Верш Часцей, часцей прыпамінай

Ещё вершы:

1. Трэба дома бываць часцей Трэба дома бываць часцей, Трэба дома бываць не госцем, Каб душою не ачарсцвець, Каб не страцiць святое штосьцi. Не забыць, […]...
2. А чым яшчэ заняцца ўвосень А чым яшчэ заняцца ўвосень, Калі жыцьцё – ў напрамку дна, Калі зьядае шэрань росы Ды так няўтульна безь віна?.. […]...
3. Колер памяці сіні і белы Колер памяці сіні і белы… Так пра Вас лёгка мне ўспамінаць! Неба яснае зоркамі спела, Адлівала ў снягах давідна. На […]...
4. Родныя словы Яны даспадобы мне, хай і старыя, Не толькі ў гучанні хвалюючы змест. Як многа гавораць мне назвы такія – Мінск, […]...
5. Словы пра Беларусь Пра што пісаць? Пра Беларусь! Калі пісаць, дык пра радзіму, Той край, якім я ганарусь, Якім жыву, пакуль ня згіну. […]...
6. Мсціслаўцы Мы мудры народ – мсціслаўцы, Мы моцныя духам і сэрцам сваім. Нашчадкі князёў і выдаўцаў. Унукі Альгерда, Лугвеня сыны. Мсціслаў […]...
7. Трывожацца рукі і ўcё – не да рук Трывожацца рукі і ўcё – не да рук. і светла, і пуста, і лёгка, але – так няпэўна, так зыбка, […]...
8. Белы бусел у вырай ляцеў Небакраем анёлавых межаў Белы бусел у вырай ляцеў. Прамінаючы гмахі і вежы, У абдымках сцюдзёных залеў. А на крылах бялютка-бліскучых […]...
9. Кветкі роднай зямлі Цвіці, мая калючая шыпшына! Пара святла і радасці прыйшла. I матылёк зноў кружыць над лагчынай, I зноў на кветкі падае […]...
10. Дай прачнуцца ў тваіх далонях! Дай прачнуцца ў тваіх далонях! Дай забыцца ў тваіх вачах! Хай да смерці мяне палоняць Думы светлыя па начах. Нават […]...
11. Яшчэ хлапчук спазнаў ледзь-ледзь Яшчэ хлапчук спазнаў ледзь-ледзь Соль словаў запаветных, Яшчэ яму расці, сталець, А маці шые ветразь. Мінаюць доўгія гады Ў турботах […]...
12. Белы снег Белы снег, нібыта забыццё, лёг на дол так хутка і ахвоча. Я яшчэ не вытрывала ўсё, я яшчэ шукаю твае […]...
13. Благаславенны край наш Благаславенны край наш, ад азёраў сіні! Лугоў раздольле ды шырокі стэп, Сынам даючыя жыцьцё жанчыны І нівы, родзячыя хлеб… Благаславенныя […]...
14. Незабудка Сяду я ля незабудкі. Яна ціхенька спытае: – Гэты мілы нам куточак будзеш помніць, абяцаеш? – Не забуду, незабудка, я […]...
15. Ты маме столькі слёз прынёс Ты маме столькі слёз прынёс, Што сам акамянеў. I дзічкай горкаю ты ўзрос Між пладавітых дрэў. У дзень праменны, малады […]...
16. Наркаман У вачах празрысты, сіні лёд, бярэш іглу і вось узлёт, ляціш, туды, дзе сіні дым, памрэш калісьці маладым. Памрэш, а […]...
17. Эпітафія каханню На востры кант барвовых дахаў, Паміж прутоў антэн, на лёд Упала сонца – збітым птахам… За ветрам, у сіні краявід, […]...
18. Бывае, часам вельмі трэба Бывае, часам вельмі трэба Прачуцца стомленай душой, Што самы мілы ўскрайчык неба – Над хатай бацькавай старой. Як сон – […]...
19. Дзе мой казачны край? Дзе мой казачны край?.. Дзе нiколi не жыў. Толькi марыў аб iм Ды начамi тужыў. Па барах, па лугах Па […]...
20. Ты ночкаю каляднай варажыла Ты ночкаю каляднай варажыла І ў воду воск напоўправідны ліла, Цікавячы, што выхадзіла мне: Курганчык… белы крыжык… так, магіла! У […]...
