Верш О Божа, як я Вас кахаў!

Ещё вершы:

1. Ліпень 1992 года Заліўнога дажджу дай нам, Божа! Хопіць гэтай праклятай спякоты! Колькі мучыць зямлю нашу можна, Зазлаваўся на нас так за што […]...
2. Божа, як хочацца плакаць Божа, як хочацца плакаць над словамі, зорамі, кветкамі, стаць няўлоўнай, бязважкай, бязмежнай; ачысціцца ад шалупіння разважлівых думак і неразважлівай веры… […]...
3. Божа мілы Ах, Божа мілы, як жа жыць, скажы, Калі наўкола поўзаюць вужы, Калі замест людзей стаяць крыжы?! Ах, Божа мілы, як […]...
4. Малю цябе, Божа Як я стамілася, Божа, хадзіць басымі нагамі па гэтаму бездарожжу, між гэтымі галасамі; жадаць быць акутай лясамі, развеянай ў полі […]...
5. Божа, паспагадай усім Божа, паспагадай усім, – I магутнаму, і слабому, I відушчаму, і сляпому, Каб у згодзе жылося ім. Божа, паспагадай усім, […]...
6. Дай беларусам, Божа Магутны (гімн) Дай беларусам, Божа Магутны (гімн) 1. Дай беларусам, Божа Магутны, Ласкі, спакою на ўсе часы. Просім пакорна, Вечны наш Пане, […]...
7. Дай, Божа, шчасця Дай, Божа, шчасця тым найперш, Каму для шчасця мала трэба; Хай баразна ці нечы верш Спаўна аплочваюцца хлебам, Глытком салодкага […]...
8. О, як холадна жыць, Божа мілы! О, як холадна жыць, Божа мілы! Стынуць вусны, ляднее душа. Дай мне сілы, мой Бог, дай мне сілы! Хай загіну […]...
9. Магутны Божа! Барані маіх бацькоў! Магутны Божа! Барані маіх бацькоў! І ад хвароб, і ад нядолі беражы! Вазьмі ў мяне маю пяшчоту і любоў – […]...
10. У рэчкі мудрасці вучуся У рэчкі мудрасці вучуся і не страшуся глыбіні. Я адчуваю, што вярнуся у надыходзячыя дні. Паўстануць вобразы над плынню… Мне […]...
11. Трымай за руку мяне, Божа Стаю каля прорвы, трымаеш мяне за руку. Здаецца, адпусціш на хвілю – і ўжо упаду. І быццам усё гэта сон, […]...
12. Магутны Божа Магутны Божа! Ўладар сусьветаў, Вялікіх сонцаў і сэрц малых! Над Беларусяй, ціхай і ветлай, Рассып праменьне свае хвалы. Дай спор […]...
13. Ратуй, о Божа, грэшнікаў Зямлі! Ратуй, о Божа, грэшнікаў Зямлі! Пашлі надзею ў вобразах і словах! Сваёй любоўю сэрцы іх залі І асвятлі разумнасцю галовы! […]...
14. Малітва за Беларусь (Магутны Божа) Магутны Божа! Уладар сусветаў, Вялікіх сонцаў і сэрц малых! Над Беларусяй, ціхай і ветлай, Рассып праменне Свае хвалы. Дай спор […]...
15. Кахаў, кахаю і буду кахаць Кахаў, кахаю і буду кахаць, А ёй падалося, хачу абражаць, Каханых ніколі не абражаюць, Каханых толькі кахаюць. Кахаюць без мэт […]...
16. Галасы – каласы пад сярпом Тваім, Божа * * * Памяці Зміцера Сідаровіча Галасы – каласы пад сярпом Тваім, Божа. Песня корміць, як хлеб. І ў ліхія […]...
17. Даты Што даты? Гэта толькі вехі Гісторыі. А для салдат, Чые навек закрыты вейкі, Няма ўжо дат, ніякіх дат. За рысай […]...
18. Памяці Міхася Рагалевіча Адбалела незагойнай ранай памяць, Выліўшыся фарбамі карцін. Ды не засціла тугой пакуты замець ні любоў, ні веру, ні пачын. Хоць […]...
19. Ты кахаў мяне, як ніхто Ты кахаў мяне, як ніхто, Як ніхто не кахаў ніколі! У кахання твайго ў палоне Засталася навекі я. Захліснулі мяне […]...
20. Найбольш балюча ненавідзець тых, каго кахаў Найбольш балюча ненавідзець тых, каго кахаў, Каму належаў цалкам без астатку, Каму сваё жыццё плаціў у падатку, Каму з пакорай […]...
