Верш Вiншую з гадавiнаю… растання
Віншую з гадавінаю…
растання.
Грамніцы прамінулі,
лёд растануў,
і пазакрасавіцкі успамін
адкрасаваўся краскай –
першацветам.
І сонца пакацілася на лета.
І зноў –
гудзе пчала, цвіце язмін,
і сябра мой у свеце –
не адзін.
Калі ж табе самотна,
скрушна стане,
успомні:
“…з гадавінаю растання”.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- На мяжы растання і сустрэчы На мяжы растання і сустрэчы – наш прыпынак і магчымасць выйсці з дня ды ў ноч, а з раніцы – […]...
- Прывітанне растання Мільён разоў сустрэліся, разышліся мільён разоў… Жавалі кахання нас чэлюсці, і выплёўвалі зноў і зноў. Я радасны быў і шчасцем […]...
- Язмінавы цвет За вокнамі снег ціхутка ляціць, Мы ж нашу вясну ўзгадаем. Ва ўтульнай кавярні з табою сядзім, Гарбату з язмінам чакаем. […]...
- Незразумелае Незразумеламу цяжка зразумець тое, аб чым гудзе ў сэрцы. Нават калі, які “разумень” цябе запрашае сэрца гэта з’есці. Не разабрацца […]...
- Мітынгі вялікай рэвалюцыі Мітынгі вялікай рэвалюцыі – Боль адзін, I стогн адзін, I гнеў адзін. Сходы для будзённай рэзалюцыі – Шум адзін, I […]...
- Я для цябе нішто – цяпер я знаю Я для цябе нішто – цяпер я знаю. Ды ўсё ж я доляй не абыдзен, не: Ты не мая, ды […]...
- На вуліцы шэра і слотна На вуліцы шэра і слотна. Людзей не відаць і машын, Блукаеш па парку самотна, Падоўгу блукаеш адзін. Нічога на свеце […]...
- І будзе тое …і будзе тое, што будзе… і ПРЫЙДЗЕ ТОЕ, што стане. І вершам ляжа дарога – у надзею, пяшчоту, растанне. Мелодыяй […]...
- “Нашай ніве” Віншую ад душы, панове, З трохлеццем вашае дзіця – Газету ў беларускай мове. Віншую ад душы, панове, Яе, і ў […]...
- Будзе тое, што будзе (згадка “Нельга забыць…” Ул. Караткевіча) …Так, будзе тое, што будзе… і ПРЫЙДЗЕ ТОЕ, што стане. І вершам ляжа дарога – […]...
- Наш шлях Журботныя прагалы, дзе ні гляну, I ў сёлах, і ў лясах. Гарэлы клён схіліўся да паркану, Сам чорны, як манах. […]...
- Успаміны пад язмінам Калі язмін у пачатку лета Квітнець пад вокнамі пачне, Кранае водар гэтых кветак Салодкім болем сэрца мне. З пяшчотай тонкаю […]...
- Кветкі роднай зямлі Цвіці, мая калючая шыпшына! Пара святла і радасці прыйшла. I матылёк зноў кружыць над лагчынай, I зноў на кветкі падае […]...
- Калі раптам знікну я, і мяне не стане Калі раптам знікну я, і мяне не стане, З неба, хто табе тады, зорачку дастане? Хто цябе замест мяне закалыша […]...
- Чаму я адзін? Чаму я адзін? Юнак запытаў сарамліва ў матулі, Застаўшыся з ёю ў кватэры ўтульнай: –Чаму я адзін? Ні сястры і […]...
- Калі раптам знікну я Калі раптам знікну я, і мяне не стане, З неба, хто тады табе, зорачку дастане? Хто цябе замест мяне закалышыць […]...
- Празрыстыя Празрыстыя Асеннія лясы Саромеюцца Яркага убрання. Ёсць у прыродзе штось Ад вымірання, Калі змаўкаюць Птушак галасы. Над гаем I над […]...
- БАЛАДА ЯНІНЫ КАХАНОЎСКАЙ (26.11.1909-16.07.2005) Па Манхэтане гоніць лістоту Вецер сумны, як сумная ты. І не любіш сваю ты самоту, І будуеш з лістоты […]...
- …Калі ты кажаш: “Халады Калі ты кажаш,- “халады У жніўні жоўтым запануюць, Лістотай першаю гады Ў вачах самотна завякуюць…” Я дакрануся ледзь, крыху, Сам, […]...
