Верш Купальскі лівень

Ещё вершы:

1. Купальскі бліцкрыг Легіёны, варожыя вежы, Бягуць паштальёны. Адрэжу Свае успаміны, навіны, і чуткі, Павольныя міны-атруткі. Па трэшу ў лісты-пахаванкі – Ўсе вершы, […]...
2. Мы, азірнуўшыся, бачым сны Мы, азірнуўшыся, бачым сны дождж, восеньскіх вуліц пустыню. Там за вакном – бязмоўя карціны, У смузе святла – сілуэты, вітрыны […]...
3. Зорныя пацеркі Зорныя пацеркі… ******************** Плачуць нябёсы. Я разам з імі. Дзень такі злосны – Сэрцайка стыне. Сонца за хмару Тварык схавала. […]...
4. Дзяўчаты знікаюць у каханні Дзяўчаты знікаюць у каханні: Іграюць ужо іншую ролю. Удзячны табе дарагая, Што ты застаешся са мною. Дзяўчаты знікаюць у каханні: […]...
5. Дождж, не плач!.. Я з табою сумую Дождж, не плач!.. Я з табою сумую. Свае слёзы мне ў шыбы не лі. Я ж слабая – сябе не […]...
6. Васільковы стан Асядзе пыл сцяжын далёкіх, У душы паселіцца спакой… Праз каласы палёy’ жыццёвых Стан васільковы маніць твой. Калісьці ён такі далёкі […]...
7. Дажджлівае надвор’е Дажджлівае надвор’е, Кастрычніцкая слота. Дождж-імжака, дождж-свавольнік Ахінуў сабою горад, Лісьце жоўтае каштанаў На траве пажухлай мокне… А здаецца – нібы […]...
8. Лівень Чуваць на лузе гром бясконца. За хмары раптам знікла сонца, Мацнейшы вецер тут жа стаў – Да долу гнуў галовы […]...
9. Ліпень, лівень Ліпень, лівень… Мне здаецца: Грукне сэрца І парвецца. Я штосілы Крыкну: “Мілы!” Хай по лесе, Як прадвесне, Распаўзецца Маё сэрца....
10. Першы вясновы лівень Яго чакалi мы на кожным днi, I ўсё ж уразiў ён, як нечаканасць: Густы i цёплы, хлынуў з вышынi – […]...
11. Ліпеньскі гром і лівень Аддаю табе ліпеньскі гром, Перапоўпены летняй задухай, Што сп’янела ідзе напралом, – Не ўцякай, пачакай, паслухай. Падары, прашу, наўзамен Мне […]...
12. Пасляваеннае У прысадах рабіны алелі, Заглядзеўшыся ў люстра шасе. Уцалелі яны, уцалелі, Уцалелі, хаця і не ўсе. Самы раз ім сысціся […]...
13. Ратавала, катавала Карацеў мой дзень, як поўня. Зоркі ў кошык я сабрала, Залатым ён мёдам поўны. Па сьцяжыне, па сьцябліне Я ірвалася […]...
14. Незабудкі азёр Ля ціхай затокі на плёсе Ёсць шчасце згадаць аб любві. Сваіх я не высушу вёсел – Плыві, мая лодка, плыві! […]...
15. КАРНіКі Прайшло 72 гады, як пачалася Вялікая Айчынная вайна. і пачалася яна на Беларусі. Помні гэта, сучаснік! Зляцеліся, як тое вараннё, […]...
16. Дождж, дождж першабытны Дождж, дождж першабытны Ад самога пачатку часу, прасторы, Мысьленьня. Ламаецца ноч, як забытая лялька, І дождж ідзе. Абяцаю табе небыцьцё […]...
17. Глыбокае Хто даў табе імя такое? Не скажа час, маўчыць панура. Струхнеў каўчэг разбіты Ноя, Вякоў пранеслася віхура. Сівым здаецца час […]...
18. КУПАННЕ Ў РОСАХ КУПАННЕ Ў РОСАХ Ноч. Аголена вусціш. Бег сукенкі з плячэй. На прасветленых вуснах адзінота начэй. Старажытнай замовы дрогкі, блытаны шэпт. […]...
19. Вечаровая малітва І дождж, і сьнег, і сум адвечны мой. І кнігі бескарысныя, і песьні. І час ляціць над мёртваю травой, І […]...
20. “Добры дождж!” Дождж коціцца, бубніць, гудзе, Бяжыць, як хлопчык басанож… I я заместа “Добры дзень” Табе сказала: “Добры дождж!” I засмяялася, I […]...
