Верш Шыкоўны ранак

Ещё вершы:

1. СІНІ РАНАК Скокне сонейка на ганак, Тупне ножкай босаю — Пабягу у сіні ранак Першымі пракосамі. Аблячу без адпачынку Лес, прапахлы росамі, […]...
2. Мой ранак не засмучаны Мой ранак не засмучаны Таропкасцю сустрэч, Мой ранак не заручаны Раскошай белых плеч. Пявучы i мядовы, Ён поўны – пачуцця […]...
3. Чэрвеньскі ранак Спяшаюся… Нібыта стог вяршу, А за спіною – бізуны маланак. У чэрвені Мне асвяціў душу Святлом зялёным Аксамітны ранак. Святочна […]...
4. Вясновы ранак Вясновы ранак… ********************* Ранак вясновы. Сонейка ззяе. Пестую словы, Ў сказы збіраю. Ў цукар макаю Горкія ўпотай Ды апранаю Іх […]...
5. Летні ранак Ў расяных павуцінках летні ранак Сустракае дзеўчыну-зару. Новы дзень ступіў на мокры ганак – Разганяе пасмы туману. Зязюля закукуе ў […]...
6. Цёмны ранак Я не буду табе каханай.. Болей здрады абодва не хочаць я не буду і першай спатканай- сустракаліся мы неаднойчы… толькі […]...
7. Звычайны ранак Звычайны ранак… ********************************* Вясна вясёлкавым крылом Малюе мой звычайны ранак: Усмешку маміну, наш дом – Заўсёды ўтульны і прыбраны. Пралесак […]...
8. Мне сніўся сёння ранак вераснёўскі Мне сніўся сёння ранак вераснёўскі, Нібы баяна спеўны гукарад… У рукі сшытак узяла вучнёўскі, Ўзяла яго, як трыццаць год назад. […]...
9. Ранак * * * Ранак. Адвешваю начную фіранку І не веру вачам сваім: Ці то выпаў майскі снег, Ці то ўсе […]...
10. Ранак маіх перажываньняў Самотны ранак, недавер, І крышку шчырага каханьня мяне не абміне. Прыціснуць любыя далоні Да вуснау ветразяў нямых, І сэрца гулкасць […]...
11. Не вечар – ранак Аб чым завея мне скуголіць. Як быццам хто яе няволіць? У сэрцы смутак прарастае. А душу ветруга хістае. Прэч ад […]...
12. Ранак Перамогі Мы цябе выглядалі з-за шэрых руін Воблік светлы твой снілі начамі ў астрогах І тужылі тугою магіл і краін Па […]...
13. Зменіцца ранак Зменіцца ранак калісьці аднойчы, Сонца не ўзыдзе над нашай зямлей. І назаўседы заплюшчацца вочы, Згіне жыцце, што завецца гульней. Сэрца, […]...
14. Ляцяць гады Ляцяць, ляцяць гады, Імчацца без раздыху. Бягуць яны туды, Дзе ўжо не трба дыхаць. І есці, і рабіць, Гарэлку піць […]...
15. Я ўслаўляю жанчын Я ЎСЛАЎЛЯЮ ЖАНЧЫН. Дзень жанчын запрашае мяне да пяра, Напісаць дыфірамб. І папера гатова. Гэта значыць, сяброўкі,- прыйшла зноў пара […]...
16. Сваё шчасце Сум і радасць, смех і слёзы – Мае мілыя бярозы, Дзе знайшоў сваё я шчасце Ў вобразе пяшчотнай страсці. Калыханка […]...
17. Лятае вольна павуцінка Лятае вольна павуцінка, Блукае ў сумным лесе муравей, Прыйшла ужо восені часінка І адляцеў у выйрай першы журавель… Пафарбавала восень […]...
18. Я люблю сваю айчыну Я люблю сваю айчыну, Хоць і рэдка там бываю. І як каханую жанчыну Яе ў вершах апяваю. Ёсць у ёй […]...
19. Сярэбранае Легкай, пустэльнай палегкай кладзецца на сэрца смуга, ранку роснага, месцамі мяккага, месцамі чорствага сонца і неба белы пяшчотны слуга… Ці […]...
20. Касавіца Чэрвень. Луг. У пояс травы. Хлопцы выйшлі талакой. Свіст касы звонкагалосы не сціхае за ракой. Ранак. Стома. Цішь спявае. Росы […]...
