Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Цёплы вецер нясе ўспаміны

Цёплы вецер нясе ўспаміны,
Дзе вясковая рэчка цячэ.
Тут сустрэў чараўніцу – дзяўчыну…
Тут на беразе неяк лягчэй.

Сэрца білася, да цябе крочыў,
Як пабораў я сціпласць у сабе?
Тыя зялёныя, чароўныя вочы
Кожны раз бачу я ў сваім сне.

Маладосцю твой позірк быў поўны:
Дыханне ў грудзях заняло.
Й першы раз у той вечар цудоўны
Я адчуў тваіх вуснаў цяпло.

Ах, каб вярнуць лета тое,
Каб вярнуць тыя гады,
Не згубіў бы цябе я ніколі,
Не шчымела б цяпер на душы.

Праз гады… месяц гарэў неяк квола.
Як хвіліны марудна цяклі.
Тэмы быццам няма для размовы,
Слоў патрэбных мо не знайшлі.

У вачах тваіх вопыт жаночы,
Вусны стомлена ўсмешка ўзяла.
Я глядзеў у твае дзіўныя вочы,
Але ў іх не ўбачыў цяпла.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Цёплы вецер нясе ўспаміны - Алесь Лянок