Верш Танкісты
Раней танкісты былі па прызваньні –
Цяпер танкісты “служаць” у анлайне…
Каб танк падбіць – на клавішы ўсё ціснуць,
А ва ўніверы – безсаромна дрыхнуць.
(Мінск, 16.04.2013)
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Дзяўчаты мыюць танк Дзяўчаты мыюць танк Ля Дома афіцэраў. Стаіць герой атак На пастаменце шэрым. Даўно закончан бой, I танк астыў ад злосці, […]...
- Вэрвольф Шэрыя крывіцкія нябёсы Ў восень аб’яднаюць лёсы І нашыя далоні Таксама. У сэрца і скроні Крама не цэліць, Цяпер можна […]...
- Мінская элегія О, Свіслач – вэлюмная стужка Паміж адвечным і жыццём! Спявае калыханку птушка Табе, самотніцы, на вушка, Як маці над грудным […]...
- Век Андросенак, Akute, ды суполачкі Lіt. bel Век Андросенак, Akute, ды суполачкі Lіt. bel, Беларушчыны пакуты, ціснуць кАты на прабел. Хворыя дэгенераты, пацяшаюцца над мальцам, Тычуць пальцам […]...
- ***Мая Мая воля – мая зброя. Я нязломная сцяна. Калі ціснуць, як спружына я упарцей удвая. Мае веды – мае лекі […]...
- Прабач мне, Мінск! Прабач мне, Мінск! Ізноў цябе мінаю, Хоць сэрца напаўняецца журбой Што з вышыні палёту ледзь пазнаю Паміж лясоў знаёмы абрыс […]...
- Думкі маладога салдата Рэжа вочы чорны дым, я праз слезы бачу неба. Я загіну маладым, не жадаю, не, не трэба… Не паспеў яшчэ […]...
- Набеларушваецца Канкрэтныя беларусы ў зямлі. На зямлі бадай што прыблізныя. А тыя, Што самавіта прабліснулі, Здаецца, зусім не былі. Яна беларуская, […]...
- Падбіты танк Грозных танкаў сталёвыя жэрлы Прапаролі шкляны небасхіл. I вада яшчэ дробна дрыжэла, I зямля ляжала без сіл. Запяклася на ўскрайках […]...
- Мастачка Мне прыснілася мастачка, Цуда, дзіўная дзяўчына! Роварам праз лужы скача, Думаю: “Ай, малайчына!” Кніг, напэўна, шмат чытае, Птушак любіць і […]...
- Байцу, які першы ступіў на беларускую зямлю Не знаю, хто ты – баявы уралец Ці дужы, каранасты сібірак. Падправіўшы спраўней паходны ранец, Прайшоў ты першым па маіх […]...
- Свабоды і вясны! Ляжаць! І сцелюць на падлогу. Стаяць! Паставяць да сьцяны. Бяжаць! І служаць свайму “богу”. Не спаць! Нібыта ў час вайны. […]...
- Ліхтарыкі на рыцарскім турніры Люстэркі два на рыцарскім турніры да бітвы рыхтаваліся фінальнай, люструючыся гожа дасканальна па правілах адлюстравання віру. І былі яны лепшымі […]...
- Беларусь-партызанка Мы асфальтам балоты завём І шасейнай дарогі сцяжынку. Два гады мы і косім, і жнём, Каб вялікія справіць дажынкі. Аўтаматы […]...
- Akute Раней карысталіся попытам “Мясцовы час”,”УлІс” ды “Мроя, Крама”, Але цяпер у час застоя, спама, Нас раздражняе зноў на біс папсовы […]...
- Пiнск – жамчужына Палесся! Пінск, вядома, – жамчужына Палесся! Старадаўні, любімы, горад ты мой. I межы твае – лясныя ўзлесся – Каштоўнай аправай служаць […]...
- Прымаю роды Жалезны стол. Вам так нязвыкла. З усіх бакоў трымаюць вас. Расколваецца ад крыку у акушэркі галава. Што ж, рукі мы […]...
- ЗМЯРКАННЕ ЗМЯРКАННЕ Заблукаліся вечарам думак цені, Не знаходзячы выйсця ў калыханнях галін. Позірк марыць паўз дрэў у закатных трымценнях Ад зямлі […]...
- З часам цямнее і золата З часам цямнее і золата, Што ўжо казаць пра душу… Толькі, чамусьці, каханьне Набывае сапраўдную вартасьць, Страціўшы першапачатковы бляск… Мякчэюць […]...