21. Беларуская Марсэллеза ( на мэлёдыю гімну Францыі ) Вы, сыны нашае Айчыны, Уздымайцеся з каленяў На бой супроць той дыктатуры Бел-чырвона-белы наш сцяг! Бел-чырвона-белы наш сцяг! Чуйце вокліч […]...
22. Сінаптычны абразок У небе – хмар густая поўсць, А кожны ранак брудна-шэры. Зіма нібы абрыдлы госць, Усё трымаецца за дзверы. Бясконца б […]...
23. Ля карціны П. Сергіевіча “Званар” А звон заве ісці на “вы”, Нібыта голас чалавечы. Ён Беларусь заве на веча, Каб адстаяць свае правы. …Былым павеялі […]...
24. Званар А звон заве ісці на вы, Нібыта голас чалавечы. Ен Беларусь заве на веча, Каб адстаяць свае правы. …Былым павеялі […]...
25. Душа мая Душа мая, ты ў кокане зямным Будзённасцю ахутана часова. Займела ты магчымасці, між тым, Адна з якіх – ствараць жывое […]...
26. Рызыка Пакіну свае сляды На тонкім і слізкім лёдзе, Нясмела пайду да вады, – Туды, дзе й рыбак не ходзіць. У […]...
27. БЛЮЗ, ЯКі ТЫ ПОМНіШ На Брайтане спявае саксафон, Знаёмы блюз, мясцовы каларыт. А гукі б’юць, як кроплі ў парасон, Каля кавярні, на вуглу 4-ой […]...
28. МЕЛАНХОЛIЯ Так бывае у восень парою У лесе – там, дзе паветра празрыстае, Пазбауляюся зноуку пакою, Ад прыроды маей урачыстасці! Ціхім […]...
29. Імгненне летуценным сном Імгненне летуценным сном Абудзіць памяць успамінам: Квітнее вішня за вакном, Душа купаецца ў язьміне. Павольна светалаю журбой Рака гайдае хвалі […]...
30. Кастрычнік заве змагацца! Кастрычнік заве змагацца, – Фашысты вядуць разбой. Не на вуліцы, Не на пляцы, – Мы сягоння ідзем на бой. На […]...
31. Успамін пра лета На ўзлеску вітае спелы водар сунічны, Ручаёк працякае з вадою крынічнай. Побач птушкі спяваюць вясёлыя песні, Кветкі тут расцвітаюць кожны […]...
32. Ранак над Мухаўцом Спатыкаецца фары прамень. Вось-вось – раніца – “медзь” па-над лесам. Зноў народзіць нам сонейка дзень, Што пальецца працоўнаю песняй. Кашляне […]...
33. О Беларусь! Мая Радзіма О Беларусь! Мая Радзіма Мой вольны і мыгутны край Які заўсёды будзе ў сэрцы і будзе вечна, як полымя гарэць! […]...
34. Да мурашоў! Да мурашоў! Пайду да малых мурашоў, Я ад людзей да іх пайду, Чаго на людзях не знайшоў, На іх пабачу […]...
35. Вясенні дзень Вясенні дзень расправіў крылы, Як быццам птушка, мякка прызямліўся, Ізноў прырода набірае сілы, Трывожыць нас, каб кожны абудзіўся. І чалавек, […]...
36. СШЫТАК Душа жаночая спявала Ў дарозе, дома, на таку… Калi зацiрку гатавала Цi шыла нешта мужыку. Душа спявала ад любовi Да […]...
37. Апошнія хвіліны Каліноўскага Час апошні… Канваір вёў мяне на смертны пір. Лёд у вачах, і ў задуменні… Над зямлёй гулялі хмары, зацягнулі шчасця […]...
38. Вып’ю кубачак кавы Вып’ю кубачак кавы і пайду на канаву ўзгадваць маленства… Сястра Алёнушка пад старым лунінецкім вязам кажа: — Паеду на мора. […]...
39. Квітней, краіна Даждьбожая! Шумяць дубовыя гаі, Усё на зямлі жывое Як золата ўсё дарагое Спявае вясна раўчукамі! Парадак кахае прырода, і там за […]...
40. Не глядзі на мяне Не глядзі на мяне- Я такая заусёды. Калі шчасце міне, Размінуюцца годы. Не глядзі з-за спіны, Як жадаю я дыхаць, […]...