Верш Вучням
Запомніў з вас я кожнага
У профіль і анфас,
Заўсёды засяроджаны
Вучобай мілы клас.
Над сшыткамі з надзеяй
Запозна трачу зрок,
Каб значнаю падзеяй
Быў кожны ваш урок.
Пішу адозву марам
У новыя вякі,
Каб не зляцелі марна
Гады, бы скразнякі.
Ещё вершы:
- І праз жыцьцё лятуць каметы І праз жыцьцё лятуць каметы, Сьвятлом апальваючы зрок – Стае тады ўсё бяз мэты, Спаўзае ў думкі едкі змрок… Што […]...
- Мікалай Чэпік Жыццё – У дваццаць вёснаў, дваццаць зім, He зжухла пожняй. Крыло бяды ударыла па ім Зімой апошняй. Хлапчук, падлётак пушчы […]...
- Вечар школьных сяброў Параскідала нас па белым свеце, Калі ж мы зноў вяртаемся сюды, Усё тыя ж мы гарэзлівыя дзеці, І кожны з […]...
- Падманваю сябе Падманваю сябе, свой дзень пусты, – Нібыта міска стравы ў ліхалецце. Пішу не вершы я – пішу лісты, Пяро макнуўшы […]...
- ЛЕЖАБОК Дзень бывае ў школе, Два зусім не йдзе. Брындае па волі Невядома дзе. Ці ляжыць ў пасцелі, Нібы той мядзведзь- […]...
- Прайдуць гады Прайдуць гады – лісты пажоўкнуць і насенне, Напэўна, ужо ніколі не ўзрасце, Прайдуць гады – і застануцца цені, Усіх людзей, […]...
- Адыходжу я ад вёскі, адыходжу Адыходжу я ад вёскі, адыходжу. Як падумаю, Дык сэрца зашчыміць. Гэту страту адчувае, мусіць, кожны, Гэта страта, мусіць, кожнаму баліць. […]...
- Лінія высокага напружання На прасторах Між вялікіх гарадоў, Над зямлёй, Спакойнай і натруджанай, Іней асыпаецца З калматых правадоў Лініі высокага напружання. А падпоры […]...
- Рэквіем па кожным чацвёртым У часе мінулай вайны загінуў кожны чацвёрты беларус. З дакумента Ой, хацела мяне маці За чацвёртага аддаці… 3 народнай песні […]...
- Адзін, магчыма, крок, не болей Адзін, магчыма, крок, не болей Ступіў ты ў вогненны прасцяг, – Але ў тваіх руках над полем Узвіўся наш гвардзейскі […]...
- Крыніца Стаялі ля дарогі тры вярбы, А каля іх струменіла крыніца. Крыштальнае халоднае вады Вандроўнік мог заўжды з яе напіцца. Расказвае […]...
- Дзень пошты Калі ты бачыш паштальёна глядзішь з надзеяй на яго ты не чакаешь два мільёна чакаешь вестку ад яго Калі натупіць […]...
- Л. Д Ты даруй мне за тое, што зрэдку Я бываю у доме тваім,- А жывём жа амаль па-суседску, Па асфальце мы […]...
- Жыцце не лічыцца ні з кім ЖЫЦЦЁ НЕ ЛІЧЫЦЦА, ТЫ ВЕДАЕШ, НІ З КІМ. ЯНО ДЛЯ НАС З ТАБОЙ НЕПАДУЛАДНА. МЫ АД ГАДОЎ ЯГО ТАК ХУЦЕНЬКА […]...
- Тэрцыны Каб я аднойчы не спаткаў Вас, ці так бы прагнуў зараз жыць… Ці так бы іншую кахаў я?.. У беззвароцце […]...
- За выданні свае я ў адказе За выданні свае ў адказе, Нават дзецям я іх прапаную. Хай чытаюць усе хто чытае Мо падзяку аднойчы пачую… Не […]...
- Складанае ў простым Кажуць: “не шукай складанасцей у простым” – У адказ я пагляжу з дакорам. У захапленні ад вачэй пад колер мора, […]...
- Хай нехта круціць пальчыкам ля скроні Хай нехта круціць пальчыкам ля скроні, А нехта – усміхаецца мне ўслед, Але ж, пакуль пісаць не забароняць, Я буду […]...
- Ходзе восень Ходзе восень… Ходзе Восень па лясох, Па балоце. Енчыць, слёзы на вачох… Жджэ кагосьці. Села Восень у цянёчку Пад вярбою. […]...