- На нашым полі На нашым полі, Полі калгасным, Дзянькі праходзяць Весела, ясна. Дружна працуем Мы грамадою, Знацца – не знаем З горам, з […]...
- Метро “Асьцярожна. Дзьверы зачыняюцца”, І так спакойна ірвуць сувязьзі зь зямлёй. І кожнай станцыяй у мазгах мне адзначаецца Яшчэ кілометр – […]...
- Для тых хто закахаецца Я памятаю як мы пілІ з табой абсэнт, А у кальян-карчме як назіраў туркмен За намі нібы агент з федэратыўнага […]...
- Беларускiя дзеткi “Так i асвета, паны… Не павiднела У нашых саломенных хатах. Ды сказаýшы дарэчы, песняй народнай, чужой i мовай незразумелай- гэткай […]...
- НАМ РЫМ НЕ ТРЭБА НАМ РЫМ НЕ ТРЭБА Нам Рым не трэба ні адзін, ні трэці, Збудуйма свой з любоўю, непаўторны мір, Каб роўнымі […]...
- Nostalgie Цягне ў Мінск, да Траецкага зноў на спатканне… Слухаць музыку горада, танчыць з рознымі мінакамі, маляваць непаўторныя віды і ўявы, […]...
- Раней, чым устане сонца Раней, чым устане сонца І падорыць святло і цяпло нам, Устаюць ва ўсім свеце маці І ў печы распальваюць дровы, […]...
- Не будзі мяне раніцай Не будзі мяне раніцай, родная. Буду бачыць я сон пра жыццё, Дзе краіна, ад глупства свабодная, Прарываецца скрозь забыццё. Дзе […]...
- Майстэрня Баюся гасіць святло – абступяць мяне скульптуры: нясцерпна холадна ім і самотна ў цемры без чалавечых рук і вачэй. Так […]...
- Мароз Іду я, сняжысты, ўсясільны, Па сцежках-пуцінах пустых, I ночкай і днём безупынна Пільную абшараў сваіх. Бязмежна, ўладарна паную Пад сховаю […]...
- Хвалі ў душы Хвалі ў душы Было лёгка раней на душы, Чыстым донца. Ні хмурыначкі, ні дажджыначкі, Толькі сонца. Крыху ўзнімецца хваля мутная- […]...
- Танкі Імклівасць, націск танкавай атакі – Супроць “пантэраў”, “тыграў” і гармат… Трыццацьчацвёрак кемлівыя тракі, Але няма дарогі ім назад. Палае танк, […]...
- Хатынь Калі іду па хатыні Камінамі званамі Нешта цяжка нахлыне Нібы скрозь сэрца камень Нібы скрозь сэрца кулі Куляметныя чэргі Што […]...
- Шэрыя і Белыя Разгледзеўшы, што шэры Воўк – прахвост, Яго з правіцеляў прагналі, На гэты ж пост Ваўчугу белага абралі. Але прайшлі гады, […]...
- На зыходзе сонца ўзнялася ўвырай На зыходзе сонца ўзнялася ўвырай Восенню бяскрылай сціплая душа. А па целе стылым, да зямлі туллівым, Хтосьці будзе плакаць і […]...
- Пасляваеннае У прысадах рабіны алелі, Заглядзеўшыся ў люстра шасе. Уцалелі яны, уцалелі, Уцалелі, хаця і не ўсе. Самы раз ім сысціся […]...
- Запалкалюдажэр Паснедаў запалкай драўлянай І Ганкай прыгожаю паннай. Аўсянка на вячэру, сэр! Запалкалюдажэр сумуе, гер. Паехаў на Пінскдрэў І ваяваў нібы […]...
- Енк Лазара Ты ўваскрэсіў мяне чаму, Ты ўваскрэсіў мяне навошта, Бы адвёрткаю па бяльму Ўшрубаваў назаўсёды ў вочы? Я аднойчы калісь памер, […]...
- Разгарыцца сэрца знічкаю! Ня гаруй! Жыцце ня скончана Пака мы с табою жывы, Пака з нашай галавы Валассё ня абмалочана. Абмалоціць яго лёс […]...
- Літабшар. Моманты У небе – рух. Тварцы сягаюць на добрых коніках сваіх. Ды так далёка залятаюць, што больш і не чуваць пра […]...
- Чужы горад А без цябе мне гэты горад стаў чужы, Усмешак тут чамусь не бачу болей, Замест кахання тут ідуць адны дажджы, […]...