Верш Кампазытары марозы
Водціскі зубоў,
Кіпцюроў адбіткі,
Песняй льецца
З сэрца кроў,
Захлынецца
Гідкі
Розум.
Дотыкі-вятры
І вады сцюдзёнай,
Льецца песняй
Кроў бяды,
Кампазытары
Марозы.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Пыл на вятры Scorpіons Dust іn the wіnd Я заплюшчу вочы, Толькі на імгненьне – і яго няма.. Мроі ўсе мае, Паўстаюць перад […]...
- Вятры-муэдзіны Хай неразумныя выкрыкі птушак Хтось лічыць музыкай лепшай, адзінай… Слодыччу пояць вар’яцкія душы, Выюць у шале вятры-муэдзіны. Выюць, склікаюць сталёвыя […]...
- Твой голас Ты гаворыш мне, А я не чую слоў. Твой голас У спалоханае сэрца Сонечным цяплом Ласкава льецца – І ў […]...
- Зайграй Зайграй, гармонь, жа песню грай, Што льецца з чуллівага сэрца, Каб успомніць маладосць зайграй, Бальзамам на душу пральецца. Чыгунка. Маленькі […]...
- Загана Загана Здаўна ў нас так павялося, І жыць інакш не можам мы: Падлізніцтва не, не звялося, Хоць кніг напісаны тамы. […]...
- Магікане Засыпалі вочы яго – жывыя крыніцы. Паатручвалі кроў – рэчкі і рэкі. Сцерлі памяць аб продках – кляштары, камяніцы. Зубы […]...
- Звон з лесу злез Звон з лесу злез, вячор палае Віллястым рухам калясніц, Адбіткі млявых бліскавіц Пануры злізвае пазем. Няўмольна час святла мінае, Звон […]...
- Кінапамяць Вяртаннем з нябыту мараў, жаданняў Бы ветрам са Свіслачы быў ты жывы. У безлічы дзён, на паперах спатканняў Нібыта тапельца […]...
- Постдэпрэсіі смурод Разьбіраюць на запчасткі Мозг мой брудныя пальчаткі. Не пакінуць каб адбіткі – Асьцярожна вынуць ніткі. На тых нітках цягнуць крылы, […]...
- Па-за снамі спіш Зарасце калісь валошкамі Сонная сцяжынка, Жамярою-мошкамі Паляціць журбінка. Ў кошыкі пялёсткі Зачарствелых дзён, Як сабаку косткі, Кіньце – будзе плён. […]...
- Урок, якога не было ў Бабчынскай школе Запалі, школа, святло, Дзверы шырака расчыні. Урок, якога тут не было, Я правяду ў цішыні. I не вакольна-прыблізна Стану тлумачыць […]...
- Аб чым маўчыць розум П. Натальлі С. Аб чым маўчыць розум. Зачым маё сэрца птахам трапеча Калі сустракаешся ты, Мабыць яму тое ведама нешта […]...
- Беларуская кроў У жылах цячэ беларуская кроў, Кроў маладосці, язычных багоў. У нашай крыві зіхаціць чысціня, Наша краіна на свеце адна. Ўдзень […]...
- Над возерам Возера дрэмле… Вербы зялёныя стан пахілілі на сонную гладзь, ў постаці ціхай, пад ночы апонаю, сны старажытнасці сняць. Ўдовы-бярозы сваімі […]...
- Малітоўнай памяці Аляксандра Ціхановіча Апошняю песняй, дыханнем Зямлі аддаўся абдымкам Нябёс на парукі. Ты нашай любоўю сябе адмаліў ў Бацкоўскія шчырыя рукі! Ты нашай […]...
- Цікавілась лэдзі Цікавілась лэдзі: А ён куды едзе, Ў якую бэрлогу такую Мядзьведзем? Або нат і ў схрон, ебанат, На шмат дзён […]...
- У дзяцінстве ўчора Нібы першыя дыназаўры, Або хтосьці там з магікан, Як згубіўшыя справу Апошнюю маўры, Кожны пешшу ляціць у самоце Ў свой […]...
- Цячэ вада з нябёс бясконца Цячэ вада з нябёс бясконца, Ілье, цурчыць на ўсе лады. Майго чаўна старое донца Таксама дадае вады. Бездапаможна звяў мой […]...
- Песня Чалавек нараджаецца з песняй, Што пяе над калыскаю маці. З тою сумнай, тужліваю песняй, што пара прыйшла засынаці. На Каляды […]...
