Верш Наляплю мазурыкаў я з гліны

Наляплю мазурыкаў я з гліны,
буду з імі час я пакараць,
малаціць лучынкамі-мячыма
воярства вар’яцкага цара.
Вынішчу, што жыць перашкаджае,
знясілеўшы, грымнуся на дол,
з шэрымі пісклівымі мышамі
дзелячы прытулак свой і стол.

Люд разбойны трызну атчыбучыў,
стройны збор законаў ведучы,
абярнецца ў гліняныя кучы
па-за склепам, дзе іх цар спачыў.
І народ паўстане з аптымізмам…
Зрэшты, год прыкладна цераз пяць.
зноў яму за штосьці ўставіць клізму
царская нябачаная раць.

Зіхацеўшы рэшткай дэмакратый,
збор законаў выгарыць ушчэнт…
Ах, зусім дарма я лёс растраціў
на богападобны экскрэмент!
Пад курганам суха, прахалодна,
мышы рыюць новыя хады,
прах мой памінаюць бязлагодна
за цыклічнасць ўладнай чахарды.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Ну-ля-Вы-я Ну-ля-Вы-я На Нямізе снапы сцелюць галовамі… Слова аб палку Ігаравым Тысячу гадоў “ідзем на вы”* – аж на Вы адзін […]...

Бывае, што й пазбаўлены бліскучасьці Прысьвячаецца Любе і Міхасю Вераціла Бывае, што й пазбаўлены бліскучасьці, але ж у чыстых колерах, бы акварэль настрою, верш рэшткай […]...

У бабулі Паланеі Даль паднімуць, сон развеюць. Разбірай, лугі, касцоў! – У бабулі Паланеі Пяць асілкаў-малайцоў. I ў спякоту, і ў завею Кліча […]...

Ты прыйшоў на захад сэрца Я на ўсход тваёй дарогі. У тваіх далонях – вецер, У маіх – палын-трывога. А на захад – мілавіца, А […]...

Веру Веру – вернецца – пераменіцца!.. Мякка сцеліцца з’едлівы дым… Не хачу паміраць маладым! Поўня свеціцца… Сэрца ўсцешыцца – Толькі дай […]...

З вяночкам да цябе З вяночкам да цябе і з надпісам ад сына Са смуткам у душы я брамку адчыніў. І спачувае мне чырвоная […]...

Змены Штосьці павінна змяніцца, Але не ведаю як. З гэтым нельга мірыцца, Нельга мірыцца ніяк. Штосьці патрэбна рушыць І будаваць наноў: […]...

Касмічная залежнасць Касмічная залежнасць Недзе страціў настрой: усю валіцца з рук, І, бадай, без усякай прычыны. Нібы думкі папаліся ў выкляты круг […]...

Арліны храм. Узмежак беразовы Арліны храм. Узмежак беразовы. I твар сялянкі жытна-верасны. Усё ў адным злілося перазове – Нашэсце грому, ласкі і вясны! Шугнула […]...

Звычайныя пяць літар Звычайныя пяць літар ізноў да нас прыносяць звычайную пару, ліст жоўты ападае… я раптам зразумею, і здрыгануся: восень… *** звычайныя […]...

Ачышчэнне позіркаў маланкамі Ачышчэнне позіркаў маланкамі Ды грымотамі вачэй, На самоту хто глядзіць цераз фіранкі Стане дыхаць зноў лягчэй. Перайсці праз навальніцу Будзе […]...

365 Каляндар свой непарушны Расцяруш як воспа твар, Кроплі воска з капялюшу – Паралюш для янычар. Як Ікар зірні на Сонца […]...

Пяць патронаў у абойме Пяць патронаў у абойме, Пяць патронаў. Падымаемся у бой мы Ў полі роўным. У патроне кожным – куля, Девяць грамаў. […]...

Ушчэнт Ушчэнт. Мае думкі разбіліся цалкам ушчэнт. Пазёрства. Прытворства. Няма на зямлі адпачынку. Пабыць бы сабой не стагодде, а толькі хвілінку! […]...

Няўжо? I вось, нарэшце, прада мной Радзiма, Тут беларускасць знiшчана ушчэнт, Свая, наогул, мова нелюбiма, I грэбуе ёй нават прэзiдэнт. Нiхто […]...

НЕ ПРАЕХАЦЬ, НЕ ПРАЙСЦі Прыпыні на дзень, зіма, Не хавай у кішэню сцежкі. Добра ведаеш сама- Многа снегу на ўзлесках. Не праехаць, не прайсці, […]...

Верш для Юліі Вось і ты, маладая, молада пакідаеш мяне на прэч, наталіўшыся ўзахап з голаду спрытам рук маіх, сілай плеч. Пакідаеш, а […]...