21. Птушыныя гнёзды пад снегам заснулі Птушыныя гнёзды пад снегам заснулі, Дрымотную пражу завеі прадуць. А хочаш – зімой закукуюць зязюлі, Мядовыя росы на дол упадуць. […]...
22. З восеньскіх паліц Бярозы залатыя завушніцы Зачапілі на зялёныя галовы. Ткуць кросны восеньскія сітцы, Колер падмяшаўшы новы. Фарбы лета дождж змывае, Але ўсяму […]...
23. Бывай, бывай, каханая старонка Бывай, бывай, каханая старонка Я ў вышыню ўзлятаю жаўруком Адтуль пяю табе я звонка-звонка Каб добрым быў настрой у землякоў […]...
24. Дождж цалуе вусны Зацвіла каліна, Вішня аблятае… Дзе мая дзяўчына, Шасце дзе гукае? Дзесьці ўсё блукае У густой траве… Мо’ цябе шукае Ці […]...
25. З поля сцежкай ішла З поля сцежкай ішла Прыгажуня-дзяўчына, А насустрач ёй – дождж. А насустрач ёй дождж Бег імклівай лавінай. Дождж яе абхапіў, […]...
26. БАЛАДА МІХАЛА КЛЕАФАСА АГІНСКАГА (7.10.1765-15.10.1833) Радзіма вечная, як неба гэта, З якога, нібы дождж, сыходзіць Бог І ў музыцы жыве, нібыта лета Жыве ў […]...
27. Зімовы лес Зімовы лес – Крыштальны сад У звоне промняў заінелых. Сняжынак свеціцца пагляд На галінках белых-белых. Ліецца ціхае святло Ў ранішнім […]...
28. БАЛАДА ЯГАЙЛЫ (1352(?)-1.06.1434) …Прад табой крыжакі, як на полі крыжы, Дзе твой брат, дзе твой сын, дзе твой бацька ляжыць, Дзе ляжаць […]...
29. Дзяўчаты мыюць танк Дзяўчаты мыюць танк Ля Дома афіцэраў. Стаіць герой атак На пастаменце шэрым. Даўно закончан бой, I танк астыў ад злосці, […]...
30. Хай не загасне наш Знічь! Крыга крывава – наш сцяг Сонна плыве па траве… Дзе патрулюе каршак Русь на жалезным крыле! Мроі пакінуць мой край […]...
31. Шчасце…Гора Над заросшай над поймай збялелай, дзе імгла разышлася ў бакі… На траве слёзы ранку знямелі – гэта слёзы мне роднай […]...
32. Навальніца “Навальніца” Неба-чыстае без хмаркі Без памылкі і памаркі Сонца-ярка-жоўты шар Не дзянек а божы дар Толькі парыць няма спасу У […]...
33. Пасля дожджыку ў чацвер Пройдзе дрэннае надвор’е скінуць кепскага цара птушкі вернуцца ў Пагор’е дзе дзяцінства спіць пара. Край пакіне жах хваробы… нехта знойдзе […]...
34. У акно гляджу Пісаць аб чым?.. Думкі няма. Муза мяне Знойдзе сама! У акно гляджу – Пра тое, што бачу, пішу. За акном […]...
35. Дожджык Пастукаўся дожджык у вокны, – Ніхто яго ў дом не пусціў, І ён, небарака, маркотны, Па шыбе слязінку скаціў. Патупаў […]...
36. Анэстэзія Дождж схададнелымі пальцамі з пярсцёнкамі зжоўклага лісця) вымывае з жаданняў кальцыі расцярушвае мараў няіснасці. Дождж прахалодай палеткаў (лысых гвалтоўна абшараў) […]...
37. Дзедаў тытунь У час маленства – светлы час! – Бязбожна ўсе так не палілі. Дзяды, выхоўваючы нас, З цыгаркай болей гаманілі. Бывала, […]...
38. З глыбинь жыватворных * * * Дакрануўся раніцы рукою, – Засьпявала птушкаю яна, Зазірнула ў вочы мне зарою І расой ля ног маіх […]...
39. Мілая матуля Цеплынёй атуліць Сонейка зямлю. Мілая матуля, Я цябе люблю. Мне з табой утульна, І спяваю я: “Мамачка, Матуля, Любая мая”. […]...
40. На асенніх могілках На могілках – ціха і сумна, Змярцвеласць у жоўтай траве… Прымроіцца раптам, што з трунаў Чыёсьці дыханне плыве… Яно выплывае […]...