Верш Дзяўчыненька, шуміць гай

– Дзяўчыненька, шуміць гай,
– Дзяўчыненька, шуміць гай,
Каго верна любіш, не забывай.
Каго верна любіш, не забывай.
– Няхай шуміць, хай гудзе:
– Няхай шуміць, хай гудзе:
Ды хто верна любіць – той сам прыдзе.
Ды хто верна любіць – той сам прыдзе.
– Дзяўчыненька, адчыні,
– Дзяўчыненька, адчыні,
Хаця ж маё сэрца развесялі.
Хаця ж маё сэрца развесялі.
– Ой, не буду адчыняць,
– Ой, не буду адчыняць,
Бо захочаш ночаньку начаваць.
Бо захочаш ночаньку начаваць.
– Ой, не буду, не буду,
– Ой, не буду, не буду,
Толькі ўзыйдзе месячык, я пайду.
Толькі ўзыйдзе месячык, я пайду.
Мы сядзелі да зары,
Мы сядзелі да зары,
Пакуль стала відненька на двары.
Пакуль стала відненька на двары.
Зышоў месяц і зара,
Зышоў месяц і зара,
Аставайся, мілая, здарова!
Аставайся, мілая, здарова!

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Добры вечар, дзеванька, куды ідзеш – Добры вечар, дзеванька, куды ідзеш? Скажы, скажы праўданьку, дзе жывеш? – Я жыву ля рэчанькі, ля вады, Збудавала хатаньку […]...

Уздымам сэрц нашых шуміць Белавежа Уздымам сэрц нашых шуміць Белавежа, як дні нашых сёлаў, так Нёман плыве… Уроду палеткаў ткуць поясам межы, адвечныя сосны гудуць […]...

На тым двары На тым двары. На тым двары, дзе нас люлялі, Дзе калыханкі пелі нам, На тым двары, як бразьнеш клямкай – […]...

Шумеў бор Шумеў бор – збор дрэў. Лес атуляў. Лес грэў. Вораг на нас з факелам лез. Лес засланяў, бараніў лес. Ляціць […]...

Калі трэба, зраблюся вядзьмаркаю Калі трэба, зраблюся вядзьмаркаю, Буду з вуснаў тваіх піць любоў… Калі трэба, праслыну пляткаркаю, Каб сустрэцца з табой зноў і […]...

Ты скажы мне, зязюля Напілася зязюля сцюдзёнай расы I хацела ляцець да сябе у лясы, Толькі я папрасіў: “Не ляці, пачакай, Сумна мне, закувай”. […]...

Бабіны госці Ладачкі-ладкі! Дзе былі? – У бабкі. Што пілі вы? – Малако. А што елі? – Ко-ко-ко. Доўга ж вы сядзелі, […]...

Праз цябе, я знаю, праз цябе Праз цябе, я знаю, праз цябе Гэтак светла сёння на двары. Вогнішча рабінніку дзяўбе Снегірок – вясёлы сын зары. Любая, […]...

ЛАЎКА Дзіва лясное, колькі ты цешылась Коўзаннем роднай табе дзетвары? Стому габлялі тыя, хто спешылісь, Ты найгалоўная ў гэтым двары. Слухала […]...

Асенні вечар На лістоце – кроплі, на траве – расінкі, падаюць з нябёсаў дробныя дажджынкі. То ж асенні вечар – надыходзіць рана, […]...

Вып’ю кубачак кавы Вып’ю кубачак кавы і пайду на канаву ўзгадваць маленства… Сястра Алёнушка пад старым лунінецкім вязам кажа: — Паеду на мора. […]...

Я буду сьмяяцца апошнім Я буду сьмяяцца апошнім, Калі дагарыць сонца І зацьмянеюць зоркі, Я буду сьмяяцца апошнім, Калі белае стане чорным, Салодкае стане […]...

Не знікай Не знікай, будзь са мной у часіну трывог, Не знікай, калі цемра ўзыйдзе на парог, Не знікай, бо імгла ў […]...

К Элизе Зайграй “К Элизе”, мілы піяніст. Пяшчотна дакраніся клавіш пальцамі сваімі. Душа мая з тваёй даўно ўжо зліліся. Я да цябе […]...

Над калыскай Запаліла ночка Зорныя агні. Спі, мая дачушка, Любая, засні. Над тваёй калыскай Буду я спяваць, Пра ката і мышку Казачку […]...

Ты – маё і жыццё, і смерць Прыйдзе, прыйдзе ў ветразях снежань, Набаліцца сэрца маной… А пакуль у любві не межань, Ружы ўсе для цябе адной. А […]...

