Верш ДАРАДЦА ВЯСНЫ

Вясна — як сам, як свае гады.
Пасля зімы душа ледзь-ледзь не плача,
бо на радзіме зноў цвітуць сады,
сады маёй сталіцы — вёскі Радчыцк.
Дзе звыклыя, як пясок дарог,
гучанне мовы старажытнай песняй,
палёў прасторы і лугоў разлог,
і неба, у каторым птушкам цесна.

Вясна — як праўда, у кожнага свая
(няма для ўсіх універсальнай праўды).
Калі сам-насам з ёй — яна мая
на той зямлі, дзе мне як сыну рады.
Дзе ўспорхваюць на сцежках жаўрукі,
дзе коціцца са стрэх бусліны клёкат,
дзе філасофствуюць да ночы мужыкі
пра блізкі свет і свой надзённы клопат.

Вясна — як выбар, раз і назаўжды,
як доўга жыць і смерці не баяцца.
Сівабародыя
дзяды,
з вас я адзіны ёй дарадца.
Жыві, вясна палеская! Жыві,
квітнеючы ў маёй душы усцешна…
…Галавакружэнне ад любві
да той зямлі, дзе ў небе птушкам цесна.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Гуканне вясны На аселіцу да гаці Выйшаў люд вясну гукаці, Каб вясна дзесь не блудзіла, А на голас прыхадзіла. Каляровыя тут стужкі, […]...

Пачатак вясны Уначы ля цёплае вярбы, У лістах стуліўшыся, вясна Веек не магла падняць ад сна, Толькі з рэхам жураўлінае трубы Ранкам […]...

Квітнеюць сады Квітнеюць сады Квітнеюць сады. Позірк нельга адвесці, Так зачароўвае іх прыгажосць. Ветрык лагодны цалуе іх, песціць, Хутка асыплецца долу суквецце, […]...

Жыві, мой чмель! Жыві, мой чмель! Не прусакі казычуць вушы, Жывуць у душы маёй чмялі, Жывуць бязвідна і бязгучна Ёй носяць нектар залаты, […]...

Далёкае места плавае Далёкае места плавае У моры цёмнага піва. Нам – ноч, Птушкам – ніву. Далёкае места плавае У моры замежных моў. […]...

Дарога да лета Вясна. На цяпло, здаецца, Даўно павярнуцца трэба. Ды вецер, халодны вецер, Зусюль – і з зямлі, і з неба. Стараемся […]...

Дотык Вясна. Чаромха. Весніцы. Зямля з-пад ног сплыла: Далонь маёй равесніцы Мне сэрца апякла. Чаромха зноў нявесціцца. Нявесцяцца сады. Свякроўка ўжо […]...

Подых вясны Чароўны дзень вітае золак І птушак гоман заліўны, Трымценне тоненькіх галінак На цёплым веснавым вятры. А хмаркі носяцца па небе, […]...

Жыві ў Беларусі Жыві ў Беларусі, Да месцаў тых бяжы, Дзе ты, як малый бусьлік, З сям’ёй бацькоўскай жыў. Жыві ў Беларусі І […]...

Кахання сад і ластаўка вясны I дождж, і гром, і несціханы вецер, I першы клейкі лісцік выразны! …Абуджваюць балючае дасвецце Кахання сад і ластаўка вясны. […]...

Вясна завітала! Вясна завітала! ************************************* Вясна завітала ў кожны куточак, Аблашчыла сонейкам кожны радочак, Халодныя дахі і дрэваў галінкі, Знямелую рэчку, гадзіны, […]...

Дыханне вясны Дыханне вясны Да Сонца ў планет карагодзе наш край зямны шар павярнуў – у парку зіму мы праводзім і дружна […]...

А ты, сіраціна …А ты, сіраціна, жыві, Як ветрам лісток адарваны, – Ні месца табе на зямлі, Ні радасці з песень жаданай, Нясі […]...

Жыві гады, жыві стагоддзе Жыві гады, жыві стагоддзе, Чакай, шукай і сустракай, Каб дзень праходзячы ніводзін Жыцьцю дарэмным днём не стаў. Жыві гады, жыві […]...

Напрадвесні Уздыхнулі Нёмана грудзі: – Вясна будзе! Вясна будзе! – Покліч скалыхнуў паветра, Адгукнуўся ў пушчы нетрах, І расплыўся, і загінуў… […]...

У твар дыхнула водарам вясны Я еду ў вагоне ў ліпнёвую ноч, Ліпнёвыя ветры пяюць за вакном, Ліпнёвыя ветры, раскінуўшы дым, Цягнік даганяюць, спяшаюцца з […]...

Падыдзеш нябачна, ціхутка, нячутна ** Падыдзеш нябачна, ціхутка, нячутна… Далоні ў далоні пад поўні святлом. Мілосці аматаркі ночы распуснай Агорнуць пачуцці нязгасным цяплом. Дрыготкі […]...

