Верш Для лістоты

Ещё вершы:

1. Зашапчы гэты боль, дождж лістоты Зашапчы гэты боль, дождж лістоты. Залаты лівень, лівень барвяны. У травы познія падаюць ноты Музыкі невяртання. Невяртанне без слова, пагляду, […]...
2. Паланэз пажоўклай лістоты Паланэз пажоўклай лістоты, Невымоўных рапсодый пяшчота, Непадгеджаных мітаў адзнакі, Неспазнанага водару спадкі. Час малення зляцелых дадолу, Непаспелых прамовіць нічога, Неспазнелых […]...
3. Восень слязьмі апалай лістоты Восень слязьмі апалай лістоты Быццам мастак, малюе жыццё… Шэрай улады пануе брыдота Нават калі пляваць праз плячо.. Край занядбаны сынамі […]...
4. Якога колеру вайна? Якога колеру вайна? Хто гэта ведае, скажыце, Калі задоўга да жніва Самлелі каласы у жыце. Якога колеру вайна? Калі не […]...
5. Істота Істота Што бачыш ты, істота, аслепленая жоўта-чырвоным бляскам золата? Фарбы зямлі?.. Не!.. Твой колер адзіны – жоўта-чырвоны! Узыходы і заходы […]...
6. КОЛЕРА БЛАКІТ КОЛЕРА БЛАКІТ Праз дзень з сабою, побач з сонцам І рэдка ноччу заглядаю у сябе, Спрабую пры святле угледзець донца […]...
7. Нядоўга Збудзецца… Лічы, што ўжо збылося… Год за цэлых дзесяць прамінуў… Голас твой згубіўся ў шмагалоссі, І навечна позірк твой заснуў. […]...
8. Белая ружа, чырвоная ружа Белая ружа мае адценне Тваіх валасоў шаўковіста ігрывых, Чырвоная ружа мае адценне Румянцаў тваіх, чырванню сарамлівых. Белая ружа імкнецца паўторыць […]...
9. Мы Мы памерлыя, мы ненароджаныя, Мы забітыя і зьнявечаныя, Мы адныя, мы бездапаможныя, Мы заганныя і нявечныя. Мы чужыя у роднай […]...
10. Пачынае з новага радка Пачынае з новага радка Кожны год вясна свае адлігі. Сонцам напаўняецца рака I гайдае воблакі і крыгі. Ты мяне хоць […]...
11. Глінтвейн Парушыў стасункаў святыя каноны, Хацеў ва ўсім разабрацца… Пасуе чырвоны глінтвейн для размовы, Белы глінтвейн – для танцаў. Да ночы […]...
12. У доме пад сонцам – жыве немаўля У доме пад сонцам – жыве немаўля, Цёпла, утульна ў тым доме, Дзе пасялiлася дабрыня, Побач – i шчасце, вядома. […]...
13. Я люблю чырвоны колер цэглы Я люблю чырвоны колер цэглы, Даўнія цагляныя муры. Я люблю старых заводаў цэхі У святле рабінавай зары. То жыцця найпрыгажэйшы […]...
14. Старонку за старонкаю ў вечнасць Старонку за старонкаю ў вечнасць Мой каляндар адлічвае гады. Па ім звярае час і чалавецтва. Усяму мяжа, і я іду […]...
15. Моркаўкай аб’еўся У чырвоны колер Зайца Маляваў Ігнатка. – Зай чырвоны Не бывае, – Супярэчыць Натка. Хлопчык глянуў На сястру I крыху […]...
16. Мае правы Я рады, валодаю правам бясконцым I цешыцца небам і роднай зямлёй, I дыхаць паветрам, і грэцца пад сонцам, I твар […]...
17. Раніцу шчэбет пільнуе Раніцу шчэбет пільнуе Ў лісці жоўта-зялёным. Туліцца жнівень над пуняй З ношкай аўсянай саломы. Сонца бліскучым пласконнем Іскры ў тумане […]...
18. Травень Травень Як жа хораша навокал! Гэты бераг сінявокі, аксамітныя даліны спеюць травамі зялёнымі. І вясна гулліва-молада дзьмухаўцоў ссыпае золата ў […]...
19. Колькі жа навокал прыгажосці! Колькі ж ў наваколлі прыгажосці! Неба нават цешыцца, калі Восень, заляцеўшая у госці, Крочыць гаспадыняй па зямлі! Лоўка, бы мастак […]...
20. Зімы недарэчная рэшта … Зімы недарэчная рэшта – Сьнег падае і растае. Ды ўсё ж ён нагадвае нешта, Пра штосьці забыць не дае. […]...
