Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Зайдрасць

Нас з табой жанілі
колькі раз суседкі,
Седзячы на лаўцы,
языкамі, ўлетку.
На часцінкі сэрцы
разбіралі ўпотай
Ды ўслед глядзелі
цераз дзіркі ў плоце.

Ўрочнымі вачыма,
колькі раз вянчалі…
Мабыць развялі нас
зайдрасці адчаем.
Ужо парос хмызою
бераг той юначы
Ды й няма суседак…
Толькі цені плачуць

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Зайдрасць - Алена Дзегцярова