- Цячэ вада Цячэ вада з нябёс бясконца, Ілье, цурчыць на ўсе лады. Майго чаўна старое донца Таксама дадае вады. Бездапаможна звяў мой […]...
- Помню, помню праз гады Помню, помню праз гады, Спеўная ваколіца: “Выпі, золатца, вады, Сэрца супакоіцца”. Да крынічнай, спакайной – Сцежкі-птушкі вольныя. Трыццаць вёснаў за […]...
- Казка Палесся – Мазыр Зараніца ўсмешкай ружы Грэе берага крыло. І здаецца, проста ў душу Льецца Прыпяці святло. Калі й ты з душою зорнай […]...
- 1863 Прачынайся! Браток Беларус! зноў Радзіма зняслаўлена, ў кратах, зноў Хрыста прыбіваюць на крыж, чорны страх пасяліўся ў хатах! Мы па […]...
- Мой родны край Мой родны край з жытнёвым полем, З рачулкай, поўнаю вады, І з песняй-птушкаю на волі, Я зноў вяртаюся сюды. Ах! […]...
- НЕ вайне!!! Вампіры зноў хочуць славянскай крыві! Мала ім году семнаццатага. Трыццатых. Саракавых. Яны растапталі Майдана правы. Кроў якога яшчэ не засохла. […]...
- Заснула стомлена душа Заснула стомлена душа, Зняла блакітнае адзенне, Садрала скуру пры падзенні… Заснула стомлена душа. І сэрца не стукоча ў тахт, І […]...
- Бітва на полі сэрца Не ведаю хто быў у гэтым вінаваты… І хоць на гэтым полі мы з табою не салдаты, А кожны дзень […]...
- Неяк будзе Зусім нядаўна “папіццот” Былі для нас звычайнай нормай. Цяпер не маем і трахсот. Але навошта нам рэформы? І хай заводы […]...
- НАПРАДВЕСНi Сумёты шчэ вышай акон, А промень праб’ецца да шкла, З аконнага срэбра iкон – Скупая сляза пацякла. I рушыцца чысты […]...
- Пераклад санета 147 У. Шэкспіра Каханне – ліхаманка… Жар залью – І зноў нутро калоціцца ад смагі І немач неспатольную маю Ўсё болей распаляе хмелем […]...
- Знайдзіце падкову Знайдзіце падкову……то свет вашай хаты То вольная воля лунаць вам крылата Напрамак узяушы ляцець па – над морам Нішто стануць […]...
- Хоць вайна і жаночага роду У адказ на верш А. Тарбаева”Горлаўская мадонна” Хоць вайна і жаночага роду, Толькі людзям не дорыць жыццё, А пакуты нясе […]...
- У промнях Неба палае жывой маладосцю… Будзем вітацца мы з гэтай вясною. Я зазіраю ў промні, а хтосьці Крочыць да сонца сцюдзёнай […]...
- Калі здраджваеш сваё сэрца Калі здраджваеш сваё сэрца, Дык чакай у жыцці бяды. Ты не зможаш без сэрца сагрэцца, Без яго ты не будзеш […]...
- Вятры мае Вятры мае, Сябры мае! Шуміце, вейце на ўсю сілу, Каб толькі гул, Каб толькі свіст; Зрывайце шэрасць з небасхілу, Змятайце […]...
- Іду дамоў Хваёвы лес, птушыны спеў… Салодкае паветра… Гоіць цела, гоіць душу, Ідучы ад самых недраў. А глыток вады са студні Кроў […]...
- Мне бы мёртвай напіцца вады Мне бы, мёртвай напіцца вады – Сьвет убачыць, к жывой падпаўзьці, Устаць на ногі – далей ад бяды, За кімсьці […]...
- Сустрэчы з табою Сустрэчы з табою прыносяць выключна пакуты Майму здранцвеламу целу, згвалтаванай душы Што звыклі вагацца, калі вакол перакруты За здзекам ва […]...
- Прытча пра двух манахаў Манахі-святары – стары і малады – Вярталіся аднекуль у абіцель. Ды шлях ім заступіў прасцяг – абшар вады – З-за […]...
- Льецца сонца Льецца сонца апошнім святлом На змоклыя пожні, лясы. І хмары, і ноч чорным крылом Нагадалі твае валасы. Не цябе. Зусім […]...