Верш Талісманы вернасці
Талісманы вернасці…
*****************************************
Той дызель, Асіповічы – Градзянка –
Юнацтва майго й сталасці маршрут.
І восені, і вёснаў калыханка,
І радасці, і мараў, і пакут.
Бяру білет, саджуся ля акенца
Ды прагна пазіраю праз яго.
Выскоквае ад хвалявання сэрца,
Трапеча немаведама чаго…
Прыпынкі ўсе да воднага знаёмы:
Вось Верайцы, і Лапічы, і Цэль.
Уборак, Пагарэлае…- я дома!
Прабачце, не сказала аб рацэ.
Аб Свіслачы, што зарастае зараз –
Балюча на такое пазіраць…
І толькі лебедзі прыгожай белай парай,
Як талісманы вернасці сядзяць…
25, 27.01 – 2015 г.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- О як я вернасці баюся О як я вернасці баюся, О як я вернасці жадаю! Плачу даніну дзіўнай скрусе, Калі табе кажу: “Кахаю!” Плачу даніну […]...
- Вернасць Я прагну вернасці, Як прагнуць вечнасці. Я прагну вернасці, Як маладосць – жыцця. Як ветразь ветрасці, Я прагну вернасці, Як […]...
- Прабачце Прабачце за тое, што я не такі, Прабачце й пакіньце ў спакоі. Я маю гонар, брат, лямант душы Шукае шляха […]...
- Балада вернасці Да вас бяжыць знаёмая дарога, Да вас вязу няпэўны свой настрой. А вы адкуль з такою дабрынёй I да мяне, […]...
- I без прабачэння, i без развiтання У змрочаны твар моцна харкае дождж, і вецер ірве парасон на анучы, лупцуючы бруямі ўпоперак, здоўж, і жорстка, і рэзка, […]...
- Трэба дома бываць часцей Трэба дома бываць часцей, Трэба дома бываць не госцем, Каб душою не ачарсцвець, Каб не страцiць святое штосьцi. Не забыць, […]...
- Ты ўжо сказала мне на ростань Ты ўжо сказала мне на ростань, Як мы стаялі ля крыніцы: – Не буду плакаць і журыцца, – Ты ўжо […]...
- На лекцыі, дзе зараз я сяджу На лекцыі, дзе зараз я сяджу, Мяне няма. Лячу, гляджу – унізе акіян, А вось і край, дзе ты жывеш, […]...
- О, колькі раз прасіла прабачэння О, колькі раз прасіла прабачэння, Чакала, быццам хворы, паляпшэння І мерыла я крокамі пакой. У тварах у чужых шукала рысы, […]...
- Роспач за дзвярыма зачакалася Роспач за дзвярыма зачакалася, Калi я дазволю ўвайсцi. Вось яшчэ! Мне толькi i засталася рукi апусцiць i памярцi? Я сваёй […]...
- Калі б вы былі жывыя Калі б вы былі жывыя, Гарэлку мы з вамі пілі б, Дзядзькі мае залатыя, Мікіта, Пятрок, Піліп. Сядзелі б мы, […]...
- А ў тваёй руцэ А ў тваёй руцэ – не мая рука, а ў маёй рацэ – камяні на дне. Камяні, што кідалі мы, […]...
- Вёсачка Гэта вёсачка сэрца майго родны кут, Нахлынаюць адна за адною памяці хвалі, Толькі тут, толькі тут, толькі тут, Сапраўды и […]...
- Бульба Так ісці на захад, гэтак перці За эпоху можна толькі раз. Есці захацелася да смерці, Ну, а повар з кухняю […]...
- Найбольш балюча ненавідзець тых, каго кахаў Найбольш балюча ненавідзець тых, каго кахаў, Каму належаў цалкам без астатку, Каму сваё жыццё плаціў у падатку, Каму з пакорай […]...
- Сейнер “АЛЕНА” Б’ецца ў бераг магутнае мора, Рассыпаецца веерам пенным, I плыве па блакітнай прасторы Белы сейнер з чырвоным “АЛЕНА”. I кігікаюць […]...
- БЕЛаРУСЬ. Захад Смаленскага княства, 1201- шы год Друцк беларускі, горад сла́ўны, На Друці рацэ, беразе пра́вым. Тут праходзіць адзін са шляхоў, Шляхоў у грэкі, з варажскіх вярхоў. […]...
- Вышкальнцоўна Прыйшла ў думках – вышкальнцоўна, Ня віртуальна, а ў рэальным сне. Сказала ціхенька: -Цудоўна… А я сказаў: -Люблю! Даверся мне! […]...
