Верш Колеры вянуць у Леце
Вецер насіў вясны колеры,
Вецер пафарбаваў неба.
Добра дзьмуў вецер для лётчыкаў,
Ластавак чорных над глебай.
Мілы, ты летняе сонца, мне
Побач ляцець небясьпечна.
Я празь цябе ўпала зоркаю,
Толькі ў табе стала вечнай.
Хутка зьцямнела нам раніца,
Хутка мой дотык стаў пылам,
Рэха майго крыку ”памятай!”
Не даравала магіла.
Хутка зьнямела каханьне, бо
Ты незнаёмы ў тым сьвеце.
Вецер вясеньні нам здрадзіў, так!..
Колеры вянуць у Леце.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- —-Колеры ручніка.—– —–Колеры ручніка.—– -Кранаюць сэрца словы трапяткія, З дзяцінства ад бабулі чула іх: Дубы і сосны ў лесе векавыя, I лёс […]...
- Каханьне-дранік Любовь-морковь – это по-русски… Ня веру ў моркву-каханьне, веру ў каханьне-дранік, веру ў каханьне-бульбу, веру ў бульбоўнік каханьня! Веру ў […]...
- Усё, што было, адыйдзе ў лёце Усё, што было, адыйдзе ў лёце, Усё, чаго хочаш, забудзецца, І душу сваю, ахвяруючы модзе, Прымусіш бадзяцца па вуліцах. Шукаць […]...
- Ты – хваля майго жыцця Ты – хваля майго жыцця, Ты – дождж майго сэрца старога, Сляпая мая душа І частка цела храмога. Ты – […]...
- Гадзінай шарай, нібы ў Леце Гадзінай шарай, нібы ў Леце, канаў і дол, небасхоў, і раптам – вызарыла ў свеце, я думала, што гэта вецер, […]...
- Вясёлкавая раніца Вясёлкавыая раніца… ************************* Вясёлкавая раніца – Як быццам, на заказ! То сакавік стараецца Спавіць пяшчотай нас. Сясцёр, жанок, каханых, Бабуль, […]...
- Ну і раніца – уся з’інелая! Ну і раніца – уся з’інелая! Па калені загрузла ў снег I настыла снягуркаю белаю У чароўным і дзіўным сне. […]...
- Каханьне, як спеў салаўя Каханьне, як спеў салаўя. Каханьне, як шум навальніцы. Як кружка студзённай вадзіцы- каханьне ўздымае з раньня. Як кружка студзённай вадзіцы, […]...
- Колеры Я ведаю колер чужынскай зайздросці, Паблёклую постаць ды сціплую здань, А здольнасць цярпець і губляць у маладосці на продаж адалі […]...
- Каханьне што? Каханьне што?… (пераклад з расейскай) Каханьне што?… Жаданьням клямка, Якім і мовіць не дано, Якое ў любасьці ўпарта, А да […]...
- Васпане Вецер Васпане Вецер. Вецер-вятрыска, ты шляху не знаеш, Лагодаў і лютасьцей межы свае, Часам ніякі, рахманы, ласкавы, Часам, лют-воўкам у комін […]...
- Успаміны аб далёкім леце Б’ецца у раце адлюстраванне Нахіленай з берага вярбы. Першае у маім жыцці спадканне. Я трасуся каласок нібы. Ты ж мяне […]...
- Аб каханьні Аб каханьні. Каханьне голаву стлуміць, Закрые сьвет, замрочыць душу, Пад ногі таліцай* зьбяжыць, Не вытрымаў такой прымусы. Як безназоўнае ўсё, […]...
- Каханьне, дыханьне, пот трызьненьне, кроў Каханьне, дыханьне, пот, трызьненьне, кроў, І скуры са скурай салодкая стома, Прызнаньне, жаданьне, зьнішчэньне Садома, Каханьне, дыханьне, пот, трызьненьне, кроў. […]...
- Роднае слова (некрарамантыка) Апошнім разам маці стаяла з крэйдай У хаце. Казала: “Слухай, сынок, ды ведай, Памылка – гэта не вынік, не чыннік […]...
- Надыходзiць гэта хьвiлiна Надыходзiць гэта хьвiлiна, Незабыўны момант у жыцьцi. I чароўная гэта гадзiна, Назаўсёды яе зберажы. Вось 17 табе дарагая, Ты вялiкая […]...
- Лісцем, распусна нафарбаваным Лісцем, распусна нафарбаваным, Менск закіданы. Колеры сціплых апошніх кветак Стрэнуцца зрэдку. Вецер з імпэтам бамжоў заганяе Грэцца ў трамваі. Я […]...
- БАЛАДА СТАНІСЛАВА БУЛАК-БАЛАХОВІЧА (10.02.1883-10.05.1940) Беларускага войска конніца І сваім, і чужынцам помніцца. Кроў пралітая не змываецца, Ды з крыві выплывае раніца, Наша раніца, […]...
