Верш Вандроўнік
Вечар ціха пачынаўся мяцеліцай,
Ціха дровы трашчалі ў печы,
Ну, а ён, за сваёй безнадзейнасцю,
Не заўважваў з дзяцінства знаёмыя рэчы.
Ні матулю, ля печы, са стравамі,
Ні бабулю, за кроснамі вечнымі,
Ні гадзіннік – адно адбіваючы,
І не спрэчак пра справы адвечныя.
Ў думках нёсся ў даліны гарачыя,
Да пяскоў на сваімі завеямі,
І сябе накараў за няўдачы ён,
Што цяпер тут марнее ён.
І за тое, што дарога не пройдзена,
Што шляхі да канца не разведаны,
Што свет яго мары не знойдзены,
І што мало ён робіць, хоць ведае.
Што ў дарогу ён зноў збіраецца,
У свет пячшаны, з дажджамі гарачымі,
Што жыццё яго зноў пачынаецца.
І чакаюць пяскі зноў лядачыя.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Вечны вандроўнік Памяцi Язэпа Драздовiча Пад сонцам I пад Шляхам Млечным Дарога сцелецца радном. Няспешна йдзе Вандроўнiк вечны Мастак, паэт i астраном. […]...
- Чарот Восень – жыцця паварот: Свет атуляе знямога, Млее ў сутонні дарога… Выйсця не мае другога – Дрэмле чуллівы чарот. Як […]...
- Вецер-вандроўнік Вецер-вандроўнік Поўніць прастору Восеньскім смуткам, Жалем пра лета, Што адышло, Прамінула так хутка… …Сонечны водбліск Ў куточку партрэта…...
- ХУТКАЯ ДАПАМОГА Пераклад “Домовята и каша” Кирилла Авдеенко Што за крык? Што за роў? Цягнік можа з рэльс зыйшоў? Не цягнік – […]...
- Адпусці грахі Цяжкія шляхі – сумленныя шляхі, Горшыя шляхі вінаваўца, Паглядзі у твар, Ды адпусці грахі, Сілы адшукай Прыняць і не злавацца. […]...
- Разам з людзьмі Я не скажу, што бачыў свет. Але на моры і на сушы Жывых людзей жывыя душы Ў маёй пакінулі свой […]...
- Ёсць на свеце такія краіны Ёсць на свеце такія краіны, Дзе расце нават хлеб на раллі, А мне нашы бярозы, каліны, Нашы краскі ў душу […]...
- Маёй каханай Доўгія цені, кароткія дні – Восені рытмы… Горад вячэрні запаліць агні – Нараджаюцца рыфмы… Вершасловы аб каханьні, аб табе, І […]...
- Зімовы настрой Ціха-ціха снег лажыцца На палі і на лужок. І пяшчотны сон мне сніцца – Ціхі, белы, як сняжок. Завіруха завывае, […]...
- Нельга рухацца назад Люты марыць зьбегчы зноў Раўчукамi ўздоўж дарог. Адпусьцiў маю любоў Лёд няпрошаных трывог. Прабiваецца трава Скрозь праталiны ў снегу. Вось […]...
- Новая вясна Люты марыць зьбегчы зноў Раўчукамі ўздоўж дарог. Адпусьціў маю любоў Лёд няпрошаных трывог. Прабіваецца трава Скрозь праталіны ў снегу. Вось […]...
- Забыцца пра брудныя думкі Забыцца пра брудныя думкі, Далей уцячы ад іх, Аддацца ў абдымкі ветру, Што гуляе ў валасах маіх. Не згадваць пра […]...
- Не забывай Дровы ў печы дагараюць, і няма чаго кідаць. Што магчыма тут параіць? Толькі рэшты захаваць. Перакрыць уверх заслонку ледзь не […]...
- Я прыйду на зары Я прыйду на зары Нечакана і ціха I знаёмую клямку Нясмела крану… На буслянцы прачнецца Старая бусліха I разбудзіць вясну. […]...
- Крылаты ўспамін Мне часта з дзяцінства ўспамін выплывае: У небе раскіданы клін жураўліны Кругамі блукае, журботна гукае, Згубіўшы, на поўдзень дарогу шукае. […]...
- След І гледзячы на свет нявіннымі вачыма, Мы зла не ведаем, ні крыўд, ні змен. Мы гэты свет, парой, не разумеем […]...
- Ты Ты прамільгнула і сышла з такога доўгага чакання, неўміручага жадання, шукання пільнага, блукання сярод звычайнасьці штодня. Ты прамільгнула і сышла. […]...
- Доўгія вуліцы Доўгія вуліцы… Дарэмна шукаю цябе… Не маюць канца дажджлівыя ночы… О, я магу ісці да канца свету, Але не магу […]...
