Верш Прыгажосць зямелькі роднай
Прыгажосць зямелькі роднай
На заўжды запомню я.
Хай з’яўляецца не моднай,
Але ж тут мая сям’я.
Рэчка, поле, лес і дахі
Да чаго ж знаёмы мне!
Тут пяюць прыгожа птахі,
Як ніколі і нідзе.
Тут кароўка, там авечка,
Бабка з дзедкам на двары.
Ты скажы ім хоць славечка,
А лепей ім дапамажы…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Прыгажосць Прыгажосць Ў віхуры цемрадзі і злосці, Ў будзённай шэрай чарадзе Нам ёсць патрэба ў Прыгажосці Не менш, чым ў хлебе […]...
- Прыгажосць дзяўчыны Прыгажосць дзяўчыны Заварожвае свядомасць, І вусны шэпчуцць: Не шукай прычыны! Хваробу гэтую не лечаць, А сэрца зноў трапечыць, З грудзей […]...
- Прыгажосць, таямніца і бездань ходзяць утрох Прыгажосць, таямніца і бездань ходзяць утрох. Але ведаеш, бездані не трэба баяцца, Бо страх – тая самая радыяцыя, Якая атручвае […]...
- Лепей абдымкаў такіх не бачыць Лепей ніколі, нідзе Абдымкаў такіх не бачыць, Калі вырываюць дзіця З матчыных рук гарачых; Калі адрываюць яе Ад цела забітага […]...
- На тым двары На тым двары. На тым двары, дзе нас люлялі, Дзе калыханкі пелі нам, На тым двары, як бразьнеш клямкай – […]...
- Кветкі роднай зямлі Цвіці, мая калючая шыпшына! Пара святла і радасці прыйшла. I матылёк зноў кружыць над лагчынай, I зноў на кветкі падае […]...
- Баранчык – два калечкi Некалi ля самай цiхай рэчкi З козачкай бебекала авечка: Авечка: “Памажы, сяброўка з барадою, Бе-бе-бя бе-бя бяда са мною Я […]...
- Ні ў ад, ні ў рай без роднай моў Оно вж в Одрыжін Мне снілся сон. Я вот, другой! На куртачке ш чаво-т ангельскэ? І размаўляю я аб чом! […]...
- Мова роднай хаты Мова роднай хаты Лупцавалі не раз беларуса-скарыся! І турмою палохалі пан і паняты. Толькі лепей застацца без волі і хаты, […]...
- Я люблю сваю айчыну Я люблю сваю айчыну, Хоць і рэдка там бываю. І як каханую жанчыну Яе ў вершах апяваю. Ёсць у ёй […]...
- Дзедаў госць Сціх нарэшце колаў лёскат, і спыніўся паравоз. Ён Міколку к дзеду ў вёску сёння з горада прывёз. Дзед унука ля […]...
- Лепей Лепей быў бы дурным, Каб ня мог зразумець, што наўкол адбываецца… Лепей быў бы сьляпым, Каб ня бачыць, як бедны […]...
- Дзве пілы Каля сяла Сустрэлася з пілой піла. Адна, як срэбра, ззяе, А другая – Зусім іржавая была. I вось, як кажуць, […]...
- БАБКIНЫ КАПРЫЗЫ (з цыкла “Скаромныя пацешкі” “Хутка прыйдзе святы пост”- Кажа бабцы дзед Антось. Прынясi глячок гарэлкi, Вып’ю зараз замест грэлкi.” Пасля […]...
- Мы людзі свабодныя Мы людзі свабодныя, Вольныя птахі, – Магутныя, грозныя Крылляў размахі. Зямлю непасціглую Сэрцам пранялі, Нябеснай валодаем Сонечнай даллю. I поўдні, […]...
- Балюча ўспаміны б’юцца Балюча успаміны б’юцца. І сэрца каменем ляжыць. Табе не хочацца вярнуцца? Ты не пакутуеш, скажы? Зноў думка з думкаю сплятуцца… […]...
- Бабка – А ці можаце вы, дзеткі, растлумачыць, Што ж у нашай мове слова “бабка” значыць? Ніна: Ну, вядома ўсім – […]...
- Аб роднай мове Шлях чорнай гадзюкаю, Пад калёсамі, Вёскі, праз мутнае шкло, Кастылі ля хат, Дзе вёдры з яблыкамі, Кастлявая – тутэйшая, А […]...
- Ў далечыні ад роднай хаты З вясны прызвалі, як ў салдаты Мяне і іншых мужыкоў “Арбайтэн” будзеце, да хаты Не хутка пападзеце зноў Вось на […]...
