Верш А мне ў мілай старане

Ещё вершы:

1. Я выцісну цябе з сябе Я выцісну цябе з сябе, Як выціскаюць яд змяіны. Не разбудзіўшы напаміны, Ссівеўшы на глухой сяўбе, Стрываю ўсе абразы, кпіны. […]...
2. Павага да сябе Павага да сябе Да сябе праявіць бы павагу, Цяжка быць у жыцці, як у мроі. Вельмі часта гублю раўнавагу У […]...
3. Дараванне “Даруй, каханы! Хіба ўжо такі Мой цяжкі грэх? Яго з сваёй рукі Ты адпусці, – вятрыска будзе рад, – Падхопіць, […]...
4. На белым палатне зімы На белым палатне зімы, Дзе дрэў графічныя карункі, Сябе саміх шукаем мы, Нібыта лёсу падарункі. І заканчэння не відно Ў […]...
5. Прэм’ера На апляванай і склізкай сцэне, Дзе рэжысёрыць нязьменна Бог, У абакружжы калючак-ценяў Гучыць сягоньня мой маналог. А зьверху сцэны нахабна […]...
6. Вішні Вішні Поўнач, сцюжа, вясновыя святы… Л. Геніюш Поўнач, сцюжа, вясновыя святы, Сны і слёзы па твары як соль. Вішні дома […]...
7. Язмінавы цвет За вокнамі снег ціхутка ляціць, Мы ж нашу вясну ўзгадаем. Ва ўтульнай кавярні з табою сядзім, Гарбату з язмінам чакаем. […]...
8. О Беларусь, мая шыпшына О Беларусь, мая шыпшына, зялёны ліст, чырвоны цвет! У ветры дзікім не загінеш, чарнобылем не зарасцеш. Пялёсткамі тваімі стану, на […]...
9. Падманваю сябе Падманваю сябе, свой дзень пусты, – Нібыта міска стравы ў ліхалецце. Пішу не вершы я – пішу лісты, Пяро макнуўшы […]...
10. Калі наўкола неспакой Калі наўкола неспакой, Бы дзідай сэрца працінае, І слота косіць шыхты мрой – Згадай свой край забраны. Хоць і не […]...
11. Шчэ не журуся я па харастве Шчэ не журуся я па харастве, Якое параскрадваюць маршчыны. Смуткую: без мяне мае сцяжыны Марнеюць па пяску і па траве. […]...
12. Пяе дзяўчына над ракою Пяе дзяўчына над ракою, Над Прыпяццю-ракой пяе. Няма на сэрцы супакою – Яго і песня не дае… Лятуць, плывуць, знікаюць […]...
13. Мы часта любім тых, хто нас не варты Мы часта любім тых, хто нас не варты, Хто пазбаўляе смеласці спакой, Схіліўшы ўсё на кепікі і жарты, Абы не […]...
14. Калі каханне абвянчае Калі каханне абвянчае Жаданай згодай маладых, Свайго сумлення не хавае Яно ад позіркаў чужых. А звяжа шлюбам маладая Сябе з […]...
15. Па садах аб запозненным шчасці Па садах аб запозненым шчасці Так пяшчотна спяваў салавей. Адступілі трывогі, напасці– І адразу на сэрцы цяплей. Не змаўкай да […]...
16. СМАРАГДАВЫЯ ЗОРКІ Зяленыя травы жыцьця, смарагдавыя зоркі Ляжаць на шляхах – прама пад нагамі… Ідзем, топчам, ня заўважаем – як пяшчотны, мяккі […]...
17. Мы больш сваёй ахвярнасцю вядомы Мы больш сваёй ахвярнасцю вядомы, Мы, беларусы, Мы – народ такі. Ахвотна забываем, што мы, Хто мы. Згадаюць Нашай памяці […]...
18. Валодзя Караткевіч на беразе Дняпра Вецер хмары па небе ў сумёты зьбіраў, І яны застывалі ў маўклівым спакоі. Сумны хлопчык сядзеў на адхоне Дняпра, А […]...
19. Вы куды, журавы, куды? Вы мне жыццём і забыццём былі, I першым, і апошнім спадзяваннем. За Вамі я ішоў на край зямлі На выспу […]...
20. Чыгунка, мая ты чыгунка Чыгунка, мая ты чыгунка Як рэйкі на сонцы блішчаць Шукаю ў цябе паратунку Калі не магу ўжо маўчаць Калі аж […]...
