Верш Хай пацалункі зарастаюць травпмі ў тумане

Хай пацалункі зарастаюць травамі ў тумане.
каб ніхто не ведаў праўды той,
што блукалі мы з табою ў сваім падмане
як я дрыжаў, калі казала ты слова Мой.

Як вусны твае казаліся саладчэй туману,
у вачах тваіх гарэў, блішчаў сусвет!
І здавалася, што не прачытаць мне нашага раману.
я бачыў як ад кахання у вачах палалі тысячы камет.

Як груді шырыліся глытаўшы паветра ў захапленні.
кранаючы маладое цела, о, Божа мой!
як салоўкі весела спявалі песні нам у натхненні.
як я адказваў табе ціха твой, я толькі твой.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Адпачывай, пакуль смяецца поўня Адпачывай, пакуль смяецца поўня. На востраве вастрацца кіпцюры… Паветра расквітнее на жароўні, Калі натоляць прагу ўладары. Васьмёра карлікаў валтузяць футравіну, […]...

Начныя пацалункі Пад зоркаю яснай нябёс пазалоты Я вусны твае захаплённа цалую; Згубляю дыханне з тае асалоды, Што здольна закрýжыць галову шальную. […]...

У тумане Нехта нябачны У шэрым тумане Ціха гукаць мяне Вечарам стане Голасам, поўным Пяшчоты і болю. – Хто ты? – спытаю. […]...

Човен у тумане Хвалі з туману. Бацька Неман. Цішыня. Човен стары, плыве. Рухомы плынню. Адкуль вандруеш ты?. З якога дня? Са Стоўбцаў. Альбо […]...

Плыве ў тумане вечар разамлелы Плыве ў тумане вечар разамлелы. І ў духаце чаромхавых завей Шчыруе Асмялелы, Ахмялелы, Бяссонны, Утрапёны Салавей. Сок, сок, сок Цёк, […]...

Ты ведаеш як дагарае зорка? Ты ведаеш, як дагарае зорка, Лязом святла кранаючы нябёсы? Як хвалі прадчуваюць шторм на золку І туляцца з пяшчотай да […]...

На вышыні Уздых бяздымнага паветра на вышыні дзве тысячы метраў. Адсюль усе здаецца простым, а не заблытаным, сур’ёзным. Аблокі тут вальсуюць з […]...

Калі вусны шапталі Калі вусны шапталі – не трэба! – дык у вачах свяцілася – любы, імкніся… І ў вачах было вечна палкае […]...

Эмігрантам О ластавачка малая, Тысячы кіламетраў Ляціш ты у Афрыку – Каб пракарміцца. І тысячы кіламетраў Ляціш ты назад – Каб […]...

Оллайло Я сустрэла, знайшла Оллайло Сярод вулак зімовага ранку… Пасля працы – старога кіно – горад спаў. Я твая паланянка. Оллайло, […]...

Ты мая Купалінка ТЫ МАЯ КУПАЛІНКА… Ты мая Купалінка, А я твой Купаліш. Мы касцёр кахання Год каторы палім. Што жадаць нам болей? […]...

На востраве воўчых харомаў Твой востраў зусім не бязлюдны. А я… як той карабель, Праз рыфы мерыдыянаў Шукаю тваю паралель. Твой востраў тугі і […]...

Напрадвесні Уздыхнулі Нёмана грудзі: – Вясна будзе! Вясна будзе! – Покліч скалыхнуў паветра, Адгукнуўся ў пушчы нетрах, І расплыўся, і загінуў… […]...

Сёстры Леніна Яны ішлі за братам, як байцы Ідуць за камандзірам баявым, – Сястрыцы, аднадумкі, малайцы З глыбокім – братнім позіркам жывым. […]...

Пашанцавала мне з табой, Радзiма Калі парадны строй праходзіць міма, Там крочыць нехта іншы, а не я. Не я абараняў цябе, Радзіма, Табе не дапамог […]...

Я БАЧЫЎ СОН Я бачыў сон, Дзе біла ў дах маланка, Дзе вецер рваў шчарнеўшы дах. Дзе ноч дзялілі светам на кавалкі, Хаваючы […]...

У засені палічак і карцін У засені палічак і карцін Пад крыламі кахання і Шагала Святло было, ды сонца не хапала, І моцы не ставала, […]...

Спеў маёй душы На шляху раптам прыпынюся У вясновых дзівос пару. Пра красу роднай Беларусі З-пад нябёсаў спяе жаўрук. Пеючы ў вышыні адрання, […]...

Мой дзень брыдзе дрымотнай каляінай Мой дзень брыдзе дрымотнай каляінай, А твой вавёркай скача на сасне, Цвіце пры лузе белаю калінай, Затым, каб ноччу доўжыцца […]...