Сярожа i садок Заўтра свята – наш сынок Iдзе першы дзень ў садок. Увесь вечар ён збiраўся I прыгожа апранаўся. Пяць разоў за […]...

І адшумеў ужо мой сад І адшумеў ужо мой сад, Ды й кліча зноў мяне радзіма, і веска з жменею зярнят, Ля плота ў чырвані […]...

Зімы недарэчная рэшта … Зімы недарэчная рэшта – Сьнег падае і растае. Ды ўсё ж ён нагадвае нешта, Пра штосьці забыць не дае. […]...

Троя Хустачкі-каруначкі На пунсовых тварыках. Шпацыруюць гумачкі Па сьпінах лашарыкаў. “За!”краіну вольную– Паліцаяў лецішча, Дзе сядзець прывольна ўсім, Хто ня ў […]...

Ганарысты парсюк Бывае праўда ў вочы коле… Раз гнаў пастух свіней у поле. Адзін вялізарны Парсюк, Які абегаў вёску ўсю, За раніцу […]...

Я цябе не забыў Я такім стаў, як быў – не такім, як усе… Не, цябе не забыў – забываю пакуль, пакрысе… Незагойных шмат […]...

Пахне спелай антонаўкай восеньскі сад Пахне спелай антонаўкай восеньскі сад… Пастаю, адыду і вярнуся назад. Ціха, яблык, не падай, Не будзі маю радасць, Да відна […]...

Крытычны ўзрост Адолеў свой крытычны ўзрост, Бо зноў планіда спагадала. Пашый кашулю навырост Яшчэ адну, як колісь, мама! Дыхну духмяным паркалём, Маленства […]...

Што здарылася? Што здарылася з вёскай, Дзе гурт малады, Дзе хлопцы, дзяўчаты, Што калісьці былі? Дзе ж гоман трашчоткай, Што калісьці ішоў, […]...

У родных мясцінах Праз пяць гадоў я зноў наведаў Вусце, Прытулак дум, абраны мой куток, Дзе высіцца Вусцянскі мой грудок І вецер лёгенька […]...

За пяці хвілін Пакуль трымаўся незалежна ў часе і часу новы не прабіў адлік, пакуль з табой сустрэча не збылася, я мог спакойна […]...

Трыццаць пяць чалавек Трыццаць пяць чалавек, трыццаць пяць партызан – сабіраў свой атрад удалы атаман. Гнаў ён коней сваіх удалеч сівых бароў, каб […]...

Шумеў бор Шумеў бор – збор дрэў. Лес атуляў. Лес грэў. Вораг на нас з факелам лез. Лес засланяў, бараніў лес. Ляціць […]...

Тартак Лесапілка ў Замосці – асобнае штосьці! Краявід наваколля паціху звяла. Спілавалі лясы за бугор ягамосці, Бо такую магчымасць улада дала. […]...

Травы і гарбата За Неманам, ў таемнай дзікай пушчы. У лугах, якіх і за жыцце не абыйсці. Збіраю водарам натоленыя травы. І лепш […]...

За акном снегапад, абыякавы вецер За акном снегапад, абыякавы вецер. Шосты паверх ды звычайны пад’езд. Кухня, кватэра, дым цыгарэты, Ноч, снегапад ды святла ўжо нет. […]...

Вяртаньне ВЯРТАНЬНЕ Развітаньне…- звычайная справа! Шмат разоў я ўжо зьведваў яе, Але…смачная матчына страва Штосьці комам у горле стае. За дзьвярыма […]...

Завяшчанне Ў Натарыяльную кантору Стары, аднойчы, дзед зайшоў. Аддаў квіток аплаты збору, Сказаў: – Ну, ледзьве Вас знайшоў! Дарогу сёння паказалі […]...

Бедныя людзі – бедны народ Узвышалась раней высока Рэч Паспаліта, Хоць і была наша кроў там праліта, Царская ўлада прынесла прыгнет І паляцелі мы ў […]...

Пяшчота траўня Пяшчотай траўня ахутаюць анёлы, За даляглядам водарам абдымуць росы… І бліскавіцай завітаюць крозы – Ушчэнт спаліць мінулае і слёзы… Нябачны […]...

Горкі зман неспраўджаных жаданняў Горкі зман неспраўджаных жаданняў – Нечаканы жорсткі ўдар пад дых. Праз памылкі і расчараванні Свет аглух, аслеп, заціх. Толькі плача […]...

Вулічная замалёўка Ідзе! Маладая! Прыгожая! Імклівая быццам лань! Нямеюць мужчыны-прахожыя: Ці ява яна, ці здань? I кожнаму хочацца позірку Яе зіхатлівых вачэй, […]...

Мне спакою не ведаць Мне заўсёды чагось не стае, Штосьці вабіць, кудысьці цягне – Знаць, як кожная птушка пяе, Знаць, як кожная кветка пахне; […]...