21. Буду ветрам я блукаць Буду ветрам я блукаць У лясах дрымучых, І жывой вадой сцякаць Між пясчвных кручаў. Увечар сонцам дагараць Над сасновым борам, […]...
22. Сцяг пераможны Бела-Чырвоны, Бела-Чырвоны… Ён разарве ланцугі той няволі, Знішча хлусню і абрыклую цемру, Верне Радзіме маёй вызваленне, Ён аб’яднае ў змаганні […]...
23. Чырвоны ходнік пасярод святлынь-пакою Чырвоны ходнік пасярод святлынь-пакою, Ступлю па ім да зменлівага шчасця. Адкуты мосенж на мае запясці, А на яе – Хрыстовае […]...
24. Маёй старонцы У старонкі пяшчотай маёй- Белы тварык і гонар дзявочы. На галоўцы яе залатой- Канюшынавы сціплы вяночак. У хадзе яе – […]...
25. Ластаўкі Пыліць пад сонцам доўгая дарога. Маўкліва нікнуць лозы пад ракой. Гляджу я: каля берага крутога Дзве ластаўкі мільгаюць над вадой. […]...
26. Сярод людзей – як у лузе паміж траў Сярод людзей – як у лузе паміж траў – Ёсць розныя па колеру і звону: І гучныя, і ціхія да […]...
27. Раніцай “Раніцай” Устае з-за лесу шар чырвоны І промні-іскры пасылае Паціху, неяк сарамліва Паблекшы зорачка знікае На усходзе нібы бліскавіца А […]...
28. Край Там у светлых барах Некранутай ад веку раскошы– На прасторы зямной, Для мяне не іначай як рай, Ёсць куточак малы, […]...
29. Жоўта-чорны знак, ахвярай на сняданак Жоўта-чорны знак, ахвярай на сняданак Сонечнай ўсходняй калатэчай У вечную рэчку Спрэчкай дапасаванай да заганай вячэры Ніцма, спусціўся долу На […]...
30. Лоеўская вясна У плацці зялёным вясенняй лістоты, Чаромхавай стужкай касу падвязала, Прабегла вясна скрозь лясы і балоты, Усмешкай і позіркам Лоеў абрала. […]...
31. Я закахаўся Я закахаўся. Праўда. Закахаўся ў цябе кволую. Я закахаўся сквапна. Раскахацца ня здолею. Ведаеш нашто літары? Ведаеш. Толькі марна. Толькі […]...
32. Сакавіцка-хмельнае О, як салодка ранкам сакавіцкім напоі сцюжы весняй смакаваць – смактаць паветра, моцнае, як віскі, і ап’яняцца сонцам і вятрыскам, […]...
33. Я жыццё пачынаю наноў разумець Я жыццё пачынаю наноў разумець: Хуткаплыннасць часу, знаходкі і страты. Пад нагамі шапоча лістоты медзь, Голы клён стаіць, як распяты. […]...
34. Дзед і шчупак Было неба то сіняе, то ружовае, А пад ім малая хатка рыбака… І было, як неба, возера шырокае, Шумела там […]...
35. Не надыхацца, не наталіцца Не надыхацца, не наталіцца Мнагаснежнай віхурнай зімой! Смакатой маразоў не напіцца, Не найграцца завеяй шальной! Не нацешыцца казачным пухам, Што […]...
36. Doing All Right Усміхніся, – ты, любая усім жывым. Ні думай ні аб чым. Чырвоны дыск сьвятла Запомніць гэта мгненьне: Спакойны стан паразуменьня, […]...
37. Восеньскі лёд нагадвае мне вітрыннае шкло Восеньскі лёд нагадвае мне вітрыннае шкло. У ім мерзлы бруд здаецца выстуджанай зямлёю; ягада арабіны – кропляй крыві, пажоўклыя лісты […]...
38. Кайданкі Адразу табе падаецца, што ўсё было зроблена лягічна. Ды толькі як шчоўкнуць працягла кайданкі, Ну ведаеш, такія сталёва-меланхалічныя, Да і […]...
39. Колеры вянуць у Леце Вецер насіў вясны колеры, Вецер пафарбаваў неба. Добра дзьмуў вецер для лётчыкаў, Ластавак чорных над глебай. Мілы, ты летняе сонца, […]...
40. На ростанях Доўгі шлях у нябёсаў дол За птушкай-мараю імчыцца, Туды, дзе волатаў магутных бор Імхом-травою зеляніцца. Звяроў пакінуты сляды, Што з […]...