Верш Тутака ні літасьці, ні веры
Тутака ні літасьці, ні веры,
А жыцьцё – няўтульная турма,
Сектар працы, камера кватэры,
Калідор грамадскага ярма.
Тут жывуць раптоўна і заўчасна
І часьцей ад ночы да відна…
Тут, пад бесьсмяротным
“флагам красным”
Пунсавее профіль пахана.
Месца тут на нарах мае кожны,
Ці магчымасьць іх займець хаця б.
Толькі вось рабом тут стаць няможна,
Бо ад нараджэньня кожны раб.
Тут адно: да неба ўзняўшы вочы,
Крочыць да свабоды напрасткі…
Бангалор, Кастрычніцкая плошча…
Сёньня Шлях ты абярэш які?
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Ідалы веры 1 Гады змяняе колаўротам, няма спынення ў жыцці. І душы ў царскія вароты, к жывым, нябесам бессмяротным імкнуцца ў веры, […]...
- Каб мне стаць Каб мне стаць калі сасною На гары высокай I зялёнай галавою Закранаць аблокі, Падлічаць на небе зоры, Гаманіць з вятрамі, […]...
- Я б мог перапісаць былыя вершы Я б мог перапісаць былыя вершы: Усё шчэ больш, мацней, наноў, Ды ведаю, што я даўно ня першы, Хто для […]...
- Толькі неба Час зьмяняе пачуцьці, словы, Яркасьць фарбаў, усе размовы. І кожны сон наш каляровы, Адзіны вечны негатыў. Рэфрэн Больш ілжывых слоў […]...
- Скаргі коткі Ну вось, пішу і я свой верш, А мне ад гэтага не лепш: Ну як тут штосьці напісаць, Ня ведаючы, […]...
- Расток веры Я крыху навучылася верыць І надзеяй чыёй-небудзь быць, Мне яшчэ давядзецца зведаць, Што такое моцна любіць. Мне яшчэ давядзецца шляхам […]...
- БАЛАДА ВЕРЫ РЫЧ (24.04.1936-23.12.2009) Між Лонданам і Мінскам цэлы свет, Напоўнены спякотай і дажджом, Дзе ты ідзеш, вандроўніца, паэт, Начуючы ў анёлаў пад […]...
- Калісьці Калісьці я цябе пазнаю… Сярод чужых, сярод забытых ляжыш забіты… ты. Няма мяжы… майму адчаю і… радасці: ты – мой […]...
- Ты падабаешся мне і будзеш падабацца Ты падабаешся мне і будзеш падабацца. Цябе магчыма не любіць хіба? Няхай з табою мне не сустракацца І пацалункам не […]...
- Каханне з ім сышло бяз веры З каханнем барацьба… Канешне, Ён – усё не так, і правая Яна. Яе прэтэнзій полк пацешны Той перамогі лаўры ўзяў […]...
- Недасканалая істота Недасканалая істота жытло здымае ува мне. і так кіруе мной употай, што ўсё жыццё па-свойму гне. Хоць не даюся я, […]...
- Плач Анёл самотны падаў з неба над Беларуссю незаўважна… Адно крыло – бялей ад снегу. Другое – чорнае, бы сажа. Упаў […]...
- Вось я, вось ты Вось я, вось ты, І толькі ноч сівая паміж намі. Вось я, вось ты, Сярод людзей мы нібы здані. Вось […]...
- Прысвечана L А на небе лагодныя зоркі Штосьці шэпчуць маркотнай луне. Але ж ты не шкадуеш мяне – Толькі позірк кідаеш свой […]...
- Погляд твой Погляд твой нутро ўзрушае, Здолей то мне дараваць. Я цябе не прымушаю Да сяброўства ці кахаць. Я чужых ня прагну […]...
- Твая назаўседы Як артыстка я са сцэны Вершы ўсе адно чытаю. Для мяне асіны сцены, Неба-дах над родным краем. На валун стары […]...
- Ты толькі мяне пакліч Ты толькі мяне пакліч! Ды што там!.. Шапні ціхенька. І шчасця ўсміхнецца зніч, І стане ўвесь свет маленькім. Адно толькі […]...
- Сем дзён… і далей будзем разам Хвалі лятуць, А з далёкага воблака Вызірне промень Пагладзіць ёй локаны… Мора бязмежна, А вочы прывабныя Зноўку ў бездань Мяне […]...