- А хто ты? А хто ты? Ніхто! А дзе ты? Нідзе! Ты чалавек? Не ведаю! А як цябе зваць? А хто як заве! […]...
- Да Дня і ў рамках роднай мовы ш Ты будзеш хвайны дзек Па-за мяжой пачуццяў кволых Мы любім ліхалецьць? Ці толькі беларускай моўкай Вслаждае вусн Палесьсь? Дык дзе […]...
- Роднай мове Нашая мова, пявучая мова, Голас народа знямелы амаль, Нашая годнасць i прашчураў слова, Наша ахвяра, наш смутак i жаль. Ты […]...
- Я ўжо ў казкі не веру Я ўжо ў казкі не веру, Прывідаў, русалак ды лешых няма. Я ведаю, што цмок не вартуе князёўну, А я […]...
- У старонцы роднай я не зломкам У старонцы роднай я не зломкам Гады зыйшоўшыя пражыў, Дзе маладзік аб долі бомкаў, А лес ёй казку зваражыў. Дзе […]...
- Роднай вёсцы Бадзені Толькі ты мне і сілу, і веру даеш, Родны край – маіх дум, маіх сноў прыцяжэнне. Тут мой верш самы […]...
- Ля роднай хаты Мне б у роднай хаце легчы на палаці Ды сучкі на столі ўсе пералічыць. Як было і колісь, кожны з […]...
- Ганаруся роднай моваю! Ганаруся роднай моваю! ******************** Мілагучная, Далікатная Поплеч з гуслямі Мова таткава. З сенажацямі Ды з палеткамі Мова матчына У садзе […]...
- Вяртанне да роднай хаты І недзе блукае мой цень. Дарогі пагоркамі ўздыбленыя Ужо не чакаюць гасьцей. Тут сьцежка дзіцячыя крокі Схавала ў гушчар лебяды, […]...
- Да мамы…(маёй роднай вёсачцы Градзянка) Да мамы…(маёй роднай вёсачцы Градзянка) ******************************************* – Да мамы хутчэй! – разагнаўся цягнік. – Да мамы! – спяваюць колы. З […]...
- Калыска ўспамінаў…(маёй роднай вёсачцы Градзянка) Калыска ўспамінаў…(маёй роднай вёсачцы Градзянка) ***************************************** Мой родны, непаўторны, мой адзіны Куточак, дзе вучылася хадзіць. Плывуць няспынным клінам успаміны – […]...
- Зух Барбоса пасадзілі на ланцуг. “За што ж гэта яму папала?” – Авечка у Казла спытала. “За справу, – кажа той, […]...
- НЕЯК РАНКАМ Неяк ранкам, дзе лесу крыло, Дзе арэшніку цесныя дахі, Разрываў на кавалкі святло Тонкі голас узрушанай птахі. Крылаў шэрых драпежны […]...
- Лес сухі Лес сухі Не знае лета. Не заплача аб ім восень. Лес сухі ніколі болей Не сасніць сваёй вясны… Снега шчодрасцю […]...
- Я ніколі цябе абдыму Я ніколі не буду тваёй. Гэта праўда. Так будзе. Напэўна. Мо так лепей. Не рушым спакой. Ды навошта? Але ж […]...
- Першы Я Чысты ліст, які трэба спісаць Пусты збан, які трэба напоўніць Мне ніколі вас не дагнаць Вам ніколі мяне не […]...
- Яшчэ год адзін адплывае ў бязмежжа Яшчэ год адзін адплывае ў бязмежжа, трымціціць на далоні сняжынкай-слязой. Што – памяць забрала, што – снежань заснежыў, а нешта […]...
- Сумны верасень за вакном Нат не верыцца, што жывём, Жывём добранька да пары… Дожджык дробненькі на двары. Восень сыплецца на зямлю. -Чуеш, сын уста […]...
- О, птушкі О, птушкі! Ціўкаюць, звіняць, Шапочуць, каркаюць, шчабечуць… Яны не могуць не спяваць, Не перагуквацца аб нечым. У тым – прырода […]...
- Тры каралі Мы былі, мы будзем… Але мы ня ёсьць. Чужынцам наш край апантаны. Забраў нашу волю няпрошаны госьць Ды шчасьце закуў […]...
- Нарыў Ды не чытайце гэтай мовы. У ёй бязглуздзіца адна. Няма карыснага нічога, І бескарыслівасць ня та. Ці праз яе хоць […]...