Верш Мленькая думка аб сввбодзе

Ещё вершы:

1. Маленькая думка аб свабодзе Не крычыце, птушкі, жаласліва, не турбуйце мой сон. Шмат жылі, ці мала не ведаю ні я, ні ён. Цвіце буйным […]...
2. Думка Думка. Дражніць думка маё сэрца: Не лянуйся, кроў гані, Душу дражніць, каб гарэла Ад шчадротнай дабрыні. Сэрца глуха, душа цьмяна, […]...
3. Хуткая думка аб Афрыцы Кожны народжаны свабодным… Ад палітыкаў і папоў… Чаму ж тады павінны працаваць і быць галоднымі, і з-за дурноты ліць кроў? […]...
4. Дзед і бусел ДЗЕД І БУСЕЛ Дзед пад сто адмерау і яшчэ хацеу бы Толькі сум прыжыуся у хаце апусцелай Ужо дауно аціхлі […]...
5. Жыві, калі ласка, каханне Жыві, калі ласка, каханне Як лёгка згубіць каханне Ў юначых ранімых сэрцах, І зробіцца ноччу ранне, Замуцяцца воч азерцы. І […]...
6. Мая думка Як вецер, як птушка, дзе сонца, дзе зоры, Так рвецца, нясецца ўдаль думка мая; Абымецца з небам, пакоціцца ў мора, […]...
7. Сэрца і думка мне кажа …Радасць хай будзе мне сведкай, Свет няхай бача і людзі, – Нібы цудоўная кветка, Ордэн галубіць мне грудзі. Ці сонцу […]...
8. Людзi без крылаў Дайце мне лейкапластыра Заклеіць на крылах дзірку, Бо людзі бяз крылаў нашчасныя, Бо людзі бяз крылаў знікнуць. Мы дзеці святых […]...
9. Над Белай Руссю Над Белай Руссю – белы бусел Над Белай Руссю – Белы бусел З даверам выпрастаў крыло. А гэта значыць, Белай […]...
10. – Ад чаго ты самотны, бусел? – Ад чаго ты самотны, бусел, у гняздзе над знямелай вёскай? – Я сумую па Белай Русі дачарнобыльскай, чыстаросай. – […]...
11. Акрыяла гэтым часам зайздрасць Акрыяла гэтым часам зайздрасць, Упэўнены кірунак да хлусні, І зноў на карак абцугамі прагнасць, Паміж панурай жыццёвай мітусні. Знікаюць мроі […]...
12. Бусел над Хатынню Пакружыўся над Хатынню бусел сонечна-пагодлівай вясною: каміны стаяць. І людзі ў скрусе. А нідзе хаціны ні адной. Заміраюць галасы людскія, […]...
13. Сітуацыйнае *** І ўбачыла я тыя вочы У гневу хвіліну. Чарней самай чорнай ночы. Як нож у спіну. І столькі было […]...
14. Міхалу Рукевічу (акраверш) Ружовы фламінга, гарбатая сумная птушка, Ашчэпкамі крылаў, пабітых бязлітасным шротам, Дацягне да Індыі скрозь забайкальскія пушчы, За тысячы ўзмахаў – […]...
15. Чорны бусел Стань ля Прыпяці, Любуйся, Прыхаваўшыся ў лазе. Чорны бусел, Чорны бусел На адной стаіць назе. Я люблю буслоў і белых, […]...
16. Мегаполіс Палымнее начны мегаполіс, нібы прысак, вугольлем вакон. і паветраным змеем паволі узляцеў па-над ім Арыён. Скуль, куды, карагод незлічоны, – […]...
17. ЗЛУЧЫЎШЫ РУКІ ЗЛУЧЫЎШЫ РУКІ На страту Паўла Шарамета На пару ходзяць зайздрасць-злоба, Ім белы свет спрадвек не да спадобы; Жывёльны страх і […]...
18. Ад зайздрасці Зайздрасць гэта – пачуццё? Дык чаму яна з’ядае, Лезе ў самае нутро, І грызе там забівая? Нам пачуцці ўсе даны […]...
19. Мужу Віктару Мужу Віктару Не сумуй, што з лепшаю паловай Свайго шляху трэба развітацца. Яшчэ доўга ў квецені вясновай Маладосць назад будзе […]...
20. Белы бусел у вырай ляцеў Небакраем анёлавых межаў Белы бусел у вырай ляцеў. Прамінаючы гмахі і вежы, У абдымках сцюдзёных залеў. А на крылах бялютка-бліскучых […]...
