Верш Секунды
Навошта
Не маючы кошта
яна уратуе?
Секунды новага парадку
Змушаюць браць мяне асатку,
Секунды іншага вымярэння,
Другога летазлічэння.
Яны з’біваюцца ў хвіліны,
У тыдні, месяцы, гадзіны, як карціны
Нібы Ван Гог сланечнік намалююць,
Законы новыя ўсталююць.
Ещё вершы:
- Чарнільна-магільны прысвятак Калі сумленне і сум Скідваюцца на “Добры кум”, Калі спазняюцца хвіліны, Не спадзяваюцца навіны, Карціны Я намалюю ў снах, У […]...
- Дваццаць другога чэрвеня Чэрвеня дваццаць другога Рукі ўздымае да Бога Ў ціхай малітве планета. Раны баляць ёй дагэтуль. Як у Сусвеце ні ў […]...
- Самотная хвілінка Згубілася хвілінка ў прасторы Чамусьці выпала з абоймы часу У гэтым хісткім шматгадзінным моры Дарэчы не была яна ні разу […]...
- Навошта нам грошы Навошта нам грошы, яны ж не пахнуць? Іх можна знішчыць адным толькі махам. Навошта нам золата і дыяменты, Калі вакол […]...
- Ну скажы Ну скажы: навошта Ты турбуеш пошту? Не вазьму твайго пісьма, Не чытаўшы, кіну. А чаму? Ды ты сама Разумець павінна. […]...
- Шчырае сэрца Чаканяць хвіліны Імкненні кахання. Але што калі гэта Адны датыканні? Мы раніцай Не верым у растанне, А увечар ёсць Сумневы […]...
- Дырэктар трэшлітратуры А фобіі, утопіі, Сваё атфоташопілі, Утульную канапу ЗабрАлі у прараба І архітэктара культуры. Цяпер два літра арматуры Палітрай намалююць Куры […]...
- Сланечнік Мінаюць дні шыхтом бясконцым. Заўжды пад небам маладым Табе – маім быць ясным сонцам, А мне – сланечнікам тваім. Куды […]...
- Калі хвароба У цела нешта прарасло, І моцна лёгкія згубіла. Не ведаюць, адкуль прыйшло, Але здароўе падкупіла. І больш няма куды ляцець, […]...
- Жаўтацвет Сонца – сланечнік на сіняй градзе. Промень-пялёстак на дол упадзе. Промень падыме смуглявае лета, Быццам істужку, у косу ўпляце Дрэвам, […]...
- Не перашкаджайце вар’яцець вар’яту! “Не перашкаджайце вар’яцець вар’яту! Заменіць мне лес кватэру і хату. Ня трэба машыны, патрэбны мне ровар, Навошта мне “Хэнэсі”? Ў […]...
- Без цябе не прападу Без цябе не прападу Жарт Мужу свайму дзеля помсты Дама сабрала на дачу багаж Торбу адзення стол кнігу і тостер […]...
- Навошта гэта мітусня Навошта гэта мітусня і перавод у грошы часу, калі нябёсаў вышыня чакае ад вачэй адказу. Навошта тлумам поўніць дні і […]...
- Навошта быць чалавекам Навошта быць чалавекам, калі ты ў маей краіне? улада дасьць табе корму, а камбінатам-сьвініну. навошта купляць табе шмоткі, цікавыя й […]...
- Мы з паэтам ярчэлі ў вачах Мы з паэтам ярчэлі ў вачах, нібы ў сутве шаленства сівога. І чаканне згоднага “так” пажаўцела ў сланечнік Ван Гога. […]...
- Блукаю паміж вёснамі і зімамі Блукаю паміж вёснамі і зімамі, Праз восеньскі гукаю зорапад Хвіліны, што магу назваць счаслівымі, Хвіліны, што не вернуцца назад. Шукаю […]...
- Каплічкі ды касцёлы Каплічкі ды касцёлы, Дзе ў цішыні схаваны Малітвы нашых продкаў, – Навечна зруйнаваны! І не спыніць навалы, Зямля дрыжыць ад […]...
- Навошта я так? Дзясятае верасьня. Чакаю яго, усё ж такі. Вясельле сястры заўтра. А я набыла такую прыгожую сукенку. Яго няма. Каляды. Ён […]...
- Калі чалавека тварыў Калі чалавека тварыў, Зусім, пэўна, Бог не хітрыў, А проста па мудрасьці боскай Рашыў, што ўсё ж гэтак проста, І […]...
