Верш Асірацелыя хаціны

Ещё вершы:

1. Мамант Адчуеш стогны, лямант, енкі і трызненні Бо кожны мамант не маленькі Ў пацяпленні пабаіцца Рашуча йсці на крыгалом на Поўні […]...
2. Працаўнікі Працуе цягнік, Працуе матор, Працуе цясляр, Будаўнік і шахцёр, Працуюць агонь, Пара і газ, Працуюць геолаг I вадалаз. Працуюць вада, […]...
3. Я не маю хаціны Я не маю хаціны, Ля кладаў роду майго, Ля тых балот журавінных, Дзе лавіў карасёў. Я не маю часіны У […]...
4. На Міланшчыне Пасярод лясоў кудлатых, У баку ад мітусьні Над вадой хіліцца хата, Дзе мае праходзяць дні. Калі цемра адступае, Пачынаюць сакатаць […]...
5. Званы (Беларуская балада. XVI стагоддзе) – Што, званы, вы захадзілі, Так трывожна зазванілі? Хіба можна Так пужаць Ноччу соннай Гараджан? – Мы пачулі: Недалёка Свішчуць […]...
6. Дзякавічы Дзякавічы – суседка маёй Вятчын. На самым плячы Князь-возера, Якое яшчэ называюць Чырвоным. Ты, як вогненная Хатынь, Ў маім сэрцы […]...
7. Да мурашоў! Да мурашоў! Пайду да малых мурашоў, Я ад людзей да іх пайду, Чаго на людзях не знайшоў, На іх пабачу […]...
8. Долі дзве – дзве палавіны Аднаго быцця. Мы з табою жыць павінны Вогнем пачуцця. Калі дрэва пазбаўляюць Родных каранёў – Век тады не прычакае Яблыня […]...
9. Зайшоў ужо над рэчкаю Зайшоў ужо над рэчкаю Круг сонца залаты, І шэпчуць казку даўніх дзён У жоўцені лісты. Далёкі голас чутны стаў, Далёкі […]...
10. На партызанскім аэрадроме Навокал цішыня. Толькі чутна, як зрэдку Каласы зашумяць На шырокім палетку. Зашумяць і паклон Хіляць бору старому, Дзе прапелер відзён […]...
11. Не сыдзе боль нічыёй Нібы знішчаны розум На асобах людзей Ад мінулых часоў Да сучасных падзей. Апранулася сонца Ў колер крыві, І кугакаюць хмары […]...
12. Грымяць калёсы, адбіваючы ў душы Грымяць калёсы, адбіваючы ў душы, Скрыпіць-рыпіць цягнік на паваротах. Праносяцца ў акне сталбы балотныя, Аблокі, лужыны, палі, лясы дрымотныя, А […]...
13. БАЛАДА ВІТАЎТА ВЯЛІКАГА (1350-1430) …Вязуць карону, як ваду жывую, Старому князю, у якога ёсць Усё і ўсё ў часіну залатую Было і быў […]...
14. ЧЫСТАЯ СУБОТА, альбо напаперадні Сусветнага Жаночага дня 8 Сакавіка ЧЫСТАЯ СУБОТА, альбо напаперадні Сусветнага Жаночага дня 8 Сакавіка. Вы кінулі усіх і сям’ю і дзяцей Пад весну відаць набалела […]...
15. Ішоў Хрыстос Каля чарнобыльскіх бяроз Вёў за сабой малых Хрыстос. Трымаў сваю з іх кожны свечку, I кожны пераходзіў рэчку, Што выцякала […]...
16. О Беларусь! Мая Радзіма О Беларусь! Мая Радзіма Мой вольны і мыгутны край Які заўсёды будзе ў сэрцы і будзе вечна, як полымя гарэць! […]...
17. Доўмант ці гэта ты? Доўмант, ці гэта ты!? ці зноў я бачу зданні? перада мной стаіць ваяр! у пышным рыцарскім убранні, зямлі пскоўскай уладар. […]...
18. Іншыя Няўжо мы іншыя якія? Няўжо ў нас рукі не такія? Ці мы не ўмеем будаваць? Не навучыліся пісаць? Апошні сорам […]...
19. Малох Гэта не дождж са стрэх, Гэта – людскія слёзы, Гэта – вялікі грэх Хмарамі між бярозаў. Гэта крыві агонь, Не […]...
20. Невядомаму салдату Вакол цябе акопы, бліндажы. Вакол – зямлі скрываўленай сумёты. Малітву нехта шэпча:”Памажы!” Кляне другі:”Каб вы згарэлі з чортам!” Вакол цябе […]...
