Верш Не надыхацца, не наталіцца

Ещё вершы:

1. Не, мы з табою не святошы Не надыхацца, не наталіцца Мнагаснежнай віхурнай зімой! Смакатой маразоў не напіцца, Не найграцца завеяй шальной! Не нацешыцца казачным пухам Што […]...
2. Дываны цёці Гені І зараз вока радуюць яны, Праз вёсны лашчыць слых матыў дзівосны: Як цёця Геня ткала дываны, Здавалася, што з ёй […]...
3. У траве каля дарожкі У траве каля дарожкі, Нібы цар са світай траў, Дзьмухавец з даўжэннай ножкі Наваколле аглядаў. Прыкідаў па-гаспадарску: Дзе тут кветак […]...
4. Зямля, Лі Фан, вялікая такая Зямля, Лі Фан, вялікая такая – Нам выпадкова болей не сустрэцца, Я вечарамі не цябе чакаю, I да цябе не […]...
5. Што за дзіва?! Што за свята?! Што за дзіва?! Што за свята?! Зоркі сыплюцца з галін – Шчодрым бляскам на багаты Беласнежны палантын! Іскры – злева, […]...
6. Мужык у мора ў паліто нырае Мужык у мора ў паліто нырае, Чым выклікае ступар у жанчыны: – Што гэта з Вамі? – Мыю, вымываю. – […]...
7. Вецер зносіць апошні лісток Вецер зносіць апошні лісток І не вернецца ён больш ніколі. Вось таксама бывае ў жыцці: Пакідае ўсё, крамя болю. Разрываючы […]...
8. Скончылася лета Дзень ціхі, дзень дрымотны, як вада. Смуглява-залацісты. Цёплы промень Забавіўся на твары. Так пчала Апошні раз цалуе памяць кветак. Скупой […]...
9. Прабач мне, Мінск! Прабач мне, Мінск! Ізноў цябе мінаю, Хоць сэрца напаўняецца журбой Што з вышыні палёту ледзь пазнаю Паміж лясоў знаёмы абрыс […]...
10. Перафарбую у ружовы колер Перафарбую у ружовы колер І ранішні ўзыход, і вечаровы змрок. І стане светлым-светлым наваколле, Заслепіць вочы ды пагоршыць зрок. І […]...
11. Успамін пра Свята Успамін пра Свята Калі вечар зімовы заўзята Шчэрыць чорныя зубы праз шкло, Ўспамінаецца Боскае Свята, Што ў далёкім дзяцінстве было. […]...
12. МАРКОТНЫЯ IМГНЕННІ Сон з вадой кароткi – Ты бяжыш праз дождж. Цёмна ўздоўж дарогi, Бляск маланак, ноч… Ты ў светлым плаццi, Вянок […]...
13. Каплічкі ды касцёлы Каплічкі ды касцёлы, Дзе ў цішыні схаваны Малітвы нашых продкаў, – Навечна зруйнаваны! І не спыніць навалы, Зямля дрыжыць ад […]...
14. У добры час! Дзень абяцае быць прыгожым – Шчыруе сонца за акном. А на душы ўсё ж трывожна, Бо не адным жывём мы […]...
15. Беларуская кроў У жылах цячэ беларуская кроў, Кроў маладосці, язычных багоў. У нашай крыві зіхаціць чысціня, Наша краіна на свеце адна. Ўдзень […]...
16. Блакіт Блакітным колерам вачэй Расфарбаваў ты раптам восень. У блакітны – свет мой. Ён ярчэй, Чым неба веснавая просінь. У блакітным […]...
17. Сядзім. Смяемся. Замаўчым Сядзім. Смяемся. Замаўчым. Калі ж крычым – так ўжо крычым Ты чэрвень мой, і я з табой Забылася пра свой […]...
18. Ірландская песня Зноў да паба Ў шлях не блізкі У калыске едуць віскі. Не муслім, не сын араба, Пасылаю нах АCABа! Ружачкай […]...
19. Шаную светлыя нябёсы Шаную светлыя нябёсы за тое, што магутны Бог Стварыў дзівосную істоту, яе Жанчынаю нарок. “Найлепшая палова свету” – вас клічам […]...
20. Для беларускага арыя – Аліварыя Аліварыя карысна для арганізма! Не выклікае запой, алькалізма. Вядзі нас залатая ды расава чыстАя (Яна без шавінізма, Не любіць зьмяшэнне, […]...