- Ужо і зіма – убок Ужо і зіма – убок, He згледзіш – май ля парогу: Разматваецца патроху Жыцця майго клубок. На хустцы нябёс паяснелых […]...
- Каб забіць, каб згубіць, каб забыць Каб каханьне сваё забіць, (а было яно невылечным), Я аб ім пачала гаварыць З кожным стрэчным. Каб каханьне сваё згубіць, […]...
- На тлум і згубу не аддаць П.. Н. С. На тлум і згубу не аддаць Каханьне, род, сям’ю, Айчыну: Турбот не маю прысягаць – Яно з […]...
- Жоўты ліст Спелаю лістотай Упаду на слоту. Хто я? Дзе я? Хто ты? Ліст: ляжу пад плотам. Мне тут сумна вельмі. Дождж […]...
- ПОЗНЯЯ РУЖА Я лета колеры яшчэ не ўсе сабраў, А ўжо шпурнула ліст аднекуль восень. Стаю, бяздоннем воч хапаю просінь З нябёсаў, […]...
- Ад дажджоў сівы гасцінец Ад дажджоў сівы гасцінец і пясок набрак і спух, толькі вецер ярка сініць хмараў белых лётны пух. Сонца хіліцца на […]...
- Адуванчык Адуванчык, Дзьмухавец, Кучаравы маладзец. Стаў ён Пры дарожцы На даўжэзнай ножцы. Дзьмухнуў вецер – Адуванчык Стаў нібыта Абарванчык. Адуванчык, Дзьмухавец, […]...
- Не нішчыцца злое праклёнам Не нішчыцца злое праклёнам, Дабро не прыходзіць само, Ды слова ня бачыць аблокаў, Як толькі бяскрыла яно. І чым бы […]...
- Птушкі А птушкі ляцелі высока, Краналі крылом гарызонт. На поўдзень, напэўна, далёка, Далей бы ад гэтых турбот. Радзіму пакінуць нялёгка: Свае […]...
- Залічыцца славай, як небу вартае Залічыцца славай, як небу вартае, тваё адчуванне, што вадкі вецер упарта дзьме у далоні і з невымернаю сілай узносіць да […]...
- Няма ў вачах натхнення Няма ў вачах натхненьня, І словы не вызываюць даверу. Недзе зьнікла ўзаемаразуменьне… Ў шчырасьць паводзін – ня веру. Каханьне – […]...
- Не трымай за горла У пачуцьцяў моры ледьзьве не загінуў. Надзеі ветразь вызваліў з бяды. Ды закахаўся і сеў на мяліну. Быць на мяліне, […]...
- Век чалавечы Пройдзе над ім вецер, і няма яго, і мейсца ягонае ўжо не пазнае яго. Псальм 102:16 Век чалавечы – Як […]...
- Спрэчка колераў (Казка) Колеры аднойчы заспрачаліся. Кожны з іх хацеў быць галоўным. Больш за ўсіх кроычаў Чырвоны колер: – Я самы яркі, таму […]...
- Siste, viator Спыніся, падарожнік! Хоць на хвіліну, спыніся Там, дзе растуць пралескі Пад старажытным дубам. Спыніся, падарожнік, і памятай, Гледзяючы назад, Што […]...
- БАЛАДА ФРАНЦІШКА АЛЯХНОВІЧА (9.03.1883–3.03.1944) У Вільні ёсць твая магіла, Але-у ёй цябе няма. Айчына, дзе дзіця згубіла?.. …Зноў вінаватая зіма, Вайны пажар і […]...
- Яшчэ раз аб каханьні Яшчэ раз аб каханьні. Такая бывае нястача Як роспач глытаеш набгом, Душа ці сьмяецца, ці плача, Каханьню папаўшы ў палон. […]...
- Прымаю роды Жалезны стол. Вам так нязвыкла. З усіх бакоў трымаюць вас. Расколваецца ад крыку у акушэркі галава. Што ж, рукі мы […]...
- Жаданне паэта Жадае маўчання душа, А ранак – у крыку варон, У гудзе машынным шаша, Гучыць дзесьці вальс, нібы сон… Прасцяг – […]...
- Ці здолееш жыцьця Ці здолееш жыцьця прайсьці шляхі, Не страціўшы надзею пра каханьне? Ці вытрываеш люду сьмех ліхі? Забыўшы пра нясьмелае спатканьне. Яно […]...
- Я ведаю, што ты мяне кахаеш Я ведаю, што ты мяне кахаеш, Я ведаю – ніколі не забыў, Я ведаю, бо кепска ты хаваеш, Якім foutriquet […]...
- А рэха, як мячык, дакоціцца снежнем А рэха, як мячык, дакоціцца снежнем З-за лугавінаў пакінутых дзён… Як водулле нашых нясмела-няспешных Забавак ў любошчы, мілосцяў як скон. […]...