21. Цвінтарэй Так зыркаюць вачэй маіх звяркі. Збіў з панталыку, раздражніў і цешся. Як вочны цвет запаланіў гуркі, нібы сівец запаланіў грудкі, […]...
22. Як часта мы, застаюч̀ыся ў адзіноце Як часта мы, застаюч̀ыся ў адзіноце, Той момант ўспамінаем у жыцці, Калі не зналі шлях, якім ісці, Куды падацца, каб […]...
23. БАЛАДА ЯНКІ БРЫЛЯ (4.08.1917-25.07.2006) А ён спакойна жыў… Памёр спакойна, Як неба памірае над зямлёй, Дзе цішыня, як шкло, дзе вечна войны, Дзе […]...
24. Мы шукалі свабоды слова Мы шукалі свабоды слова, Мы метафарай білі лёд Старых ісцін і ісцін новых, Адпраўлялі сябе ў палёт. Ну а зараз […]...
25. Я не зайздрошчу тым, хто мае Я не зайздрошчу тым, хто мае. А тым – хто лепшае раздаў. Душы пачуццяў не стрымаеш, Як не стрымаеш росту […]...
26. Зіма мая прыгожая Іскрацца дрэвы ў інеі, на сонцы зіхцяць, Зіма нас па-святочнаму вітае. З пагорка санкі хуткія імкліва праляцяць, Аслепіць сонца ўсмешка […]...
27. Зiма мая прыгожая Іскрацца дрэвы ў інеі, на сонцы зіхцяць, Зіма нас па-святочнаму вітае. З пагорка санкі хуткія імкліва праляцяць, Аслепіць сонца ўсмешка […]...
28. Вызвалі мяне Вызвалі мяне, я адыйду Ўноч ці ўдзень ў далечыню. Гадамі я ня бачыў зор Ня даўшы краснасьці пазор Я зноў […]...
29. Пакуль жыве рака маёй надзеi – Пакуль жыве рака маёй надзеi – Гарыць у хаце бацькавай святло, i памяць ходзiць сцежкаю былой – Пакуль жыве рака […]...
30. Марозным ранкам я люблю Марозным ранкам я люблю Кармiць сiнiц (што i раблю). Рубiны яркае рабiны Яны дзяўбуць, нiбы данiну – Данiну памяцi, цяпла, […]...
31. Нядоўга Збудзецца… Лічы, што ўжо збылося… Год за цэлых дзесяць прамінуў… Голас твой згубіўся ў шмагалоссі, І навечна позірк твой заснуў. […]...
32. Ты бачыш у журбе зімовай Ты бачыш у журбе зімовай Здзічэлай памяці сляды – Душы, як звер, у мрок замкнёнай, Душы, што вые скрозь гады […]...
33. Запальвае вечнасць Запальвае вечнасць Свае ліхтары – Сонца і зоры. А мы на зямлі Разбіваем ілбы У пошуках Свайго вечнага рухавіка I […]...
34. КАМЯНІ Тут камяні растуць з зямлі, Бо тут – таксама іх краіна. Над імі леднікі былі, Як нас і не было […]...
35. Выпадковае спатканне Выпадковае спатканне Аб’яднаяла гэты шлях… А цяпер, апавяданне- Белых крылаў лёгкі ўзмах… Яна-буйная рэчка ў полі, А ён змагар уласнай […]...
36. Я да радні прыеду летам * * * Я да радні прыеду летам І спаць на сене папрашу. Адныя думкі ўжо аб гэтым Мне лечаць […]...
37. Няскончаная песня Над далёкім і над блізкім борам ценем лёгкім ледзь дыміць туман і загадка таямнічых зорак ападае ў верасы палян. Спяць […]...
38. Жах ад той лёгкасці Жах ад той лёгкасці, той неразмытай радасці, як ўся нянавісць да ворагаў б’е па другіх. І неахвота пра баягузаў бандамі, […]...
39. Хто ‘шчэ павінен жыць Хто ‘шчэ павінен жыць, Той лёгка не памрэ… Хоць кідайся з акна, Хоць лі ў сябе атруту, Жыццё не ўгаманіць, […]...
40. Дала мне маці гэту мову Дала мне маці гэту мову, Каб не нямым прыйшоў у свет, Дала мне маці гэту мову, Як спадчыну і запавет. […]...