21. ЗІМОВАЯ САНАТА …І выпаў снег – прадвеснік абнаўлення, Заслаў зямлю бялюткім палатном. У сэрцы абуджаецца натхненне Ад казак, што мне шэпча вецер-гном. […]...
22. Сябрам дзяцінства Сябра мой, мы з табой апынемся яшчэ, Каб ужо не губляцца ніколі ніколі, На знаёмым мастку, дзе рачулка цячэ У […]...
23. Прымаю роды Жалезны стол. Вам так нязвыкла. З усіх бакоў трымаюць вас. Расколваецца ад крыку у акушэркі галава. Што ж, рукі мы […]...
24. Не плачце Не плачце. Надыдзе час – жыцьця іскрынку Дзьвюмя далоньмі не стрымаць, Цела, раўнюсенькай скарынкай, На лаўку прыйдзецца пакласьць, Надыдзе час […]...
25. БУСЕЛ Спадзяюся – жыць на Беларусi… Мо таму, што ўвесь мой род тут жыў. Тут над светлым храмам Плаўна кружыць бусел, […]...
26. …І тады закрычаў. І роспачны крык …І тады закрычаў. І роспачны крык праз храмы канфесій, праз выбухі й кулі вырваўся ў космас і ў вечнасці знік. […]...
27. Я ДЗЯКУЮ ЖЫЦЦЮ Удзячны за халодны гэты вечар, За дождж, які сцякае па вачах, І за мароз, што так сутуліць плечы, І за […]...
28. Цень белых крылаў Нібы ўчора яшчэ над жытамі плыла Лёгкім ветразем белым хусцінка – Гэта маці пад вечар ішла да сяла Напрасткі палявою […]...
29. Для беларускага арыя – Аліварыя Аліварыя карысна для арганізма! Не выклікае запой, алькалізма. Вядзі нас залатая ды расава чыстАя (Яна без шавінізма, Не любіць зьмяшэнне, […]...
30. Перад расставаннем У самотна-сумным цягніку вячэрнім Былі мы ціхай песняй аб’яднаны. Бы ў забыцці, чыгунка задуменна Гайдала нас пад музыку, хістала. Шаптала […]...
31. Мужык у мора ў паліто нырае Мужык у мора ў паліто нырае, Чым выклікае ступар у жанчыны: – Што гэта з Вамі? – Мыю, вымываю. – […]...
32. У парыве вечнага імкнення У парыве вечнага імкнення, Блукаў па краю пустаты, Шукаў я там душы свячэнне, Крыніцу светлай чысціні Я верыў, марыў, спадзяваўся, […]...
33. Ад чыстага ліста, ад белае зямлі …Ад чыстага ліста, ад б е л а е з я м л і, ад светлых крылаў і душы павіннай […]...
34. Шыкоўны ранак Шыкоўны ранак: сонца ўстала, Раса на травах, на кустах У промнях сонечных заззяла, Блакіт на небе і ў вачах. Заве […]...
35. У зялёным полымі траўня У зялёным полымі траўня Дагараюць зімовыя рэшткі; Недзе белае знікла бяспраўе І душа ажывае нарэшце, І ў вачах залацяцца зоркі […]...
36. Жывём часінаю такою Жывём часінаю такою, Што ўвысь нязменна нас вядзе. Не адчуваем мы спакою Алі хвіліначкі нідзе. Няхай суцішна на світанні – […]...
37. МЕЛАНХОЛIЯ Так бывае у восень парою У лесе – там, дзе паветра празрыстае, Пазбауляюся зноуку пакою, Ад прыроды маей урачыстасці! Ціхім […]...
38. Вераснёвае сонейка промнямі лашчыць зямлю Вераснёвае сонейка промнямі лашчыць зямлю, Размалёўвае ў чырвань і золата соннае лісце І пяшчотай сваёй суцішае істоту маю, Што сумуе […]...
39. Хто марамі жыў Хто марамі жыў, мяне зразумее: Я мару з дзяцінства як бусел лятаць, Каб Бог дараваў мне птушыныя крылы, Каб душы […]...
40. Першы сноп Першы сноп я зажынаю, Зажынаю. Перавяслам, нібы долю, спавіваю, Спавіваю. Дзякуй, ніўка, што ўрадзіла, Што ўрадзіла. Дзякуй, сонца, што свяціла, […]...