- У сямейнай запрэжцы Жонка збіраецца ў дом адпачынку. На адыходзе запытала: -Прывезці што табе, стары? -Вязі, што хочаш, даканала! Ўсё зараз лечаць дактары. […]...
- Гіпнатычны ўспамін Ашчаслівіла ноч успамінам: Апынуўся я ў нашай вясне, I сказала з усмешкай ты мне: – Што глядзіш на мяне гэтак […]...
- Вось я, вось ты Вось я, вось ты, І толькі ноч сівая паміж намі. Вось я, вось ты, Сярод людзей мы нібы здані. Вось […]...
- Сярэдневякоўе Далёкі век Сюжэт наступны навявае, Карціна даўняя Ва ўяве паўстае: … Муж пояс вернасці На жонку надзявае, А рыцар ейны […]...
- У Дзень Волі Гаварылі яму: – Сядзі дома, Бо на вуліцы сцюжна і золка, І ў такую пагоду, вядома, Чалавек – як ў […]...
- Муж і жонка Сямейны абед. -Ці смачны суп? – яна спытала. -Не маеш тэмы для скандала?.. *** Муж і жонка. -А хочаш, мілая […]...
- Балюча!.. Божа, як балюча! Балюча!.. Божа, як балюча!.. Душа – напятаю струной. Дзе б адшукаць бальзам гаючы Душы параненай маной?! Калючы. Позірк твой калючы.. […]...
- А вы не бачылі маёй каханай? Яна ж была тут засім нядаўна… Пайшла… А куды? – не сказала. Пайшла… А жыццё ідзе? А вы не бачылі […]...
- Мядзьведзь Пардон, Мадам, я не хацеў, і закрануў Вас недарэчна. Вы навялі вялікі цень, схаваўшы ў ім сябе ад печкі. Вось, […]...
- Прабачце мяне, мае вершы Прабачце мяне, мае вершы, Што я вас чужым прысвячаю. Здаецца мне: я мільянерша, Па колькасці зла і адчаю. Чытае вас […]...
- Партрэт Старым нажом ён чысціў бульбу На кухні, дзе вісеў партрэт. Гадзюкай песцілася кульба На стосе кінутых газет. Ён мармытаў, што […]...
- Дадому Гады?, нібы воды імклівай ракі, Адносяць нас ад берагоў, Дзіцячых жаданняў, ад блізкіх сваіх, Ад вёсак ды ад сваякоў. І […]...
- Тры сотні – Да ўсе нармальна, маці, скора буду. Згатуй што-небудзь. Зараз, пачакай… Усе, ма. Трэба йсці. Я скора буду. Ня першы […]...
- Вось і ўсё Знікла ты, як той даўнішні свет, З табой сустракаюся толькі ў снах… Ты празрыстай зрабілася, быццам вада, Адыходзіць з табой […]...
- Хатняе Не атрымоўваецца сустрэцца, Сёння сустрэча не адбудзецца. Б’ецца шалёнае сонца-сэрца: Дзверы, лесвіца, двор, вуліца – Шлях нескладаны, такі знаёмы, Але […]...
- Песня злодзея Спіць на грудзях маіх Чало Тваёй шчасліва-ціхай Стомы. Нібыта ўсё, Што сніцца дома, Збывацца раптам пачало. І быццам бы Даўным-даўно […]...
- Звычайны сон Месяца светлы блін Плыве па начным аблокам. Крочу дадому адзін І цішыні гул навокал. Збоку вялізны палац Пустымі вакенцамі ззяе, […]...
- А раптам, магчыма А раптам, магчыма… Між сёння і ўчора, між сёння і заўтра адвечнае нашае шэсце. Растанне – бы прорва… І зараз, […]...
- АДЛІГА Ў СНЕЖНІ Адлігу ветрам прынясло і снег счарнеў, палезла ўсюды смецце. Вароны ў лужах, якмалыя дзеці, Шукаюць дзён зімовых шкло. Такая вось […]...
- Ровар У мяне ёсць файны ровар, Па дарозе мы ляцім. Нам здзіўляецца карова: Мы паспелі да пяці? Мы вярнуліся з уловам, […]...
- А ты, сіраціна …А ты, сіраціна, жыві, Як ветрам лісток адарваны, – Ні месца табе на зямлі, Ні радасці з песень жаданай, Нясі […]...
- Ну?! Што яшчэ табе трэба?! Ну?!! Што яшчэ табе трэба, Каб адчуваць смак жыцця? Вось табе чыстае неба, Вось табе зоркі зіхцяць, Вось табе бераг […]...