Верш Варта ў крылы паверыць свае
Варта ў крылы паверыць свае,
Трэба ў крылы свае паверыць,
А нам смеласці ўсё не стае,
Каб свой край на свой лёт перамераць.
Крылы нашы – для радасці, мар,
Крылы нашы – для працы і свята.
Крылы – лішнія, крылы – цяжар,
Калі ў іх не верыш зацята.
Крылы ціснуцца пудка к спіне –
I адкуль сарамлівасць такая?
Хто, як ветразі, іх развіне?
А Радзіма чакае, чакае…
Каб пад намі зямля паплыла,
Каб вятры захадзілі над намі, –
Трэба верыць у сілу крыла
I абняць Беларусь крыламі!
(2 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Ты паверыць не просіш Ты паверыць не просіш… Калі сэрца агорне адчай, Свет паблякне ў вачах навакольны, Адно слова тваё: “Выбачай” І на сэрцы […]...
- Цені ў кутках, як блакітная варта Цені ў кутках, як блакітная варта… Сёння мы ў шчасця ў гасцях. Можа, адзіна цяпер мы і варты Жыцця. Сёння, […]...
- Астудзі мае крылы, мама Рассякаюць трывогі неба, Ападаюць хлябы за намі, Нібы прывіды яблынь белых. Ах, якія гарачыя крылы! На прычале сямі марэй Я […]...
- Ці варта жыць без сэрца? Ці варта жыць без сэрца? Ці варта без кахання жыць? Жыццё ж ўжо не б’ецца – Пустота толькі і свярбіць. […]...
- Сваё Хацеў бы я вершы пiсаць каханне спаткаць у каханнi прызнацца пасля каб не знiкнуць не заблытацца ва ўласных мне думках […]...
- Маладыя крылы Маладыя крылы Курсантам авіяфакультэта Ваеннай акадэміі Рэспублікі Беларусь прысвячаецца Вучэбным вылетам надвор’е спрыяе – і дзяньком пагодным на Лідскім на […]...
- Абяссілелі крылы Абяссілелі крылы, Няма моцы на ўзлёт! Дасягнуць небасхілу Мая мара – палёт. Дакрануцца аблокаў У свабоднай цішы, Без аглядкі навокал, […]...
- Шануй свае прасторы Шануй свае прасторы, шануй свой родны край. Той далягляд, каторы ён даў табе. Ды знай: бяздоннае багацце, закладзенае ў ім, […]...
- Я ўсё сваё жыццё Я ўсё сваё жыццё да Вас ішоў, Але здарожыўся на паўдарозе. I зараз у маркоце і трывозе Хацеў бы ў […]...
- Падымі угару сваё вока Падымі угару сваё вока, I ты будзеш ізноў як дзіця, I адыйдуць-адлынуць далёка Ад душы ўсе трывогі жыцця. Ёй не […]...
- Спальваем сэрцы свае маладосьцю Спальваем сэрцы свае маладосьцю – П’яныя шчасьцем ці цёмнаю злосьцю, П’яныя радасьцю, сном альбо болем – Як усе і заўжды, […]...
- Крылы чые – на такі размах? “З боку – таго зачыняйце дзьверы!” Пухаўку б’е, нібы ў барабан. Мне не хапае звычайнай веры – Хто мне той […]...
- Я аддаў свае сэрца даўно Я аддаў свае сэрца даўно не табе, скруціўшы яго у камок цеплыні. Прабач, для цябе пустая душа не верыш-зірні… Я […]...
- Каб жыцьцё сваё не зьнехтаць Каб жыцьцё сваё не зьнехтаць І да згубы не аддаць – Душу выкінь, чорным вехцем, Хлеб штодзённый адрабляць. Як заплача […]...
- Кладзі свае рукі Кладзі свае рукі Мне хутчэй на плечы, Не трэба табе слёзы Ліць зусім, дарэчы. Адчуй майго сэрца Гучнае біенне, Толькі […]...
- Бялюткіх пялёсткаў тугою шыпшыннай Бялюткіх пялёсткаў тугою шыпшыннай, Водарам чэрвеньскім пругкіх мураў, Кліча, чакае вяртаньня радзіма, Край, што з калыскі жывіў ды люляў. Край […]...
- Крылы …Ламалі крылы.. Так жа будзе лепей.. Ламалі мары, быццам проста Шкло I душу рылі як дзікі ці вепры Лычом шукалі […]...
- Ці верыць? Паверыць бы ў цуд, забыцца на няшчасці… З душы саскрэбсці бруд, не трапіць к зверу ў пашчу. Паверыць у цуд […]...
