Верш Падатак (Балгарская балада. XVI стагоддзе)

Галашэнне бабак, галашэнне матак –
Зборня панаехала адбіраць падатак.

Па ўсмешцы роднай – ад кожнага плачу,
Ад кожнае хаты – па гульні дзіцячай.

Па маленькай ручцы – ад кожнае міскі,
Па адной надзеі – ад кожнай калыскі.

Ад зямлі пакутнай – ды па хлебасею
Абыяка, звыкла бяруць ліхадзеі…

Забірае зборня жудасны падатак,
Адбірае зборня ў матак немаўлятак.

Павязуць малых іх у зямлю чужую,
Дзе не так гавораць, дзе не так сумуюць.

Там дадуць адразу ім чужое імя:
Так прымусяць здрадзіць – без віны! – Радзіме.

А яшчэ навучаць ненавідзець люта
Бацькаўшчыну, дом свой, што даўно ў пакутах.

I яны прыедуць у свой край са зборняй,
I ад іх таксама сёлы жах агорне.

Можа, з іх каторы нат у свайго брата
Адбярэ падатак – кволых немаўлятак.

(2 votes, average: 4,50 out of 5)

Ещё вершы:

Сяўба (Беларуская балада. XX стагоддзе) На папялішчы, на пачарнелым Яна сядзела – жанчына ў белым; На чорнай пляме відна здалёку, Нібы цяпельца ў халодным змроку, […]...

Званы (Беларуская балада. XVI стагоддзе) – Што, званы, вы захадзілі, Так трывожна зазванілі? Хіба можна Так пужаць Ноччу соннай Гараджан? – Мы пачулі: Недалёка Свішчуць […]...

Чараты (Балада антаў. V стагоддзе) Як прадаўжаючы раты, Растуць з балота чараты. На чаратах і на губах Трывожнай небяспекі пах. Пачуўшы: “Ворагі ідуць!” – Нырнулі […]...

Будоўля (Беларуская балада. XVII стагоддзе) Што ж, цесляры, невясёлыя – Сякера аж падае з рук? Што апусцілі вы голавы, Сумна глядзіце на зруб? Бёрны усцягвайце […]...

Адчай (Сербская балада. XIII стагоддзе) Уцякайце ж вы, нашы дзетачкі, А куды ўцякаць – мы не ведаем, Ратавацца як – не навучым вас: Жываглот ідзе […]...

Найбольш балюча ненавідзець тых, каго кахаў Найбольш балюча ненавідзець тых, каго кахаў, Каму належаў цалкам без астатку, Каму сваё жыццё плаціў у падатку, Каму з пакорай […]...

Трыялет Цані імгненне кожнае жыцця, бо і жыццё ў нас — адно імгненне. Яшчэ — юнацтва, а ўжо — сталенне… Цані […]...

БАЛАДА НІНЫ МАЦЯШ (20.09.1943-19.12.2008) Хавацца ад людзей – не для паэта, Якому родны край – зусім не рай, Якога і не будзе – […]...

БАЛАДА ЛЕСІ БЕЛАРУСКІ (1920-1948) Ты ўсё стрывала, і ты ўсё змагла, Прайшла жыццё і ўпэўненна, і прама. Апекавала Ефрасіння Храмы, Ты ж душы, […]...

Балада жыцця Вы бачылі, Як падала сасна Да долу ранняю вясной. І свежы зрэз заззяў, як сонца, Ды затуманіўся слязой – То […]...

БАЛАДА ФЕРДЫНАНДА РУШЧЫЦА (10.12.1870–30.10.1936) Варшаваю і Вільняю паміж Багданава-нібы на Храме крыж, Куды вяртацца, на які маліцца. У лёсных травах сцежак бліскавіцы, Знікаючы, […]...

Балада вернасці Да вас бяжыць знаёмая дарога, Да вас вязу няпэўны свой настрой. А вы адкуль з такою дабрынёй I да мяне, […]...

Вось ужо дваццаць першае стагоддзе Вось ужо дваццаць першае стагоддзе… А да чаго мы з вамі дайшлі? Да чаго? Стала штодзенным нам Амаль усе, што […]...

Мiнула стагоддзе Ясенiна Мiнула стагоддзе Ясенiна Яго святкаваў я адзiн У полi iрляндзкiм асеннiм Далекай зямлi сваёй сын Там рэчка з нянашаю назваю […]...

Гора ў Арменіі Гора ў Арменіі У хвіліну, калі аб стыхіі пачула, Адчаем, як токам, душу скаланула. На сэрцы–трывожна, пякуча, няўтульна, Бо гора […]...

Легкай смугай туману вечаровай цішы Легкай смугай туману вечаровай цішы, Пакладзецца спакой на плечы. Нутро разрываецца, моцна крычыць, Бо нічога ўжо не лечыць. Ты хацеў […]...

БАЛАДА ВАСІЛЯ ЗАХАРКІ (1.04.1877-14.03.1943) Стварыць дзяржаву і не ў ёй пражыць- Такі ўжо лёс, і гэты лёс не чорны. А за вакном у […]...

Палотны беляць на росах чыстых Палотны беляць на росах чыстых I ясным сонцам абаграваюць, Пад песні ціхія урачыста Дзяўчаты шоўкам іх вышываюць. Я знаю гэта […]...

