Верш Мне патрэбны арліныя крылы

Мне патрэбны арліныя крылы,
Каб лунаць над маёю Літвою:
Наталіўшы крыніцамі сілы,
Золкам раны скрапіўшы расою,
Узьляцеўшы імгненна ў сусьветы,
І сабраўшы сузор’і ў далоні, –
Непагасным сьвятлом абагрэты,
Іх зьмясьціць у радзімы ўлоньні.
Каб яна спарадзіла фальваркі,
Ўваскрасіла крыжы і капліцы,
Камяністыя замчышчаў каркі
І магутныя сьцены сталіцы.
Мой Наваградак стромкі паўстане,
Пагатоў сьвіст заціхне скавышу.
Затаіцца абшар у тумане,
Увабраўшы адхланьне і цішу.
Заблукае чужак дзесь у полі,
Як бы хлуд, што стаптала дарога,
Застанецца пустым ён, бяз долі –
Бо вяртаецца Край мой да Бога.
Не іскрыце варожыя вочы,
Што радзіму маю спапялілі…
Чорным дымам і покрывам ночы
Скрозь дыханьне шапталі, глумілі:
Не ўваскрэснуць муры анігаткі –
Твайго ўзьлёту тандэтная рата:
Азярышчам схаваны забыткі,
Ўся Літва, бы абдзертая шата.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Крылы …Ламалі крылы.. Так жа будзе лепей.. Ламалі мары, быццам проста Шкло I душу рылі як дзікі ці вепры Лычом шукалі […]...

Мне патрэбны твае вочы Мне патрэбны твае вочы, каб глядзець ў іх да ночы. Мне патрэбны твае вушы, каб сказаць, што я не хлушу. […]...

Крылаты ўспамін Мне часта з дзяцінства ўспамін выплывае: У небе раскіданы клін жураўліны Кругамі блукае, журботна гукае, Згубіўшы, на поўдзень дарогу шукае. […]...

Мая Lorelei Ісh weiss nicht, was soll es bedeuten, Das ich so traurig bin. Heinrich Heine* Ёсць месца такое ў лесе, з […]...

Варта ў крылы паверыць свае Варта ў крылы паверыць свае, Трэба ў крылы свае паверыць, А нам смеласці ўсё не стае, Каб свой край на […]...

Вяртаецца На Беларусь вяртаецца Бог. Беларусы ўспомнілі, Што яны беларусы. Трыпутнік аблудны На раздарожжы пасох. Бязвернікі ўжо не пнуцца ў Ісусы. […]...

БАЛАДА ЕФРАСІННІ ПОЛАЦКАЙ (каля 1101-23 ці 25.05.1167) Ад Полацка да Іерусаліма, Нібы святы агонь, твая дарога. У сэрцы і за спінаю-Радзіма І прад […]...

Памяці Мамы. 2. Хто дасць мне крылы? “И рех: кто даст ми криле, Яко голубине?” (Псалом 54) Хто дасць мне крылы – Празрыстыя, як павуцінка, Поўныя ветру, […]...

Звярніся да Бога Калі ты страціўся, Знікла перад табой дарога І не ведаеш куды ісці – Звярніся да Бога! Калі табе балюча, Бачыш, […]...

Краіна маўклівых сыноў Памяці сойму 1793 і з нагоды прызначэньня новага мітрапаліта ..Краіна маўклівых сыноў.. Усё па коле вяртаецца зноў, Нас з усходу […]...

А я прагну адно – адзіноты А я прагну адно – адзіноты ў пакоі пустым і настылым без словаў, нібы з кулямёта, без стомы і болю […]...

Паўз могілкі мая дарога Паўз могілкі мая дарога. Штодня – заходам і світаннем. Твой крыж вітаю адвітальна. Даруй-даруй! Усё – ад Бога. Рука ў […]...

Дзьверы зачыняюцца Паветра цяжэйшае на пустым месцы, Дзе колісь ляжалі ружы У памяць аб тых, хто сыйшоў На пустым месцы. Кветкі ніколі […]...

Дарога У гэту ноч – без Бога, без радзімы, і бяз ззяння вечнага агню, Зноў адзін выходжу. А дарога скрозь смугу […]...

Родны гук Родны гук. Спакваля, паціхеньку, міжвольна, Як птушкі выраю ляцяць, Вяртаецца мне гук знаёмы І словы родные гучаць. Вяртаецца ў моцы […]...

Засцярога Даверлівыя вочы Бога На ўласны свет глядзяць з нябёс, Дзе сын яго калісьці ўзрос – Пайшоў з бацькоўскага парога; Дзе […]...

Белыя крылы Я веру сваім белым крылам, яны трапечуцца ў клетцы, яны ў змове з маім сэрцам. А ты ніколі не ілжывы! […]...

Абяссілелі крылы Абяссілелі крылы, Няма моцы на ўзлёт! Дасягнуць небасхілу Мая мара – палёт. Дакрануцца аблокаў У свабоднай цішы, Без аглядкі навокал, […]...