Падары каханне У бязмежным жыцці вірую, У натоўпе чужых людзей. Падары мне ўсешку святую І блакіт незнаёмых вачэйю. Падымі на далонях да […]...

Студзень завірушны Белым снегам, чыстым пухам Прымяце садок стары. Мароз з цеткай завiрухай За ноч абыйдуць двары. Вокны зробяцца сляпымi: Траў дзiвосных, […]...

Што ты нарабіла, рудая ліса? Белыя рамонкі ценем на сцяне, спражку засупоню туга на рамне, уздыхну шкадобна, не пайду “шаршы”… Велькія калдобіны на маёй душы! […]...

Супярэчнасць Не хачу болей Вас кахаць. Не магу і не буду болей. Толькі б сілы хапіла сказаць, Што кахаю Вас паміж […]...

Радуніца Маім землякам – жыхарам адселенай вескі Рудня-Шлягіна Веткаўскага раёна прысвячаецца Гэты дзень ён для многіх святы, А для нас асаблівы […]...

Радаслоўная Рослы селянін з-пад Магілёва, Жыў мой прадзед у глухім сяле. Жыў на месцы ўсё жыццё, як дрэва, Ў цемры, як […]...

Сёння восень на маім двары Сёння восень на маім двары, А на скронях нечаканы іней. Адлятаюць даўнія сябры Безгалосым незваротным клінам. Ноч са мною стала […]...

Ноч. Цішыня. На вулцы – ні душы Ноч. Цішыня. На вулцы – ні душы. Стаю і слухаю, як у цішы Зрываецца з галінкі яблык. Ударыўшыся аб здранцвелы […]...

Адгукніся Адгукніся слова слову, Песняй-гуслямі зайграй. Як падковай Каляровай азарыўся небакрай. Адгукніся ліст лісточку У абуджаным бары. Ля крыніцы З маладзіцай […]...

Да мурашоў! Да мурашоў! Пайду да малых мурашоў, Я ад людзей да іх пайду, Чаго на людзях не знайшоў, На іх пабачу […]...

Я прыйду на зары Я прыйду на зары Нечакана і ціха I знаёмую клямку Нясмела крану… На буслянцы прачнецца Старая бусліха I разбудзіць вясну. […]...

Вясенні настрой “Вясенні настрой” Паміж зімою і вясной Блукалі дні бяз сонца І колер шэры на двары І ноч ішла бязконца Павясялела […]...

Мае вершы – маё жыццё Мае вершы – маё жыццё, У іх усё: радасць, боль, горач згубы, У іх уся я: ад вуснаў да касцей, […]...

Твая назаўседы Як артыстка я са сцэны Вершы ўсе адно чытаю. Для мяне асіны сцены, Неба-дах над родным краем. На валун стары […]...

Зайграй, зайграй, хлопча малы Зайграй, зайграй, хлопча малы, І ў скрыпачку, і ў цымбалы, А я зайграю ў дуду, Бо ў Крошыне жыць не […]...

Цябе Цябе… і толькі я цябе кахаю! Ты бачыш? Стала я зусім другая. Маўчыш… не ведаеш што трэба адказаць? Тады ідзі, […]...

Сваты Сваты… ************************************* У даматканай шэрай спадніцы Восень, прыбраная ў завушніцы, Ў гумавых ботах ходзіць ля хаты. Хутка зазімак прытупае ў […]...

Ноч над зямлёю Над зямлёю ноч паўстала, Цемра над зямлёй. З неба бляск яна прыбрала, Кліча цішынёй. Не відаць ужо праменняў, Светлай вышыні, […]...

БАЛАДА ІВАНА КОЗЕЛА (21.05.1928-30.01.1970) У кожным родны слове прыгажосць і сіла, І ў кожным слове кветка-папараць цвіце. І нельга жыць самотна і зусім […]...

Якар Цябе пакрыўдзіў я, здаецца. Прабач за тое, што ня ймецца. Бо мне пакута – боль твой бачыць. Мастак ўсяляк я […]...

За акном – снегавеяў дыханне За акном – снегавеяў дыханне. За акном – маразы і вятры. Снегіры ў косы вішань світаннем Заплятаюць істужку зары. Каля […]...

Дапамога Дома маме Памагаць – Не рукамі Памахаць. Уцякае з рук Мятла. Грук Злятае Са стала. Кухлі ў кухні Ля пліты […]...

Мая віна Мая віна, што я жанчынай У гэты дзіўны свет прыйшла, Што на высокай аблачыне Жыццё сваё я пражыла. Чыя віна, […]...

Сумны верасень за вакном Нат не верыцца, што жывём, Жывём добранька да пары… Дожджык дробненькі на двары. Восень сыплецца на зямлю. -Чуеш, сын уста […]...