Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Дотык

Вясна. Чаромха. Весніцы.
Зямля з-пад ног сплыла:
Далонь маёй равесніцы
Мне сэрца апякла.

Чаромха зноў нявесціцца.
Нявесцяцца сады.
Свякроўка ўжо равесніца,
I я – немалады.

Не спіць мая бяссонніца,
I думкі з ёй не спяць…
I дотык той мне помніцца,
I весніцы рыпяць.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Дотык - Алесь Пісьмянкоў