Маладыя крылы Маладыя крылы Курсантам авіяфакультэта Ваеннай акадэміі Рэспублікі Беларусь прысвячаецца Вучэбным вылетам надвор’е спрыяе – і дзяньком пагодным на Лідскім на […]...

Астудзі мае крылы, мама Рассякаюць трывогі неба, Ападаюць хлябы за намі, Нібы прывіды яблынь белых. Ах, якія гарачыя крылы! На прычале сямі марэй Я […]...

Крылы чые – на такі размах? “З боку – таго зачыняйце дзьверы!” Пухаўку б’е, нібы ў барабан. Мне не хапае звычайнай веры – Хто мне той […]...

Што пасеяў Не усё так проста адбываецца, Дабро і зло да нас вяртаецца, Таму сумленна трэба жыць, Бо час імгненна ў даль […]...

У пакоi пустым У пакоі пустым ты аголенай снілася мне. Знаю я што распуста і нельга, ды што з гэтым зробіш, Ты стаяла […]...

Ты вярнуўся да мяне Ты вярнуўся да мяне, Як вяртаецца надзея. Зноў каханне палыхне, І суцешыцца завея. Я не стану маляваць, Што хачу ў […]...

Каб у адпачынку на прыродзе Каб у адпачынку на прыродзе, Мілай прыгажосцю цешыць сэрца, Людцы, беражыце асяроддзе – Вашым жа нашчадкам застанецца! Хай ўбачаць родныя […]...

Наша спадчына “Наша спадчына” Край бярозавага соку Белакрылы край буслоў Толькі глянеш адным вокам Зразумееш і бяз слоў Васільковы край азерны Рэчкі, […]...

Жахлівая восень, не меней зіма Жахлівая восень, не меней зіма, Толькі пакуты, толькі бяда, Успаміны хвалююць і сэрца дрыжыць, Але спадзяюся, што буду я жыць. […]...

Мой любы край так чароуны Падражаю Lazzaro *** Мой любы край такі прыгожы ў час красавання веснавога! Я за цябе ўслаўляю Бога. Мой любы край […]...

Каго шануем? Яны шануюць Пушкiна – як бога, Вялiкiм i магутным стаў народ, У будучыню – ясная дарога, Амаль няма для рускiх […]...

Ружавее, пунсавее, задыхаецца завея Ружавее, пунсавее, задыхаецца завея, Сонца высунула з хмар Задаволены свой твар. Па-надлесам, Па-над полем Развінаецца раздолле, I выпырхваюць з-пад ног […]...

БАЛАДА ВАСІЛЯ ВІТКІ (16.05.1911-05.07.1996) Жыццё-не казка. Казка– як жыццё, І ў кожнай казцы Беларусь жыве, Самотная, як восенню лісцё, Як срэбра павуціны на […]...

Да вытокаў Мы з тутэйшых – А край наш далёка. Дар вышэйшы І літасць ад Бога – Нам вярнуцца Да райскіх вытокаў. […]...

БАЛАДА ЗОСЬКІ ВЕРАС (30.09.1892–8.10.1991) Зіма. “Лясная хатка”. Вільня наша. І ты нібы адна і не адна. Самотны зойдзе госць, і ты раскажаш Пра […]...

Паэма да св. іаана Кармянскага. 7. Абрыс галіны Абрыс галіны, лінія святла – Як словы, невыказныя ў малітве – Звязаныя паміж сабой не рытмам, А чысцінёю, што не […]...

На развітанне На развітанне тры толькі словы- “выбачай, памылілася я”, Ды падпісана сэрцам прымова. Паспяшалася. Распачата гульня. Але ўдзячная за тое, Што […]...

БАЛАДА АЛЕСЯ ЕМЕЛЬЯНАВА (20.03.1952-6.10.2005) У пачцы цыгарэты, як патроны, Якімі забіваеш сам сябе, Бо немагчыма жыць і быць штодзённа Спакойным у краіне, дзе […]...

СЯБРУ-ЮБiЛЯРУ Вiншую з круглай датай Цябе мой слаўны юбiляр. Дабрабыту табе ў хату, Здзяйснення помыслаў i мар! Каб на падворку ўсё […]...

Погляд твой Погляд твой нутро ўзрушае, Здолей то мне дараваць. Я цябе не прымушаю Да сяброўства ці кахаць. Я чужых ня прагну […]...

Катэхізіс А: Што пра Бога магу сказаць, Што я маю за Слова? А’: Бога. А: Чым аддзячыць і што аддаць за […]...

Цытаты мяне. Вучнёўскія дзённікі. Дамініканская катэдра Цытаты мяне. Месяц сакавік. Дзённікі. ” Твой Дом – таксама мой, …і толькі Тваё Сэрца- маё сэрца”. Калі не чутнае…калі […]...