21. Беларуская чайка Памяці Ларысы Геніюш Беларуская чайка! Да Вас, Я звяртаюся толькі на Вы. Дзякуй Вам, што ляталі ўвесь час На сваёй, […]...
22. Не называю гэта сном Не называю гэта сном – Ты ёсць, ты побач, ты рэальны, Але як быццам бы пад шклом: І блізкі і […]...
23. Усхваленне Радзімы Край мой родны, скажу без падману: Куды б сцежкі твае ні вялі,- Я душой прыкіпеў да Ашмянаў,- Няма лепшай на […]...
24. ВОЧЫ Удзень мне цёмна, як уночы, Закрыў мне белы свет мой лёс, Бо плакалі нямала вочы і вылілі багата слёз. Устану […]...
25. *** Я гэты боль перажыву Я гэты боль перажыву. Хоць цераз край – да дна дап’ю. Мой боль – нацятую струну Я не парву – […]...
26. Мы з братам Каб у нас была сястра, Мы б яе не білі, Каб у нас была сястра, Мы б яе любілі. – […]...
27. Шпурнуў у суседа камень Шпурнуў у суседа камень – Сам сінякі носіць. Плюнуў у гневе на брата – Ніяк адмыць не можа Уласнага твару. […]...
28. Чай Мокры асфальт… А ў вокнах тваіх засынае апошні прамень. Ноч не аддам… Буду з табой. Нас не так шмат… А […]...
29. Перамога Н – ніхто не забыты І – і нішто не забыта, Х – хавае імёны шыльда граніта, Т – тваіх […]...
30. Родная зямля Ты вытрымаеш, родная зямля, Як непагадзь вытрымлівае хата. Пазнала Ты і князя і круля, Пазнала і гвалтоўніка і ката. Ты […]...
31. СТРЫЖЫ Каменнепадамі стрыжы… Быццам з берага-гары гэта чорныя глыжы на пагібель машкары. Піск, віск, енк і нават звон над Заходняю Дзвіною. […]...
32. Вёсачка Гэта вёсачка сэрца майго родны кут, Нахлынаюць адна за адною памяці хвалі, Толькі тут, толькі тут, толькі тут, Сапраўды и […]...
33. СІНІ РАНАК Скокне сонейка на ганак, Тупне ножкай босаю — Пабягу у сіні ранак Першымі пракосамі. Аблячу без адпачынку Лес, прапахлы росамі, […]...
34. Асенні вечар На лістоце – кроплі, на траве – расінкі, падаюць з нябёсаў дробныя дажджынкі. То ж асенні вечар – надыходзіць рана, […]...
35. Камсамольскія сэрцы Камсамол, маладосць, Шлях юнацкі, узлётны, Скрозь дарогі твае, Ні канца ім, ні краю. Хіба сорак табе, А мне болей паўсотні? […]...
36. БАЛАДНЫ МАНАЛОГ КАЗІМІРА ЛЫШЧЫНСКАГА (3.03.1634-30.03.1689) Разбурылі мой дом, як прытулак вар’ята, І спалілі мяне, абакралі мой край. Мог чыноўнікам стаць, нават быць дыпламатам, Стаў […]...
37. БАЛАДА ЮЛЬЯНА НЯМЦЭВІЧА (16.02.1758 – 21.05.1841) Ізноў зацішыцца маёнтак Скокі- Збіраешся ў дарогу, гаспадар. Паўзуць з усходу чорныя аблокі, І сонца ўсходзіць, бы […]...
38. Музыкант Безнадзейна, пяшчотна, шчыра, Нібы чорны кавалак хлеба, Нібы белы птушыны вырай. Палюбіце стамлённыя рукі І плячэй заінелыя крылы, Гэты плач […]...
39. ЯКІЯ КРЫЎДЫ? Мяне не пакрыўдзіць той, хто перастаў для мяне існаваць (Э. Марыя-Рэмарк) Мне думкі радасна снаваць, Што не любілі вы, што […]...
40. Радуніца Маім землякам – жыхарам адселенай вескі Рудня-Шлягіна Веткаўскага раёна прысвячаецца Гэты дзень ён для многіх святы, А для нас асаблівы […]...