- Мяне, бывала, уціскалі ў рамкі Мяне, бывала, уціскалі ў рамкі, Вучылі з глупствам ладзіць і дружыць, Каб не рыпеў я ад жыццёвай лямкі I каб […]...
- Дзе просьбаю, дзе ледзь не з плачам Дзе просьбаю, дзе ледзь не з плачам, з надзеяй выйшаўшы з варот, чатыры цяжкія задачы яна рашае кожны год. Вясна […]...
- Спіць вакол усё, спіць вакол зямля Спіць вакол усё, спіць вакол зямля, Спіць пад снегам лес, вёска спіць мая. Толькі я не сплю, а яшчэ не […]...
- Зор даспелых дагараюць гронкі Зор даспелых дагараюць гронкі Млечным Шляхам адлятае журавоў касмічных клін нібы кнігу вечнасці старонку за старонкай смерць гартае векі дамавін […]...
- Колькі разоў з берагоў Дзвіны Колькі разоў з берагоў Дзвіны людзі свет пазнаваць хадзілі? Звалася Беларусь тады – край Літва, а народ – ліцвіны. Колькі […]...
- Агнявік У полымі вясёлым печы Рухавы скача чалавечак Пад булькаценне чыгуноў, Пад гучны трэск смалістых дроў. У чыгуны, як у мішэні, […]...
- У вёсцы Бульба варылася ў печы, Шкваркі весела зквырчэлі. Усе на сьвеце справы, рэчы Ўжо каштоунасьці не мелі. Гурок са слоіка ўсплывае, […]...
- Колькі Колькі шляху, прабач, У нас пройдзена міма. Мы з табою не побач, Дзе быць былі павінны. У жыцця свой этап […]...
- Ціха, ціха Гэтак ціха-ціха на Зямлі, Маладзік у небе дагарае, Бальшакі сумёты замялі, I снягам няма канца і краю. Цішыня заводзіць часта […]...
- Размова з унукам Размова з унукам Кажа неяк унук ветэрану: “Дзед, які незайздросны твой лёс! Ваяваў ты, залечваў раны, Што ж ты маеш […]...
- Хто сваю не шануе вясну Хто сваю не шануе вясну Ва ўспамінах красуня-вясна, І гадкоў маю я толькі восем. І бягу ўсім насустрач вятрам, Як […]...
- З’явіся, новы дзень, пачаткам новым З’явіся, новы дзень, пачаткам новым З світальнай запаведнай чысцінёй, З забытай песняй, з халадком сасновым I юны свет адкрый перада […]...
- Ззялі зоркі Зоркі ў небе ярка ззялі, Нібы кропкі-ліхтары, Бегла ў рэчаньцы спрадвечнай Вада ціха, як у руччы, Мы зачараваныя глядзелі, Як […]...
- Зорка Палын Шэрыя кроплі з шэрых аблокаў, Як попел анёлаў прыцерушыў зямлю, Вораг народу – дурасць чалавека Знішчае багацце ў вольным краю. […]...
- Зноў пралягла дарога мая да храму Зноў пралягла дарога мая да храму. Хто я? Забыты прапойца? Нязнаны паэт? Ранкам да першай бутэлькi цягнуся у краму, Увечары […]...
- Вясной Эпіграф: Дайце разгону, прастору Дрэмлючым песням і сілам Янка Купала Воблачкі-хмурынкі белай паласой Аздабляюць неба чыстаю красой. Радуецца сонцу родная […]...
- Ашукаўся стары верабей на мякіне Ашукаўся стары верабей на мякіне… Думаў – ласкам і ўцехам ня будзе канца. А цяпер паціхеньку, па кропельцы гіне, Каб […]...
- Верлібр першы. Адпачынак Я стаміўся і сеў на шырокую лаву. Але мая дарога ня стала мяне чакаць і хутка пабегла далей. Тады я […]...
- Свет мой – Беларусь мая! Мой свет, у якім заўжды жыву, Не супадае з іншым светам Яго, таемна, назаву Пакутнай думкаю паэта. Мой свет гучыць […]...
- КУЦЦЯ Ціха ў хаце. З кута, з іконы Пазірае на нас Ісус. Акуратна паверх саломы Разаслала бабуля абрус. Чыста ў хаце. […]...
- Узнацкі шлях Узнацкі шлях – Чатыры кіламетры – Мае сябры, Мае дажджы і ветры. Чатыры знакі Над маім сусветам… Шляхі, шляхі, – […]...
- Гэта ўсё – знаёмыя шляхі Гэта ўсё – знаёмыя шляхі. Аглянешся – затанулі ўдалеч. На адных – палын расце глухі, На другія – зоры ападаюць. […]...