- На захадзе сонца на ўзгорку паўстала фігура На захадзе сонца на ўзгорку паўстала фігура. Адна з яе рук утрымоўвае дзіўныя шалі, другая сціскае кап’ё з нержавеючай сталі. […]...
- Горад юнацтва Сёння я праязджала Праз мой горад юнацтва. і хвіліна настала Успамінам аддацца. Нібы ў сне, нібы ў казцы Летуценная, празрыстай […]...
- Цуд Сэрца зграяй чорных валацуг Шэрымі дажджамі ночы Хворай памяці ў непагадзь ланцуг Расцярушыць творчы. Дзьверы зачыняюць на замкі Ў роспачы […]...
- Паляванне ідзе на вампіраў, людажэраў, ды іншых… людзей Атрутныя дні І шэрая чэрнь, Смаўжыныя сцежкі, Халодныя пешкі. Паўзе людажэр на рамні У чарзе… І паскудная Ахінае смуга зноў […]...
- І праз жыцьцё лятуць каметы І праз жыцьцё лятуць каметы, Сьвятлом апальваючы зрок – Стае тады ўсё бяз мэты, Спаўзае ў думкі едкі змрок… Што […]...
- Я не баюсь спякоты На трэць аб’ільдзянець, Тры чвэрці на паводзіны, А потым згарэць Каб новыя народзіны Зноў з песнямі як чэрці. Бо талент […]...
- Вядзьмарчыны вочы Шэрыя вочы, Нібы курапаткі, Зляцеліся ў сэрцы маім На гарбатку. Зялёныя хочуць Там лепш кафеіну, Блакітныя дыму, Глынуць нікаціну. Так […]...
- Бела-чырвона-белы верш Чырвоная ружа на белым снезе, Ляжыць, памірае, нібы ў палоне. Як бела-чырвоны штандарт баявы, Як бела-чырвоны сімвал Пагоні. Навошта нам […]...
- Пустым, бясконцым песням У тваёй песні нямыя словы, і сёння Яны растаялі, як учарашні снег. І атняўся твой язык, і заціхла твая мова. […]...
- Чэрвеньскі ранак Спяшаюся… Нібыта стог вяршу, А за спіною – бізуны маланак. У чэрвені Мне асвяціў душу Святлом зялёным Аксамітны ранак. Святочна […]...
- О Божа, як я Вас кахаў! Не адчуваю болей жалю я да мінулых ценяў, не, мільгнулі, міма праляталі – ніякіх абавязкаў мне, і толькі ў глыбіні […]...
- Размаўляць па-беларуску Апошні цьвік сёньня забілі У труну, куды паклалі мову, І тэрарызмам абвясьцілі Усё, што з беларускім словам Але ня з […]...
- ***Калі не пяецца – навошта й спяваць Калі не пяецца – навошта й спяваць і песняй натужнай маркоціць душу. Услухайся лепей у пошум дажджу, учуй, як рагоча […]...
- Сад пачуццяў Прайшло. Цяпер будзе восень. У хвіліны пакоры, у маім шаленстве Ты блізка мяне, мной страчаны у маленстве. Так сталася, што […]...
- Не кахаю Ужо не кахаю, бо часу няўмольны бег дзесьці знікае. Я не кахаю. Навошта крылы ламаць і падаць, калі ўжо і […]...
- Ад шчасця сэрца скача, як дзіця Ад шчасця сэрца скача, як дзіця, Ад бед яно, як млын, шуміць начамі, Варочае цяжкімі камянямі, Падлічваючы горычы жыцця. Ды […]...
- Сышоў мастак у глыб карціны Сышоў мастак у глыб карціны, і тут няма яго, ў адчаі я бачу толькі процьму спінаў, і не адрозню – […]...
- Ільвінае Вы чуеце, як снег кладзецца на Траву, якой не грош цяпер цана, А нават нешта меншае? Сцяна Крышталікаў празрыстых ў […]...
- Дзеці Розныя дзеці жывуць на планеце – белыя, жоўтыя, чорныя дзеці. Розныя дзеці – аднолькавы смех. Смех у хвіліны забаў і […]...
- Павучок і муха На зялёненькі дубок, Што расце за дальнім лесам, “Прыдубіўся” павучок – Непаседа і гарэза. Ўсё агледзеў там і тут І […]...
- Яшчэ пра мову Што напісаць яшчэ пра мову? Ўжо колькі вымаўлена слоў! Аб тым, што родная, гаротная, І перанесла зьдзек і зло. Што […]...