Верш Кропка
Кропка…
***********************************
Спыніліся кахання майго крокі…
Жалобнага маўчання не паруш…
Я не спяшалася паставіць кропку –
Само зайшлося ў лабірынце сцюж…
Пакуль магло, карабкалася ўгору
І дыхала пяшчотаю праз боль,
Ды збілася са шляху, год каторы
Шукаючы жыццёвай піраміды соль…
Яму і дыхаць стала немагчыма,
І невыносна-жудасна цярпець,
Як пачынаў ліхі пярун няспынна
Вачыма гнеўна зыркаць і грымець.
…Ну вось і ўсё. Здаецца, адбалела…
Ды з памяці не вырвеш карані
Хвілін тых, калі сэрца маё млела
У тым спакусліва-падманлівым агні…
11-12.07 – 2015г.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Чырвоная кропка Чырвоная кропка – бясконцасць, мы бога шукаем навукай… Ад моцы сваёй набываем бадзёрасць, распрануўшы дрыготкія рукі. Прыйдзе час, разгадаем бога […]...
- Кропка незвароту В деревню… К тётке… В глушь… В Саратов… Як што, магу назваць Сто месцаў, Дзе магу схавацца… Ад безвыходнасьці, Навязанай […]...
- Вясна з маёй памяці выткала Памяці Ларысы Геніюш Вясна з маёй памяці выткала Успаміны былых гадоў. Нібы зараз…Зальвянка выплыла, Закружыла мінулае зноў. Ціхім пошумам дрэў […]...
- Кропка апоры Пажаданая свабода ні дала больш, ні ўзяла. Прамяняў палон на кола за кратамі збегшы ў я. І нікому не патрэбны, […]...
- ШТУЧНАЕ СВЯТЛО Бывае так працягла ноч, Што дню, здаецца, не саступіць Але будзільнік б’е чагосць, І ўжо няма чаго марудзіць. Я узнімаю […]...
- Ноч з анёлам Было: я некалі стаміўся, Прылёг на ложак адпачыць, Заснуў… І раптам… мне з’явіўся Ці госць, ці прывід уначы. Прастора ўспыхнула […]...
- Наўздагад…(светлай памяці матулі) Наўздагад…(светлай памяці матулі) ***************************************** Скрозь шыбы сонечны праменьчык Няспынна просіцца ў хату. Муркоча кот на цёплай печы. Спяшае лістапад у […]...
- ГАРЭЗА ГАРЭЗА Пярун гуляе ў нізкіх хмарах, Пранёсся гулка ў калясніцы, Як малады. Якая старасць! Душа жадае весяліцца. Раве басамі, крэхча […]...
- Аблокі памяці Аблокі памяці Аблокі маёй памяці Плывуць удалячынь, Пакружацца і зноў Лятуць у вырай. Але мне і сумаваць цяпер Зусім няма […]...
- Ягадка Апошняя ягадка ззяе На лісцях цудоўных зялёных І так да сябе прыцягае, Паставіцца нельга адмоўна. Бярэш яе ў рукі пяшчотна, […]...
- А мне здаецца, плакала зямля А мне здаецца, плакала зямля, Калі сыходзілі паэты… А мне здаецца, стогнамі вясна Ахутала сусветы… Табе здаецца, сонца і цяпло, […]...
- Рэчка Труба І мроіць зноўку прад вачыма; Чыгунка, лес, ускрай лагчыны, Труба, што рэчкай не назваць І водар траў, дзе сенажаць, І […]...
- Вось я, вось ты Вось я, вось ты, І толькі ноч сівая паміж намі. Вось я, вось ты, Сярод людзей мы нібы здані. Вось […]...
- СТАРОЕ і НОВАЕ Ляціць над вёскай навальніца, Агонь нябесны хмары рве. Пярун на чорных конях мчыцца, Вось-вось зямлю вадой залье. Ад жаху збіліся […]...
- Ідэнтыфікацыя хору Прэста, сіньёры, прэста, сі..прэс прастола. але жанчына ілюзія сэнса міру. музыка ў гэтым сэнсе ёсць самка гола. але не кожнага. […]...
- Наведаў хатку, хоць і позна Наведаў хатку, хоць і позна – Няма славутае паэткі. Замест гарбаткі, слоў і кроснаў – Тут толькі кнігі, толькі кветкі. […]...
- Чалавекачас Час адчыняе нас калі скончыцца сказ – ставіць кропку прастора па кроплі пераносіць у твор што не мае наз- вы- […]...
- Матуля да сына прыехала Здаецца, нядаўна, здаецца, учора Ён быў яе любкай, уцехаю, А сёння старая матуля у горад Пажыць да сыночка прыехала. Сыночак, […]...
