Верш Жах ад той лёгкасці

Жах ад той лёгкасці, той неразмытай радасці,
як ўся нянавісць да ворагаў б’е па другіх.
І неахвота пра баягузаў бандамі, гадасці
ўсім відавочнай. але яшчэ большы псіх

Тузае за вяровачкі. вось да яго з пашанаю.
гідра далей багацее, назло ўсім, наперакор
гэным чаканням крызісаў, спада спантанна
даляра. хай тыя дурні ваююць там за яго;

Не за сябе. і маленькі ў іх выбар. ад радасці
пазабіраць ўсё сваё, што часова ў чужых.
і плюючы на пагібель душы, з саладжавасці,
саманянавісць калі пераносіцца на другіх.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Яшчэ большы псіх Жах ад той лёгкасці, той неразмытай радасці, калі нянавісць да ворагаў б’е па другіх. І неахвота пра баягузаў бандамі, гадасці […]...

Так мы і закахаліся Я бязвінны Я проста бог Хоць маленькі Ды людскі, самы… А табе На сёння прынёс Пару фраз Пра каханне адама… […]...

Калмыкову С. Н Калмыкову С. Н. Ці абыякавы і чулы, Ці ўсязнаўца і дурны – Я быў усялякім за мінулым, Ці ж упікаць […]...

Хай разумнікі рагочуць Хай разумнікі рагочуць, дурні хай смяюцца, Мараў і жаданняў саромецца не трэба. Шанцы ды сюрпрызы не кожнаму даюцца, Зоркі падаюць […]...

Маленькі сынок Маленькі сынок… *************************** Што зрабілася, брат? Стаў зусім ты чужы… Мы ж стаялі ў рад На бацькоўскай мяжы. Ты малодшанькі […]...

Калі ты не падобны на другіх Калі ты не падобны на другіх – То, калі ласка, будзь ва ўсім нясхожым: Застанься ў ролі спадарожніка, слугі, Каханка […]...

Трэба нам думаць многа Трэба нам думаць многа не пра сябе – пра другіх, каб не вісела трывога над шчасцем людзей дарагіх. Трэба спакой […]...

Рыбачок З вядром і добрай вудачкай, Трымаючы сачок, На досвiтку па вулачкам Пакрочыў Рыбачок. Усё раты разінулі – Няма ж яму […]...

Падманваю сябе Падманваю сябе, свой дзень пусты, – Нібыта міска стравы ў ліхалецце. Пішу не вершы я – пішу лісты, Пяро макнуўшы […]...

Віншую Віншую ўсіх са святамі, Вясёлымі калядамі, Каб у жыцці Вам шанцавала, І радасці на ўсіх хапала. Я жадаю ўсім пяшчоты, […]...

Неабсяжнасць брыдкай адзіноты Неабсяжнасць брыдкай адзіноты ў шуме і ў назоле мітусні. Золкасць восеньскай агіды-слоты ў квецені бушуючай вясны. Кроплю радасці зап’ю глытком […]...

РУЖЫ (РУЖЫ – квітней на радасць людзям) У віхуры праблем любім Вас і шануем. Вывучаем душу – па характары судзім. Светлавокая […]...

Гады мае, гады Я калісьці піў, курыў, Ды здароўем кічыўся, Многа дзевак надурыў, Але ж сёння сцішыўся. А лічыў, што маладым Буду жыць […]...

Зайграй Зайграй, гармонь, жа песню грай, Што льецца з чуллівага сэрца, Каб успомніць маладосць зайграй, Бальзамам на душу пральецца. Чыгунка. Маленькі […]...

Фальш Чаму ўсё так? Чаму заўсёды? Не ведаю! Усё гэта фальш… К табе даўно не йдуць ўжо ногі, І хто адкажа, […]...

Абветраныя далягляды Я люблю пазіраць, як раніцай Сонца ўсім раздае нарад, У празрыстай расе купаецца, Белым воблачкам уціраецца, Аглядае свой далягляд. На […]...

Не глядзі Не глядзі на мяне, не глядзі, адыдзі, Не чаруй так сабой і наяве, і ў сне! Ты смяешся з мяне… […]...

Ваякі Грып ды Кашаль, Два бандыты, Зноў ваююць З Апетытам. Усё сочаць, Усё сочаць, Апетыт украсці Хочуць. Толькі возьмеш Нас не […]...