Золак вясны Зара ружовая абуджвае далі I сны таемныя скідае шыр-разгон; Гамоняць, вольныя, спяваюць струны-хвалі Жыцця бурлівага. Гудзе сталёвы звон. На ўлонні […]...

Амаль буколіка Я зноў, каханая, з табою. Мы ў красках вязнем лугавых – Не бачым неба над сабою, Не чуем пад сабой […]...

Вясна-красна на ўвесь свет Мінулі завеі, панурыя дні; Гараць на усходзе зарніцаў агні. Вясна-красна на ўвесь свет! Іду валачобнікам я па зямлі, Вітаю вясну, […]...

НАІЎНАСЦЬ Б. С. Пасля сустрэчы, пасля белых лілій Вярнулася наіўнасць смешнай госцяй, Было мне добра – ты мяне акрыліў, І я […]...

Вясенні настрой “Вясенні настрой” Паміж зімою і вясной Блукалі дні бяз сонца І колер шэры на двары І ноч ішла бязконца Павясялела […]...

Родны куток беларускага краю Родны куток беларускага краю, Лепей цябе зямлі я не маю, Тут усе знаема: і росны, і поле, Сэрцу вядома – […]...

Дзе просьбаю, дзе ледзь не з плачам Дзе просьбаю, дзе ледзь не з плачам, з надзеяй выйшаўшы з варот, чатыры цяжкія задачы яна рашае кожны год. Вясна […]...

ГАЛОЎНЫЯ ПРАЎДЫ ЖЫЦЦЯ – На чым стаіць усё? – На зямлі! На добра ўспаханай раллі, На камяністай, на лясной, На беднай, але на […]...

Яшчэ планета не астыла Яшчэ плывуць ракою крыгі, Ледзь-ледзь праталіна відна, – Паволі раскрывае кнігу, Да нас прыходзячы, вясна. I ёй, закрыўшы кнігу сцюжы, […]...

Наш дом Наш родны дом – Зямля – планета З красой лугоў, з красой палёў, І з васільковай песняй лета, І з […]...

Мой родны кут, як ты мне мілы! Мой родны кут, як ты мне мілы!.. Забыць цябе не маю сілы! Не раз, утомлены дарогай, Жыццём вясны мае убогай, […]...

Маёй старонцы У старонкі пяшчотай маёй- Белы тварык і гонар дзявочы. На галоўцы яе залатой- Канюшынавы сціплы вяночак. У хадзе яе – […]...

Пакуль жыве рака маёй надзеi – Пакуль жыве рака маёй надзеi – Гарыць у хаце бацькавай святло, i памяць ходзiць сцежкаю былой – Пакуль жыве рака […]...

Слёзы сліваў Стаяць скалелыя сады. Сутонне сцішана сінее. Самлела сон сышоў сюды святлом сумлівым санцавея. Стаяць скалелыя сады. Спакусай свецяцця сузор’і. Сцюдзёна […]...

Сьмецце на зямли Золата зляцела, бурштын и медзь. Дрэвы голыя не сьмела калышуцца ледзь-ледзь. Ператварылася каштоўнасьць у сьмецце на зямлі. Часовае значэнне, годнасьць […]...

Жыві, Беларусь! Жыві, Беларусь! Веру, будзеш жыць заўсёды. Святло “Пагоні” будзе сэрцы нашы акрыляць. Жыве, жыве наш край пакутны і свабодны, Нескароная […]...

Чорны дым Клопат кожны неяк мае. Хтосьці мае праз сям’ю, хтосьці ў справах набывае, на рабоце, на краю. Без клапот калі – […]...

Падары мне пяшчоту Падары мне пяшчоту, Няўзнак абдымі, Падары мне свой клопат І вочы зірні, Падары мне надзею, Што і я для цябе […]...

Я – сын зямлі Я – сын зямлі, нашчадак хлебаробаў. Услед за сонцам доўга мне брысці. Быў надта б рад, каб хоць зярняткам дробным […]...

Свабоды і вясны! Ляжаць! І сцелюць на падлогу. Стаяць! Паставяць да сьцяны. Бяжаць! І служаць свайму “богу”. Не спаць! Нібыта ў час вайны. […]...

Напалоханы цудам вясны Напалоханы цудам вясны, Расцярэбіy~шы кветкі на дрэвах, Вецер з яблынь у царства сасны Выкраy~ рэчку пялёсткаy~ белых. Пацякла ля ствалоy~ […]...

Па дарозе да вясны Па дарозе да вясны, На левабярэжжы, Сняцца лёгкiя нам сны, Ды не нам – належаць. Там нi здрады, нi маны, […]...

Прадчуванне вясны Зіме пазык ужо не прапануюць старыя служкі лёдавых аблог, — таму і лік заснежаны руйнуюць даўгія стужкі новых засцярог. Зыход […]...