- Жаданне паэта Жадае маўчання душа, А ранак – у крыку варон, У гудзе машынным шаша, Гучыць дзесьці вальс, нібы сон… Прасцяг – […]...
- Бараўляны Цяплынь плыла. Язмін квітнеў духмяна, Заціхнуў вецер. Вясна была – Бальніца існавала У іншым свеце. Ялін высокіх Дзве сцяны Хавалі […]...
- Наша вясна Я матыльком ляцеў – к табе на свет. Тваіх вачэй, душы, і шыры сэрца. Як распускаў язмін духмяны цвет І […]...
- Язмін На тваім інтэрнацкім прыпынку У садах адурманьваў язмін. “Ты зламай, заламай мне галінку На ўспамін, на ўспамін, на ўспамін”. Белым […]...
- БАЛАДА УЛАДЗІМІРА КОНАНА (23.04.1934-6.06.2011) Дон Кіхот з навагрудскай зямлі, Беларускай душы абаронца, Дзе ты сёння? Зноў прыйдзеш калі Ты да нас, бо самотна […]...
- Мёд Радзімы Калі я ў дзяцінстве Прастудай хварэў, Як мядзведзяня, Мёд я лыжкамі еў. Такога на свеце Не знойдзеш нідзе, – З […]...
- Затужаць дрэвы апусцелыя Затужаць дрэвы апусцелыя, Самотна стане іх душы, І толькі яблыкі даспелыя — Нібы сто сонцаў у кашы. Лісцё дрыготкае пазвеньвае, […]...
- Скончылася лета Дзень ціхі, дзень дрымотны, як вада. Смуглява-залацісты. Цёплы промень Забавіўся на твары. Так пчала Апошні раз цалуе памяць кветак. Скупой […]...
- Невуцтва Каб я ведала, што вясна Працягнецца толькі хвіліну, Каб я ведала, што рака Замерзьне ўзімку з табой, Каб я ведала, […]...
- На Кіеўскіх гарах (пераклад з рускай мовы) Вы чуеце, на Кіеўскіх гарах Была вясна, але зіма вярнулася, Вясна крыху на крызе паслізнулася, І […]...
- Ў дзень, калі мяне не стане Ў дзень, калі мяне не стане, Не сумуйце пад “амін”! Нізка вершаў пра каханне Застанецца на ўспамін. На ўспамін… Хай […]...
- Вясною пахне снег Калі зіма за палавіну стане І сонца павышае кругабег, Аднойчы здзівіцеся ўранні – Вясною пахне снег. Снег пахне талаю вадою, […]...
- Не заві Не заві, калі дрэмле ў парозе сабака, Што тваё гэтак пільна вартуе дабро. Я баюся:абернецца ён ваўкалакам, Я баюся: ў […]...
- Калі зразумею, што здаўся Калі зразумею, што здаўся, У бітве за тваю прыгажосць, Толькі сябрам лепшым застаўся, Мяшаю, як у горле косць… Калі раптам […]...
- Наталлі Ізноу дажджы памылі мне дарогу, Маучыць, з рулём у абдымку, Аляксей, Быць можа, дзён нам засталось нямнога, А мы з […]...
- Восень плача Восень плача… Восень плача на шэрым халодным двары, І слязінкі дажджу мыюць шыбы акон. Мне самотна ад восеньскай гэткай пары […]...
- Настрой Дні залатыя – Бліскавіцы. А я у смутку патанаю. Жыву самотна, Як Авідзій Калісьці на Дунаі. І плачуць стомленыя зрэнкі […]...
- Палім мы маршанскую махорку Палім мы маршанскую махорку, Бачым мы Дняпроўскую граду. Будзе сёння бой. На тым узгорку, Можа, я таксама упаду. Будуць травы […]...
- Чужы горад А без цябе мне гэты горад стаў чужы, Усмешак тут чамусь не бачу болей, Замест кахання тут ідуць адны дажджы, […]...
- МАЁЙ ЗЯМЛІ Зямля мая – мой звонкаспеўны край, Стятая жыватворная крыніца! Вяртаюся сюды, нібыта ў рай, Каб ля святых вытокаў памаліцца; Вачмі […]...
- Ведай свой шлях Мае свой погляд чалавек любы, На дождж за акном, на хвалі вады, На сябра ўчынак, на мамчыну пяшчоту, На сонца […]...