Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Абярэг

Стаіць маўкліва крыж на раздарожжы,
Уздыхае цяжка, бы яго трывожыць
І не дае спакою ні на дзень
Лёс тых, што ўзнялі яго, людзей.

Не раз ён прыкрываў іх ад віхуры,
Завеі снежнай і варожай буры.
Не даў пераступіць мяжу хваробе,
І сустракаў ён першы, і праводзіў.

Наканавана так яму адвеку:
Быць абярэгам добрым чалавеку…
А ўдзячныя за гэта паляшучкі
На плечы пакладуць ручнік бялюткі.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Абярэг - Арцём Хандрыка
 »