Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Едзе хмарка

Едзе хмарка-ўсюдыход,
едзе
з захаду на ўсход.
Не спыняецца нідзе,
дождж
у кузаве вязе.

Гром вуркоча,
як матор.
А наперадзе –
затор.
Там сышлося хмараў шмат –
ні наперад,
ні назад.

Збоку
выплыў самазвал,
бліскавіцай
б’е сігнал:
– Налячу,
загрукачу,
бо спыняцца
не хачу!..

Усюдыход
зусім памалу
чырк –
па борце самазвалу.
Тут з нябёсаў
як ліне
на цябе ды на мяне!..

– Вецер-міліцыянер!
Мы чакаем
хуткіх мер…
Свішча вецер у свісток:
– Хмара, ўперад!
Хмара, убок!..

І заззяў
на ўвесь прастор
сонца жоўты святлафор.

Самазвалы,
ўсюдыходы
аддаляюцца за лес,
і для добрае пагоды
вызваляецца праезд.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Едзе хмарка - Артур Вольскі