Птушаня без крыла У святочны дзень З Табою сустрэўся Так, што душэўны цень Зноў агнём загарэўся… Сэрцы кроў па-іншаму качалі, Подыхі палкімі сталі, […]...

Беражы сяброў Быццам дурні якія, мы забываем, Сваіх былых сябровак і сяброў, З якімі дні праводзілі без стомы, Без клопатаў, якіх вялі […]...

Запрашала восень Запрашала восень да сябе на свята Ды збірала восень ураджай багаты. Тонкія карункі плёў павук маленькі, Стракацела цудам яблынька-паненка. У […]...

Ідэал Ва ўсім шукае ідэал той, хто сам не ідэальны. Сябе спрабуе ён змяніць, зрабіцца дасканальным. І свет, навокал што ён […]...

Сабірала восень Сабірала восень ураджай багаты. Запрашала восень да сябе на свята. Тонкія карункі плёў павук маленькі, Стракацела цудам яблынька-паненка. У сям’і […]...

Кажу ўсім – не веру я ў Бога Кажу ўсім – не веру я ў Бога, Але калі здараюцца няшчасці, Укленчыўшы, ілбом б’ю ў падлогу, Ратуй, крычу, не […]...

Я раскрыюся! Калі-небудзь я скіну свой полаг Пасля радасці або бяды, і з душы я дастану асколак Не гнілой халоднай слюды… Я […]...

Нявеста Мне вельмі цяжка штосць дадаць такім прыгожым вершаванням паэтаў нашых, што ляжаць, і тым хто дыхае ў каханні. Я не […]...

Апошни дзень интэрнэт-сёрфера Прыйшоў з працы і прыняў душ з’еў тры бутэрброда з каўбасой селядцом і сырам пачухаў яйца сеў на фатэль ўключыў […]...

У краме – маці і малеча У краме – маці і малеча… – Ну, што купіць, дачка, табе? Засоп маленькі чалавечак. – Яшчэ не знаю, але […]...

Слова Тадэвуша Рэнтана Аблокамі дыму мой Край зацягнула, старыя званіцы – і тыя маўчаць. Тут праўда і годнасць давеку заснулі, адны крумкачы ў […]...

Ягадка Апошняя ягадка ззяе На лісцях цудоўных зялёных І так да сябе прыцягае, Паставіцца нельга адмоўна. Бярэш яе ў рукі пяшчотна, […]...

Зразумець, што ты – народ Зразумець, што ты – народ, I ад радасці ўзвінуцца, На любы яго зварот, Як на імя адгукнуцца. Са сваёй Радзімай […]...

Новы год З новым годам! З новым шчасцем! Я віншую вас сябры! Будзе весела на свяце, Ўсім дарослым, дзетвары. Будзе Дзед Мароз […]...

Жыццё, жыццё… He першы, не апошні Жыццё, жыццё… He першы, не апошні… Вось і разваж, дзе блазен, дзе герой, Калі з гары ўпрагаўся ў воз парожні […]...

Асцерагайцеся падробкі Я помню з сінькаю каробку Ў кааперацыі старой. “Асцерагайцеся падробкі” – Было напісана на ёй… Языкачосаў безадказных Было у нас […]...

С совнаркомав едамасць Ведама, Мняв шлюць Месяц выплыў з гаю Песняй біць пургу сь. А я ж в ма3 байім, Пурым, шміло, буц. […]...

Ты мяне, калі зможаш, прабач Маё сэрца так доyга баліць… Што здаецца не здолею болей… Без цябе y гэтым свеце пражыць… Каб не згінуць пад […]...

Клічнік Маленькі клічнік схаваўся ў куточку пад паліцаю. Я не паліцыя, але ж пайду-знайду яго для ўзняцця настрою. Эмоцыі клічнікам вызвалю. […]...

Мамант Адчуеш стогны, лямант, енкі і трызненні Бо кожны мамант не маленькі Ў пацяпленні пабаіцца Рашуча йсці на крыгалом на Поўні […]...

Ваў, Мыш Ў сезон, адрозны ад другіх, тым толькі, што ты сам напішаш, я прысвячаю гэты сціх, што склаўся сузіраннем мышы, Таму, […]...

Зноў Ты мяне прыручыў, як лясную птушку, Салодкім напевам засадзіў у пятлю. Скраў з майго твару дзіцячую ўсмешку. Аддала ўсё, нават […]...