- Мой Менск Квітней багаццем праз вякі, Мой Менск – нязгасна зорка! Ляціць аб велічы тваёй гаворка. Квітней багаццем праз вякі! З выявай […]...
- Кніга быцця Кніга быцця. В. Р. Хадою хуткай мы ідзём па старасці, Кожны год бліжэй да завяршэння. Засмуткуем з непрыемнай маласці, І […]...
- Патрэба Патрэба. Патрэбу маю да жыцьця, Пакуль яшчэ яно са мной, Пакуль краінай забыцьця Не запыніўся гук, зрок мой. Патрэбу маю […]...
- Ты навучы мяне маліцца Ты навучы мяне маліцца За Беларусь, за мілы край. Каб мне было дзе прытуліцца Ляці, мальба, за небакрай. Каб не […]...
- Праз гады я ішла Праз гады я ішла І прыйшла да сягонняшняй хвілі. Як умела, жыла, Адмярала жыццёвыя мілі. Прыдарожных слупоў І калючых дратоў […]...
- Ля аціхлай ракі Ля аціхлай ракі, Там, дзе пасвяцца коні, — Цёплы дотык рукі На вякі запалоніць. Там цяпло дабрыні З першым промнем […]...
- Я твой габелен Так! Я твой габелен Ад усіх перамен Беражы ты мяне нібы вока Знай і мой прыйдзе час Будуць ведаць пра […]...
- Я не паэт Я не паэт. Я толькі мару Аб гэтым кожны новы час. З лістком і ручкаю наперад Уноч сяджу каторы час […]...
- Аmо tе “Аmо tе, аmа mе, fides immortales” – “Кахаю цябе, кахай мяне, вернасць несмяротная”, – пісалі старажытныя рымляне на заручальных пярсцёнках. […]...
- Чорная панна Нясвіжу Чорная панна Нясвіжу, Я ліст да цябе пішу. (Думкамі не пакрыўджу) Я побач з табою жыву. У рэальнасці я далёка, […]...
- Падзяка Школе Мастацтваў Калі іду па Камсамольскай, Міжволі запаволю крок. Пачуўшы гукаў адгалоскі, Успомню першы свой урок. Тут спасцігала з захапленнем Чароўнага мастацтва […]...
- Полацку Францыск Скарына, сын Лукі, Асветнік і першадрукар, Пяром тваёй моцнай рукі Напісаны наш лемантар. Хай кожны з нас, як і […]...
- Як жыву, так і пішу Як жыву, так і пішу, Не пішу, дык думаю, Не кранай адно душу, Не трывож бяду маю. Неяк спраўлюся я […]...
- Непатрэбнае хутка зьнікае Непатрэбнае хутка зьнікае, А што трэба цяжка знайсьці, Невядома, што замінае – Чалавечым марам цьвісьці. І ў пошуку шчасьця штодзённым, […]...
- Нілу Сымонавічу Гілевічу Волатам духу народнага, Сакаліным узмахам крыл Беражэ Беларусь гаротную Наш паўнаводны Ніл. І бруіцца святло душы яго. І поіць засмяглы […]...
- Маме на васьмідзесяцігоддзе – Ты стала зямлёй, А твае гады Ідуць без цябе па зямлі. Ідуць гады, А твае сляды З зямлі халады […]...
- Безгалосаю мова мне стала Мне ніхто не напіша, бо і я ня пішу, Безгалосаю мова мне стала. Можа выстылі годы чаканнем душу І яна […]...
- Бачу восень Восень убачыў пад бярозай Зляцелі лісця і пажоўклі. Я хадзіў па лесе, думаў Думкі толькі трохі змоклі… Пах грыбны вільготны, […]...
- Жар спакусы і холад адчаю Жар спакусы і холад адчаю Загасілі зноў свечку-душу… Запаветнае слова “кахаю” Я даўно не кажу, не пішу. І сказаць не […]...
- Адна самота Будзе толькі горшай бяз грошай, калі твая душа адна самота, а думкі з’яўляюцца цяжкай ношай а сэрца балюча сціскае атрута. […]...
- Марш Як быццам вольнае паветра малюе ў Гомлі мімаходзь. Калона каля кіламетра, скрозь абыякавасці нетры гучала моцнае: “Сыходзь”. Не злодзеі, народ […]...