21. Не малітва Дык што за параза? Адкуль як праказа… бяды якіян… добрае з…банам… лепшае ў клеці… мы ж яго дзеці… Чаму не […]...
22. Беларускі Край Песня жаваранкаў І буслоў клякатанне Васількі на лугу, Туманы на світанні. Свежы подых лясоў Жыта шэлест духмяны І зуброў вечных […]...
23. Ці там мы? Дзе я? Ці там я, дзе трэба? Ці тут я мушу быць? Ці добра, ці ганебна, і як далей нам […]...
24. На ўзгорку пясчаным На ўзгорку пясчаным цвiце жаўтазель – На брацкай магiле дзяцей партызанскiх. Стаю i гляджу, як па кветках зiркастых Блукае маленства […]...
25. 26 красавіка У небе легкія аблокіі Яны плывуць у шлях далёкі, Услед за хвалямі ракі Сінюткай быццам васількі У спелым, цяжкім, жытнім […]...
26. Абярэг Стаіць маўкліва крыж на раздарожжы, Уздыхае цяжка, бы яго трывожыць І не дае спакою ні на дзень Лёс тых, што […]...
27. Раскажы ты мне, дзед, пра вайну Прысвячаю свавйму дзеду Самчуку Станіславу Якаўлевічу Раскажы ўсім пра тое, мой дзед, Як галосяць Хатыні званы, Як пажарышчы засцілі свет, […]...
28. Дзецям Дзецям. Нашу мову ня зьведалі На гадах, вы, малых… Дочка з сынам – вы бедныя… Гэта я вас зьбядніў. Гэта […]...
29. ПРАБАЧ МЯНЕ, НЕБА, ПРАБАЧ Я чую – Ты плачаш, не плач, Далёкае блізкае Неба… Спадаюць слязінкі… Крумкач Ірве набрынялую глебу. Я чую Твой стогн… […]...
30. Перачытваючы “Узнятую цаліну” Няма жадання патураць бядзе. Бядзе, якую спарадзілі людзі. Дзе зайздрасць ёсць, там літасці не будзе. Плач горкі – “раскулачванне” ідзе. […]...
31. Перапіс грахоў Пачаўся перапіс грахоў: Іх як калосся ў жыце… Усе грахі сваіх сяброў, Суседзяў, саслужыўцаў, Дзяцей малых, Бацькоў старых, Буфетчыц на […]...
32. Што мне рабіць? Што мне рабіць? Куды мне дзецца? Ратуйце, людцы, ад бяды! Мне “знесла дах” ад песень Лепса – Сама не ведаю, […]...
33. Уладар невядомага Смага…смага, белы свет у смузе далёка сцежка, за спіной якісьці звер усё грызе, і людзьмі заклаў ён дзежкі. Вочы чырванню […]...
34. Святло студзеня Нашто ж на зямлі Сваркі і звадкі, боль і горыч, Калі ўсе мы разам ляцім Да зор? (М. Багдановіч) Святло […]...
35. Кружыць бусел вёсачцы Сямёнавiчы прысвячаю Кружыць, кружыць белы бусел Ды над вёскаю маёй. Ён дзяцей чакае мусіць Разам з бусліхай сваёй.. У гняздзечку родным вецер […]...
36. Вершы Украіне. Адстрэл украінцаў на Майдане Украінска-крамлёўская мафія Загадала: “Страляйце людзей!” Бо для іх украінцы не людзі- А ніжэй нат за гмыз на вадзе. І ляцяць […]...
37. Дыван падарылі бацькі Дыван падарылі бацькі Прыгожы ён мае ўзор. Кветкі тут есць, васількі, Палёў шырокі прастор. І ветрыка бачны павеў, І рэчкі […]...
38. Злуецца дождж Злуецца дождж, шалёны быццам псіх. Ён помсціць за мінулую спякоту. Ён разагнаў на вуліцах усіх: Людзей, жывёл, усялякую істоту. Злуецца […]...
39. БАЛАДА УЛАДЗІМІРА ЖЫЛКІ (27.05.1900-1.03.1933) “Не плач, не плач па сыну, маці…”- Твой першы верш і ўздых апошні. Ёсць Беларусь, а значыць шчасце Таксама […]...
40. Гадзінай шарай, нібы ў Леце Гадзінай шарай, нібы ў Леце, канаў і дол, небасхоў, і раптам – вызарыла ў свеце, я думала, што гэта вецер, […]...