БАЛАДА МІКОЛЫ ГУСОЎСКАГА (1470(?)-1533(?)) Не спіш. На паперу кладзецца лаціна Густая, прыгожая, як павуціна, Што жнівеньскі вецер нясе над табою І па-над Дняпроваю […]...

Балада плахі Кожны дзень гінуць мужнасць і святасць. Кожны дзень, выпускаючы дых, Паміраюць хлапчынкі распятыя, I збавіцель не помніць пра іх. Ў […]...

БАЛАДА ПІМЕНА ПАНЧАНКІ (23.08.1917-02.04.1995) Ці плачу я, ці пяю, Ці размаўляю з матуляю- Песню сваю, мову сваю Я да грудзей прытульваю. П. Панчанка […]...

БАЛАДА ПАЎЛЮКА БАГРЫМА (2.11.1812–1891) У Багрыма ціха ў хаце, Ды не стаў з нудоты зверам, Бо ёсць вершы, бо ёсць вера У Айчыну, […]...

БАЛАДА АРКАДЗЯ СМОЛІЧА (29.09.1891-17.06.1938) …Ну а заўтра цябе расстраляюць І ніхто страшны стрэл не пачуе. Твае зоры з нябёс паўпадаюць, Тваё сонца ў […]...

Жадаў бы кожнае імгненне я цаніць Жадаў бы кожнае імгненне я цаніць, Каб сэрца не казала: праглядзеў Ды не пражыўшы страціў, і забыць Не змог чамусьці. […]...

БАЛАДА ЦІТУСА ДАЛЕЎСКАГА (13.05.1840-11.01.1864) Не баішся нічога, і нават памерці Не баішся– абрыдзелі цені-віжы, І штодня ў тваім плача зажураным сэрцы Родны край, […]...

БАЛАДА АДАМА СТАНКЕВІЧА (24.12.1891–29.12.1949) Як канваір, мяцеліца збівае з ног І замятае, як агонь, крывавы след. І чорная тайга з дарогай на той […]...

Раскіданы зоры …раскіданы зоры маленькімі вачыма па вялікай хаце дзе Сусвету Маці дзетак-немаўлятак цешыць-забаўляе крыламі вятрыскаў у сінечы слізкай па якой спадаюць […]...

Балада а перемозе Хмара чорная з Маскові Руша саранчой на Оршу, Топячы наш край у крові, Гарады ўшчэнт зруйнуўшы. Што вы высунулі джала, […]...

Вяжу свой лёс Вяжу свой лёс – штодня, штоночы Ствараю ўзор свайго жыцця. Гляджу, як меншае клубочак – Гадоў адведзеных працяг. І бачу […]...

О як я вернасці баюся О як я вернасці баюся, О як я вернасці жадаю! Плачу даніну дзіўнай скрусе, Калі табе кажу: “Кахаю!” Плачу даніну […]...

Жыві гады, жыві стагоддзе Жыві гады, жыві стагоддзе, Чакай, шукай і сустракай, Каб дзень праходзячы ніводзін Жыцьцю дарэмным днём не стаў. Жыві гады, жыві […]...

Новы дзень Сон, Зорак казачных фантом. Ён Срэбранным прайшоў дажджом. Маіх думак патаемны шлях Зіхаціць ў вачах. Ноч, Для тваіх жаданняў час. […]...

БАЛАДА ГЕНАДЗЯ КІСЯЛЁВА (19.03.1931-14.11.2008) Яшчэ не выпаў снег на шэрыя палі, А твой касцёр прыціх, каля якога мы Ніколі не баяліся вятроў зімы, […]...

БЕЗ ЦЯБЕ Х. А. Мне не жыць без цябе… Гэта стала так ясна, Як ратунку ў мальбе Не знаходзіць няшчасны. Галашэнне – […]...

Кроплі, як слёзы Кроплі, як слёзы… Халоднае шкло. Далеч закрыла смуга. Ўсё, што мінула, урэшце, тло. Ўсё, што прыйшло, – туга. Думкаю можна […]...

Наша мова Наша мова – бярозавік весьні, Аксаміт жаўруковае песьні, Шум гаёў, пушчы грознае голас, Акавітай успоены колас, Матак нашых пяшчоты адвеку, […]...

БАЛАДА ЯНІНЫ КАХАНОЎСКАЙ (26.11.1909-16.07.2005) Па Манхэтане гоніць лістоту Вецер сумны, як сумная ты. І не любіш сваю ты самоту, І будуеш з лістоты […]...

БАЛАДА МІХАЛА ЦЮНДЗЯВІЦКАГА (1836 – 2.06.1863) “Мужыцкую праўду” сялянам чытаеш У дымнай карчме каля пыльнай дарогі. Чытаеш, нібыта агонь раздзімаеш, Агонь, што асвечвае […]...

БАЛАДА БРАНІСЛАВА ТАРАШКЕВІЧА (8.01.1892–29.11.1938) Слова да слова, як цэгла да цэглы– Так беларускі будуецца Дом. Колькі ў падмурак яго з нас палегла! Колькі […]...

БАЛАДА ЯНА ЧАЧОТА (7.07.1796–11.08.1847) За вокнамі бібліятэкі Выходзіць світанне з дажджу. Зноў кнігі табе, нібы лекі Ад суму, што поўніць душу, Бо спевы […]...