21. Воўчы сум Не збярог, хоць і мог, не збярог Аскялёпкі жывога натхнення, Хоць і бег, не раўнуючы воўк Па глухмені свайго сутарэння. […]...
22. Балюча!.. Божа, як балюча! Балюча!.. Божа, як балюча!.. Душа – напятаю струной. Дзе б адшукаць бальзам гаючы Душы параненай маной?! Калючы. Позірк твой калючы.. […]...
23. Навальніца ў думках Побач. Ноч. І толькі мне не спіцца. Шыбы рве неўтаймаваны вецер. Адчуваю: хутка навальніца. Навальніца ў думках… і на сэрцы. […]...
24. Караблі Па казачных далях У нябесным прасторы Плывуць караблі Абмінаючы горы. Плывуць над палеткамі, Плывуць над лясамі… Вы бычылі свет! Мне […]...
25. ЯК МЫ ЖЫЛI – НЕ ДАЙ БОЖА! Толькi селi – зноў хавай, Грук у дзверы: “Адчыняй! “ На двары стаяць жаўнежы, Знова Польшча, тыдзень першы. Вось бяда […]...
26. Памяць дзяцінства Вярнуць дзяцінства немагчыма, Але нішто не пройдзе міма: У сэрцы памяць застаецца, Дзяцінства з фота усміхнецца – І ты адразу […]...
27. Хлопец пашаньку пахае Хлопец пашаньку пахае, ой-ёй-ёй! Ў яго сошанька крывая, ой, божа ж мой! Прыйшла к яму чарнявая, ой-ёй-ёй: – Вазьмі ж […]...
28. Вёсачка Гэта вёсачка сэрца майго родны кут, Нахлынаюць адна за адною памяці хвалі, Толькі тут, толькі тут, толькі тут, Сапраўды и […]...
29. Іn mei memoriam facietis Іn mei memoriam facietis На пяколцы ўспамінаў цянюткіх Лапіць гонтамі памяць старанна Страху часу, трантамі заткнутай, Па-над варыўняй цішы падманнай. […]...
30. Ноч. Ды толькі заснуць не магу Ноч. Ды толькі заснуць не магу, І чамусьці не пішацца зноўку. У свайго я натхнення ў даўгу І таму рушу […]...
31. АБЛОКi Для лёгкiх для аблокаў Няма канца нi краю, Плывуць яны высока Над родным нашым краем. Над тым – што перажыты, […]...
32. Я с сабою толькі гавару на мове Я с сабою толькі гавару на мове, Бо няма ўжо болей расказаць каму, Колькі болю сэрца ў кожным родным слове […]...
33. Бацькаў бычок Бацькаў бычок. Не мелася цягла былога, Калгасу зданага ў,,агул,, І бацька мой, каб жыць і строіць, Бычка ў хамут конскі,,абуў,,. […]...
34. Быццам у пекле Быццам у пекле вечар дагарае. Сонца зачадзіла чорным дымам. Чорт на скрыпцы грае, грае, грае, Цэліцца але ўсё міма, міма, […]...
35. Памяць, яна жывая Памяць, яна жывая, гойсае пад рукою, памяць, яна як паля, убітая ў дно супакою – пнецца, дрэмле і енчыць, жыгае, […]...
36. Чалавек ёсць сацыяльная істота Чалавек ёсць сацыяльная істота, Якая існуе ў грамадзкіх рамках. І пастаянна ў жыцці сваім няпростым Выконвае ён шэраг абавязкаў. Ён […]...
37. Калыска ўспамінаў…(маёй роднай вёсачцы Градзянка) Калыска ўспамінаў…(маёй роднай вёсачцы Градзянка) ***************************************** Мой родны, непаўторны, мой адзіны Куточак, дзе вучылася хадзіць. Плывуць няспынным клінам успаміны – […]...
38. Сышоў мастак у глыб карціны Сышоў мастак у глыб карціны, і тут няма яго, ў адчаі я бачу толькі процьму спінаў, і не адрозню – […]...
39. He бывае ў вайны эпілога He бывае ў вайны эпілога – Памяць чорна заносіць крыло. Замест поля – дзічэе аблога. Божа мой, як усё зарасло! […]...
40. Куды падзеўся апетыт? Бядуе бабуля: Што стала з унукам? Ў задуме дзядуля Цярэбіць за вухам. Прапаў апетыт У Алеські малога, – Ад раніцы […]...