- Як пазбегнуць Як пазбегнуць мітусні бясконцай? Як бы птушкай шэраю у неба? Там дзе свеціць несупынна сонца, У таемную краіну мне бы. […]...
- Ну?! Што яшчэ табе трэба?! Ну?!! Што яшчэ табе трэба, Каб адчуваць смак жыцця? Вось табе чыстае неба, Вось табе зоркі зіхцяць, Вось табе бераг […]...
- У ГОРАДЗЕ, ДЗЕ У горадзе, дзе на дамах і засовы, і краты, І ўсё адно ў тых дамах – павукі і хімеры. У […]...
- Чорная хмарка Чорная хмарка па маім жыцці – варонай-пляткаркай. Куды ісці? Схавацца ў полі, у зелках высокіх? Цяжкая доля ўзыдзе асокай. Заснуць? […]...
- Клаўдзіі Танцуе “лявоніху” Сьнежная замець. Смуткуе бярозка Ў чаканьні вясны. На вуснах каханай Усьмешка блукае, Мы кружымся ў вальсе – Й […]...
- Настальгія А болей ні слова – маўчы, Касету пастаў, уключы – Хай сум у сутоньні паўсонным Паўстане з журбой на мяжы; […]...
- Неба Дрэвы рукамi – галiнамi Неба iмкнуцца абняць У вышынi над далiнамi Птушкi на поўнач ляцяць Неба – ты ўсiх аб’яднала […]...
- Прытча аб зайздрасці Прыйшоў да Майстра самурай – І ўбачыў геній чалавечы… Ды ўвёў сябе ў такі раздрай, Што сам з сабой бубнеў […]...
- Меж небам з выкапнем Блакітнае неба, і бруд на зямлі. Ня ўсё адгарнулі з яе ручайкі. Ня ўсё расплылося па іншым краям, ніжэй па […]...
- Дарога пазвала Дарога пазвала мяне ў родны кут, Цябе адаьрала: ты дзесьці там, я – тут. Чаго яшчэ чакаць ад гэтага жыцьця? […]...
- Кава Мне сніўся сон: на полі сечы, Дзе бітва жорсткая была, Знянацку мне ўпілася ў плечы Чужынца вострая страла. Заслала вочы […]...
- Страта Прачнулася я ноччу ўся ў поце. Мне нешта снілася, а што не ўзгадаць. І кінулася я да вакна ў турбоце, […]...
- Не перайсці мне даўні брод Не перайсці мне даўні брод, Што ў повадзі зглыбеў нямой слязіны; – Закамяніў у жылах, сціснуў лёд Пачуццяў гронкі палкія […]...
- Ня зломак О, Інтэрнэт! Ты мой настаўнік. З табой ня толькі марна час губляю, але і веды набіраю Спачатку зрабаваў мяне, але […]...
- Розныя два слупкі Кожны гадзіннік мае свой час, як чалавек – сваю праўду. Вось мы чаму ў нашым жыцці не бачым ні шчасця, […]...
- Ашукаўся стары верабей на мякіне Ашукаўся стары верабей на мякіне… Думаў – ласкам і ўцехам ня будзе канца. А цяпер паціхеньку, па кропельцы гіне, Каб […]...
- Як прыйдзе мая канчына Як прыйдзе мая канчына, Пакіньце балкон адчынены, Каб меў я магчымасьць душою Пранесьціся над зямлёю – Над Гродняй, Гомляй, Вітэбскам, […]...
- Я ўсё магу забыць Я ўсё магу забыць: Твой зрок, Твой колер валасоў, I цiхi шэпт, I поўнае маўчанне, I вуснаў смак, I дотык […]...
- Пра надзею Куляецца надзея ў роспач… Ператварылася ў злачынцы росчырк… І дэмакратыі не разабраць Мне почарк… Пытанні для чаго і чаму Так […]...
- Ці трэба пра гэта пісаць? Лепш стаць дрэнным паэтам, Чым ні кім не стаць у жыцці. З дрэнным вершам застацца лепей – Чым застацца з […]...
- Мне здаецца – так мала мне трэба Мне здаецца – так мала мне трэба. Я не прагну раскошаў зямных. Падары мне ў народзіны неба, Адно неба з […]...
- Як кожны крок – нібы па крапіве Як кожны крок – нібы па крапіве, Спыніцца спакушае роспач болю. Згубіўся шлях у сонечным жніве, І невядома, хто б […]...