Кожны дзень разбіваюцца тысячы лёсаў Кожны дзень разбіваюцца тысячы лёсаў, Тысячы скалечаных сэрцаў, Тысячы знявечаных душ На сто мільярдаў драбнічак-аскепкаў І становяцца ледзяшамі, Бо ўтвораны […]...

Т. Б. М Веру ў вачах тваіх сініх чытаю. Верас, рамонкі, валошкі збіраю. Дзеўчына, розумам, сэрцам – я твой, Муж, абаронца, сапраўдны герой. […]...

Хутчэй прыходзь Хутчэй прыходзь: я не бачыў цябе сто гадоў, Сто гадоў з маіх бясконцых мільёнаў год. Слова “вечнасць” так лёгка скласці […]...

Блаславенне Агністы вам адкрыецца сусвет, Ліловым шляхам зорным павядзе, Апаліць душы водсветам камет, Крамяным, як лілеі на вадзе. I пусціць вас […]...

Арыстакратка Лёс мяне сцежкамі радасці вёў, Вёў да цябе на спатканне, Ты – беларуска, ты – нашых краёў, Арыстакратка кахання. Гэтак […]...

Белая лебедзь Белая лебедзь сваімі крыламі Разгарнула старонкі душы Той дзяўчыны, што пад нябёсамі Чакае кахання і марыць у цішы. Ёй вельмі […]...

Яе будзе прыход нечаканы Яе будзе прыход нечаканы. Адвячоркам аднойчы уздых Будзе цешыць пякельныя раны Нешчаслівых гадоў маладых. І рукою сваёй запалёна Абарвеш ты […]...

Здурнела! Сорам на вачах губляеш! Паводле сюжэтаў “Тысячы і адной ночы” – Здурнела! Сорам на вачах губляеш! Пагардліва зірнуўшы спадылба, Ўсясветнаму цару ты адмаўляеш І […]...

Першынец Першынец Гляджу ў захапленні на тварык дзіцяці, Бо ёсць хіба большае шчасце для маці, Чым дочку ці сына трымаць на […]...

Навагоднія казкі Трава рудая да зямлі прылегла, Паветра з кроплямі мяшаецца. Грукоча Новы Год без снега, Звергнуць стары лад сьпяшаецца. Раптам кропля […]...

Май Паветра дыхае цяплом, Прыгрэла сонца веснавое, Зазелянела ўсё кругом, Народ ва ўзвышаным настроі. І я іду насустрач сонцу, Лаўлю вясёлыя […]...

Абяцанне Дзьве тысячы трыццаць чацвёрты раз (А можа, дзьве тысячы трыццаць пяты?) Cпяшаюся ўзвесці шкляністую гору фраз, Абяцаных кволай душою – […]...

Калі ты знік Калі ты знік з вачэй так хутка, Калі паехаў так імкліва, То сэрца сціснулась ад смутку І свет увесь мне […]...

Экзістэнцыя Боль, вядома, як наркотык, Бо з кожным разам новым, Халоднага джала дотык, Раскаштаваць хочацца больш. Кахання опіумны дым, Стаіць у […]...

Я змог бы Хвіліны добрыя ў бары Пацягваць піва з нейкай тары, Ды тэніс паглядзець. Прыемна вельмі, але трэба Прызнаць жыццевыя патрэбы, З […]...

БАЛАДА ВАЛЕНЦІЯ ВАНЬКОВІЧА (12.05.1800-12.05.1842) Парыж, як лёд, халодны і чужы. Ты ўцёк сюды, каб тут памерці з суму, Каб на тваім, нібыта меч, […]...

Шапоча вецер Шапоча вецер Пажаўцелым лісьцем, Ў паветры – Павуцінак лёгкіх лёт, Ціхмянаю хадою Крочыць восень – Вось і заканчваецца Йшчэ адзін […]...

Мы заблыталіся ў танцах Мы заблыталіся ў танцах – Карагодах вечных ценяў. Мы хадзілі сустракацца З ветрам. Плакалі арэлі, Ці смяяліся ды неслі Нас […]...

НЕ IСНУЕ РУЖ БЕЗ ШЫПОЎ НЕ IСНУЕ РУЖ БЕЗ ШЫПОЎ! Белая ружа – сонейка ў сцюжу. Белая ружа – шчасце ў вачах. Белая ружа – […]...

Подых кахання Подых кахання знясіленай птушкі Ў аблоках-люстэрках жадання жыцця. Зняволены подых насамрэч свабодны, Прыгнечаны болем праз свет адкрыцця, Праз горкія слёзы […]...

І не шкадуе чэрвень сонца Жонцы І не шкадуе чэрвень сонца Поўных жмень, І зноў пастукаўся ў аконца Гэты дзень, І ўсё ляціць па хвалях […]...