21. Мленькая думка аб сввбодзе Не крычыце, птушкі, жаласліва, не турбуйце мой сон. Шмат жылі ці мала не ведаю ні я, ні ен. Цвіце буйным […]...
22. Ты што цяпер робіш Ты што цяпер робіш? Чыім будзеш сынам? Аб чым твае думкі? Што ў сэрцы тваім? Мой мужны, адважны, адзіны мужчына, […]...
23. Зімовы лес Зімовы лес – Крыштальны сад У звоне промняў заінелых. Сняжынак свеціцца пагляд На галінках белых-белых. Ліецца ціхае святло Ў ранішнім […]...
24. Маленькая думка аб свабодзе Не крычыце, птушкі, жаласліва, не турбуйце мой сон. Шмат жылі, ці мала не ведаю ні я, ні ён. Цвіце буйным […]...
25. Закляцце На гары – данайскія дары: з дроту дробна звітыя карункі. Разатры мяне на алтары ды раз’ятры сонечныя стрункі! Зоры даравалі […]...
26. Эйфелева вежа Хоть я не лысы і не рыжы Ды і ў кішэні грошы ёсць. Але не быў я ж у Парыжы, […]...
27. На белым палатне зімы На белым палатне зімы, Дзе дрэў графічныя карункі, Сябе саміх шукаем мы, Нібыта лёсу падарункі. І заканчэння не відно Ў […]...
28. Ты назаўжды пайшоў Ты назаўжды пайшоў, але ж Да вокан месяцам завеш, Гукаеш прывiдам змарнелым, Бы пiшаш вугальком па белым; Марозiш сэрца нiбы […]...
29. Мова родная… Беларуская Мова родная… Беларуская… Ты – мая назаўсёды любоў. Не ў лясочку – сцяжыначка вузкая, А – прасторы жытнёвых палёў. Ахіне […]...
30. Будзем жа! Забараняць лягчэй, цяжэй абараняць I мову, і забытую Айчыну. Армяк пакут з плячэй, абраз аборы зняць I запаліць з надзеяю […]...
31. Кропля Хадзіла ля кустоў сцяжынкай I не заўважыла, калі На іх разложыстых галінках Буйныя кроплі зацвілі. Адна, налітая, як вока. Вось-вось […]...
32. Жартачкі Ах, каханне-аханне, Ад уздыхаў млосна. Прывіднымі страхамі Тлуміш сон дзівосны. Ой, насніла-высніла, Аж сабе не веру! Дзе падман, дзе ісціна, […]...
33. Пяшчота траўня Пяшчотай траўня ахутаюць анёлы, За даляглядам водарам абдымуць росы… І бліскавіцай завітаюць крозы – Ушчэнт спаліць мінулае і слёзы… Нябачны […]...
34. На крыві Халодны павеў ураганнага ветру прыводзіць цябе ў нечаканы экстаз. Апошнія крокі… Апошнія метры… I знікне ў нябыт пустата збітых фраз. […]...
35. Дзівосны аўтаспын За некалькі гадзін Убачыць сто карцін У краіне сноў У выраю буслоў. Дзядоў і сірацін, Палацаў і хацін, Сялянаў і […]...
36. Зіма. Завеі. Халады Зіма. Завеі. Халады. Камін патрэсквае паленнем. А за акном цвітуць сады дзівосным морам белапенным. Святло струменіцца з-за штор, кладзецца ўсмешкаю […]...
37. Любошчы Я выляплю нябёсы, пакуль раяль не сціхнуў Распушчаныя косы – на грудзях мілавідных Салодкі водар цела дашчэнту пераймае Шаўкова скура […]...
38. Пераклад санета 130 У. Шэкспіра Зусім не сонца – бляск яе вачэй І не каралы – вуснаў спелы тон. Бялюткасць грудзяў снега не ярчэй Ды […]...
39. Суседу He будзь зайздроснікам, сусед, Для госця ў хаце – насцеж дзверы: Заходзь, браточак, на абед, А лепш з’яўляйся на вячэру. […]...
40. Трывожацца рукі і ўcё – не да рук Трывожацца рукі і ўcё – не да рук. і светла, і пуста, і лёгка, але – так няпэўна, так зыбка, […]...