- Колер памяці сіні і белы Колер памяці сіні і белы… Так пра Вас лёгка мне ўспамінаць! Неба яснае зоркамі спела, Адлівала ў снягах давідна. На […]...
- Яўгеніі Янішчыц Восень ў лістападзе красавала, Рассыпала колераў суквецці. Мудрая зямля, яна чакала… Зорка загаралася ў Сусвеце. Восень ў лістападзе дагарала. Сум […]...
- Уражанні ад паездкі ў Ляўкі Славутая гісторыя пра песняра Здаўна жыве ў памяці народа. Паехаць па мясцінах званара Аднойчы выпала нагода. Усе жадалі пабываць мы […]...
- Ці здолееш жыцьця Ці здолееш жыцьця прайсьці шляхі, Не страціўшы надзею пра каханьне? Ці вытрываеш люду сьмех ліхі? Забыўшы пра нясьмелае спатканьне. Яно […]...
- Памяці Міхася Рагалевіча Адбалела незагойнай ранай памяць, Выліўшыся фарбамі карцін. Ды не засціла тугой пакуты замець ні любоў, ні веру, ні пачын. Хоць […]...
- Нябесны ваяр Маланку сціскаю магутнай рукой, І вечных нябёсаў трымаю спакой. Я дух навальнічны, Пярун мой айцец, Я хмаркі ўбіраю, я воблачны […]...
- Снег пры сонцы А снег пайшоў, а снег пайшоў, I гэтак нечакана, З двух лёгкіх хмарак-спарышоў – Зусім неабяцана. Перасмыкнуўся ценем дзень, Ураз […]...
- Нябесныя хованкі (З народнага) У нябёсах летні гром Голасна гукае – Там Ярыла з Перуном У хованкі гуляе. Каб шукаць цяжэй было, […]...
- Арыгамi Я не ведаю, што будзе з намi, I цi здолею вытрымаць гэта: Думкi складваюцца ў арыгамi – Закаханасцi позняй прыкмета. […]...
- Між каханьня, між сяброўства Між каханьня, між сяброўства… п. Мядзьведзевай Н. А. Развітальнай поўнюсь тугай, Смутак крые небакрай, Рэжа сэрца вострым плугам, Колам ў’ецца […]...
- Цяжка марыць аб нечым чароўным Цяжка марыць аб нечым чароўным, Сярод бруду ды каляін. Лепей зьнікнуць з настроем самотным, Не пабачыўшы сумных карцін. Можа я […]...
- Мне незнаема сцежка гэта Не ведаю, куды іду: Мне незнаема сцежка гэта, Забыўшыся на боль, нуду, На момант стану я паэтам. Да неба просіцца […]...
- Лужы Лужы, боты, таямніца- Вось заўжды ў дзяцінстве так… Але дзе тая крыніца Успамін жыццёвых смак…? Яна ў думках, слове, марах […]...
- Люблю вясну я, ды чаму Люблю вясну я, ды чаму Душой да восені гарнуся? Ці дрэву вечнасці свайму Лістком апалым я здаюся? Ці ў подыху […]...
- Зварот “Сваей надзеі ты не траць дарма, сваіх падзей ты не хавай з вачэй…” Я ўсе чакаю памяці і веры, але […]...
- Вось яно – побач Вось яно – побач, а ўзяць – немагчыма. Дзве рукі поруч – здаецца, учынак. Нешта наяве – а веры няма… […]...
- Позірк Еўфрасінні З нябёс блакіту І з нябеснай сіні Я адчуваю позірк Еўфрасінні, Што беражэ мяне Ад злога вока, Калі ўвесь свет […]...
- Ты лепш бы пакахала не мяне Ты лепш бы пакахала не мяне… Чакала б сталага дарослага мужчыну, Сталець я не збіраюся ў паміне, І кожную свабодную […]...
- Гара Маяк Вужом сцяжына. Зрэдку павароты. Здаецца, на аблокі завядзе. Чаўны здалёк-як скінутыя боты. Вуграмі хвалі б’юцца на вадзе. А вышыня над […]...
- Дзень і ноч варочаю Дзень і ноч варочаю З ног на галаву… Раскідаю срэбра Ў жоўтую траву. Хто яго падыме, Забярэ з сабой, Ці […]...
- Фотаздымак матыля Намерыўся, пайшоў і наздымаў. Прынёс, зірнуў і лепшую адбраў. Шэп, роў, да кропка белага і чорнага – Кроп, выразнасць, крывыя […]...
- Сталасць Апоўдзень сёлета. Зяніт. Трава зялёная з-пад пліт На ўзлётным полі. Куды, нашто ляцець цяпер? Якіх шукаць вышэйшых сфер? Ужо даволі. […]...