- Нашы вашым НАШЫ ВАШЫМ (Экспромт. Віктару Шніпу) Нашы не прыйдуць, бо нашы ўжо ёсць – Вось і выснова мая, ягамосць! Нашы адвечна […]...
- Я спаліў бы ўсе свае вершы, каб ты сагрэлась Я спаліў бы ўсе свае вершы, каб ты сагрэлась Нават ў самую лютую зіму на цэлым краі, Ап’янелы ад шчасця […]...
- Мне патрэбны арліныя крылы Мне патрэбны арліныя крылы, Каб лунаць над маёю Літвою: Наталіўшы крыніцамі сілы, Золкам раны скрапіўшы расою, Узьляцеўшы імгненна ў сусьветы, […]...
- Пыл на вятры Scorpіons Dust іn the wіnd Я заплюшчу вочы, Толькі на імгненьне – і яго няма.. Мроі ўсе мае, Паўстаюць перад […]...
- Не свае – чужыя Ехаў дзедка на кірмаш… К. Крапіва Ехаў дзядзька на кірмаш Ды адзін, без бабы. І гарэлку не здарма ж Ён […]...
- Памяці Мамы. 2. Хто дасць мне крылы? “И рех: кто даст ми криле, Яко голубине?” (Псалом 54) Хто дасць мне крылы – Празрыстыя, як павуцінка, Поўныя ветру, […]...
- За выданні свае я ў адказе За выданні свае ў адказе, Нават дзецям я іх прапаную. Хай чытаюць усе хто чытае Мо падзяку аднойчы пачую… Не […]...
- Дзе б знайсцi тое шчасце зямное Дзе б знайсцi тое шчасце зямное, Каб не страцiць яго, не згубiць, I да скону шчаслiва ў спакоi Свой адлiчаны […]...
- БАЛАДА КАСТУСЯ АКУЛЫ (16.11.1925– 29.01. 2008) Далёка Радзіма, як зорка Венера, Якая заўсёды ўначы прад вачыма Была, і ў душы не цямнілася вера, […]...
- Маю гонар, бо маю свае карані * * * Вадзіму Клімовічу Маю гонар, бо маю свае карані, маю глебу, з якой прараслі яны ў сэрца, маю […]...
- Чакаю садоў красавання Чакаю Вас, абы паверыць цуду, Чакаю Вас, пакуль адчай не згас, Чакае вязень так свайго прысуду, Каб волю ўбачыць хоць […]...
- Абветраныя далягляды Я люблю пазіраць, як раніцай Сонца ўсім раздае нарад, У празрыстай расе купаецца, Белым воблачкам уціраецца, Аглядае свой далягляд. На […]...
- Ветразі ВЕТРАЗІ Мора без ветразяў – неба без зор, Вока спыніць на чым?… Дух рамантычны як быццам памёр З часу, калі […]...
- Ратуйце свае душы Сонца болей пячэ – А свет халаднее. І ўсё меней любові ў сэрцах людскіх. Лютуюць чорныя сцюжы-завеі Над нівамі-рунямі душаў […]...
- Сваё сэрца кіну ў кіпень Сваё сэрца кіну ў кіпень: Атрымаецца бульён. Дам напою назву зьбіцень – Прынясе хай паштальён Падарунак ім салёны, Звараны ў […]...
- Людзі як дрэвы Не думаў ніколі, што дрэва хавае? Стаіць і маўчыць, нібыта чакае… А дрэва зусім як пакінуты сын, Што маці чакае […]...
- Мне хораша вясною назіраць Мне хораша вясною назіраць, Як зграі птушак з выраю ляцяць, Як іх мая Радзіма сустракае, І, як прылёту рады, хто […]...
- Калі здраджваеш сваё сэрца Калі здраджваеш сваё сэрца, Дык чакай у жыцці бяды. Ты не зможаш без сэрца сагрэцца, Без яго ты не будзеш […]...
- Сваё шчасце Сум і радасць, смех і слёзы – Мае мілыя бярозы, Дзе знайшоў сваё я шчасце Ў вобразе пяшчотнай страсці. Калыханка […]...
- Не задзімай свае святло! Не задзімай сваё святло! Не рві духоўную аброць! І, як бы цяжка не было, Ў абдымкі цемры не сыходзь. Нясі […]...
- У прыроды свае законы У прыроды свае законы – спаконвечныя. Калі засыхаюць крыніцы – плытчэюць рэкі і рачулкі, якія жывіліся імі, чэзнуць хмызнякі і […]...
- Я імкнуся сваё дачыненне Ххх Светлай памяці маці Анастасіі Маркаўны Я імкнуся сваё дачыненне да Высокага духу знайсці. Божа, дай да Твайго ўзвышэння даляцець […]...