Ты, роднае слова Ты, роднае слова, Мне люба і міла, Ты сэрца сабою Маё паланіла. Гучыць зразумела, Так шчыра, так блізка – “Матуля”, […]...
13. Спачатку было Слова Спачатку было Слова. І Слова было ў Бога. І Слова было Бог. У цемры жылі людзі. У іх не было […]...
14. Слова пяшчотнае наша,,Каханьне Слова пяшчотнае наша,,Каханьне,,… Чым жа цябе замяніць? Родную мову аддаць не выгнаньне, Можна ж ці, з нашай зямлі? Жорсткія латы […]...
15. ВУНЬ ТАМ, ЗА ЛЕСАМ Вунь там, за лесам, была вёска, Гадоў пятнаццаць, як няма. Сцяжынак вузкія палоскі, Сады, падмуркі, цішыня. Ляцяць у вырай птушкі […]...
16. Агонь учэпістай рукою Агонь учэпістай рукою палена загрудкі схапіў: і паплылі ўслед за ракою слядоў пунсовых языкі. І ноч пусцілася наўцёкі, і блізкай […]...
17. Сталіца Мне падабаецца: мікрараён – Жалезны дух у канструктыўным целе, Дзіцячы пляц і школьны стадыён… Мне падабаюцца шурпатыя панелі. Люблю метро, […]...
18. Я не валодаю мовай Я не валодаю мовай – Мова валодае мной. Чую, здаецца, па новай Гукаў абуджаных строй. Мова мяне вывучае: Хто я, […]...
19. Дазвольце Дазвольце, панове, у век гэты новы Мне вашу увагу крыху затрымаць Дазвольце мне слова, адно толькi слова Дазвольце мне слова, […]...
20. Малюю вобраз твой Малюю вобраз твой у думках, Штрыхі наношу прама ў сэрца. Мо, марыць хто аб пацалунках… Я ж на мяжы жыцця […]...
21. Мая мова Нехта скажа: – Забыла? Зраклася Роднай мовы? На зьдзек аддала! Не! Яна ж з маім сэрцам зраслася, Ў ім чароўнаю […]...
22. Размаўляй са мной Размаўляй са мной на сваёй роднай мове, Абдымай мяне шчырымі словамі. Выпусці думкі на волю, Злейся душою з далёкімі зорамі. […]...
23. ДАРУЙЦЕ Я Вашы пальчыкi цалую, Дыханнем лёгкiм саграваю, Шкадую Вас – нiбы малую, Калi ў гасцях у Вас бываю. Жыночай Вашай […]...
24. Пра слова “Пра слова” Я чуў, у жыцьці вось так бывала Што слова нават забівала Сказаў і потым не дакажаш Што гэта […]...
25. Верш удзячнасці Пімену Панчанку I страшна падумаць, і страшна паверыць, ва ўсё, што было між людзьмі. I што будзе? I страшна, як б’ецца аголена […]...
26. Выкапень На другім канцы пільнуюць, а на гэтым слоў няма. Тэлефонныя падмуркі не аднолькавы ў нуля. Той вышэй, а гэны нізкі. […]...
27. З глыбинь жыватворных * * * Дакрануўся раніцы рукою, – Засьпявала птушкаю яна, Зазірнула ў вочы мне зарою І расой ля ног маіх […]...
28. ЮНАЙ БЕЛАРУСАЧЦЫ Пятнаццаць табе (цi ўсе 20, Не буду дарэмна гадаць), Адно пажадаю: трымацца i марку, як кажуць, трымаць!.. Любiць сваiх бацьку […]...
29. БАЛАДА СТЭФАНІІ СТАНЮТЫ (13.05.1905-6.11. 2000) Жыццё і сцэна, сцэна і жыццё З’ядналіся, як рэкі ў акіяне, У сэрцы, што праменіць пачуццём Любові да […]...
30. Дзякуй Богу, яшчэ год мы пражылі Дзякуй Богу, яшчэ год мы пражылі. І мне верыцца, што ўсё ж паразумнелі. Зразумелі, што на роднае зямлі Не забыліся […]...
31. Мова I няма раднейшага слова За прасцейшае гэта “мова”. Гэта слова гучыць у хаце, Дзе мая засталася мацi, Гэта слова гучыць […]...
32. Зорны пыл – на рахунку у банку Зорны пыл – на рахунку у банку. Я жыву на працэнт. Маім промням бракуе напрамку. У мяне марсіянскі акцэнт. Маё […]...
33. Слова наша роднае, хапала Слова наша роднае, хапала На стагоддзі доўгія цябе. Багдановіч, Колас і Купала Прыпадалі да цябе ў журбе. Абкідалі кпіны і […]...
34. Песняру Ужо год, як пайшоў ты ад нас, Найславуты з апошніх паэтаў. Прыгадаем жыцця твайго час, Горкай праўдай і верай сагрэты. […]...
35. Колькі ж? Ля мяжы Глыбокага з Паставамі Спіць маё далёкае Хрыстова… У бацькоўскай хаце па-над лаваю Абразы глядзяцца ў ноч бязмоўную. Я […]...
36. Вядзе мяне вечар дахаты Вядзе мяне вечар дахаты, далей ад цябе і далей. Б’е ў шыбіны вецер кудлаты і свечка дрыжыць на стале. …Хаваюцца […]...
37. Мая самнамбулічная радзіма Мая самнамбулічная радзіма смуга ў крыві, мядузы ў пантэоне на золку не гарыць, у цьме не тоне расколатай свядомасці ільдзіна […]...
38. Водар сьнежаньскай адзіноты Водар сьнежаньскай адзіноты. Гэты верш – і нічога апроч, Толькі ветру бязгучны дотык. Востры месяц сьвяткуе ноч, Ды на золку […]...
39. Балада Антона Луцкевіча У вечнасьці не губіцца нічога. І кожны крок твой, як у вечнасьць крок, Каб Беларусь была, нібы да Бога Дарога, […]...
40. Ці метад памылак і спробаў? Ці метад памылак і спробаў? Ці мэта, каб край мой маўчаў? – Над мовай, нібыта Чарнобыль, Распята крыло крумкача… Мне […]...